Nick Altena schreef op donderdag, 29 september 2005, 16:53:


dat zou ik wel jammer vinden gaan we het allemaal braaf met elkaar eens zijn. Van af en toe een knuppel in het hoenderhok wordt de boel opgefrist en zorgt er voor dat nieuwe ideeen en inzichten een voedingsbodem kunnen vinden wat iedereen ten goede komt.
groetjes
Ina

Nick Altena schreef op donderdag, 29 september 2005, 16:53:


Oooooooh NICK!! Lijkt me zaaaalig!! Mag ik alsjeblieft met je mee???
Ah, knapperig houtvuurtje, zo'n goed boek dat je er NIET vanaf kunt blijven... wijntje erbij... en vooral stilte.... tot diep in de nacht lezen....
Heerlijk!!
Dit heet nu expres verkeerd lezen )

Nick Altena schreef op donderdag, 29 september 2005, 16:53:


Nou kom op nou Nick, je laat je toch niet kaltstellen?
Berufsverbote zijn in Nederland niet van kracht.
Als mensen moeite hebben met je schrijfstijl hebben ze op een openbaar forum geen leesplicht hoor. Net zo min als een plicht tot reageren.
Ik heb bij jou NIET het gevoel dat je iemand NIET in zijn waarde laat.
Kritisch blijven en kritisch lezen is geen verkeerd iets. Het is aan mensen zelf hoe ze er mee omgaan, als het ze stoort klikken ze toch gewoon naar volgende bericht? Bij de waarschuwing tegen jou heb ik WEL het gevoel dat er iemand niet in zijn waarde wordt gelaten.
Maar ook ik voel me aangesproken, wanneer mag ik niets meer zeggen?
Voor mij ook leesmodus? Want sltel je toch eens voor zeg.........

Esther, die geloof ik nu ter plekke besluit om ook de leesmodus in te gaan.

Yolanda Kuitert schreef op donderdag, 29 september 2005, 18:18:







ging toch niet helemaal zoals het moest.

Yolanda Kuitert schreef op donderdag, 29 september 2005, 19:06:

Wil schreef op donderdag, 29 september 2005, 18:37:


Een persoonlijke vraag, dus een persoonlijk antwoord.
Of je hem nu verkeerd leest of niet, je mag mee Wil, al weet ik nog niet waarheen we gaan.
Ik hou van warmte maar een blokhutje in Noorwegen begint me geloof ik ook steeds meer te trekken.
Als je maar stil bent
Nick

hier ben ik dan weer,vindt het ontzettend leuk en leerzaam wat ik hier allemaal lees.
ik wist niets van natuurlijk bekappen af, ben gaan zoeken op internet naar nieuwe spullen daar mijn oude versleten waren.
kwam zo op deze site terrecht en meteen boek en d.v.d. aangeschaft.
toen ik zag hoe makkelijk alles gedaan en uitgelegd werdt wist ik het zeker, ik hoef niet meer bang te zijn wat fout te doen.
heb ik vragen dan stel ik ze gewoon hier, net een grote familie .

ik kocht 4 jaar geleden een hengstveulen van een vriendin die een kind verwachte (moest hem kwijt).
heb mijn oude smit gebeld en een afspraak gemaakt ,hij zou komen kijken of de stand van zijn benen goed was en of ik nog wel goed bezig was.
nooit meer van hem gehoord. ben toen zelf begonnen en hij is nu 4 jaar,prachtige voeten ,.wel heb ik totdat ik met de natuurlijke manier van bekappen begon hem achter en voor waarschijnlijk met een te lange toon gelaten en te hoge hak.
hij had vanaf zijn 2e jaar een zachte bult in het rechterachter spronggevricht.
ik dacht dat het kwam doordat hij nogal eens tekeer was gegaan in zijn dolle buien.
nu ben ik 4 weken verder, heb de onderkant met de zool gelijk gemaakt en zag na 2 dagen dat het bultje bijna weg was.
hij stond trouwens ook bijna altijd in rust , dan dacht ik dat hij ontspannen was.
het gekke is dat hij ook altijd een soort van franse stand had, nu de zool is aangehouden is de stand ook verbeterd.
had ik het allemaal maar jaren eerder geweten.
hij eet nu terwijl hij bijna vierkant staat . de zachte plek is bijna verdwenen en staat zelden in ruststand .
zijn gangen zijn veel ruimer geworden.
ik krab iedere dag de hoeven uit en krab behoorlijk de zool schoon ,het valt mij op dat er iedere dag veel losse rommel vanaf komt ik hoop dat ik op deze manier de natuur een beetje kan nabootsen alsof ze over een rotsachtig pad lopen.
volgende keer schrijf ik weer verder.

Hey iedereen,,,ik heb sinds een paar maanden een paardje van ongeveer 1,5jaar ,ze loopt samen in de wei met een kostganger van 17jaar.nu begint dat kleintje mij uit te testen om te zien hoe ver ze kan gaan, en draait ze regelmatig haar achterste en stampt ze (is al een paar keer bijna raak geweest)nu krijg ik regelmatig de (goede)raad om ze eens goed op haar plaats te zetten als jullie begrijpen wat ik bedoel.ik weet ook wel dat dit niet kan blijven duren en dat ik iets zal moeten doen ,dus hoop ik van jullie een beetje diervriendelijke raad te krijgen......

ivo huygens schreef op donderdag, 29 september 2005, 21:04:


Wat zou een andere paard (hogere rang) in zo een geval doen?
Accepteren of het paard haar plaats wijzen?
Dat hoeft niet gelijk een mep of trap betekenen.

Begin een met een touwtje draaiend op haar af te lopen.
Wijkt ze niet voor je, dan draai je het touwtje zo snel rond dat het een zoefend geluid maakt.
Jij stopt niet, haperd niet, maar loopt door.
Wordt ze getroffen is het haar eigen schuld.

Zo zijn er meer spelletjes om rangen en standen duidelijk te krijgen.

ivo huygens schreef op donderdag, 29 september 2005, 21:04:


Hallo Hugo,

Wat is de historiek van het paardje in kwestie ? Hoe gingen de mensen er voor jou mee om, hoe waren de contacten, eerder beperkt of intens ? Is het gewoon 1.5 jaar op de weide gezet en niks mee gedaan ? Hoe gedraagt het zich in de weide met zijn soortgenoot ? hoe reageert het andere paard erop ? Allemaal zeer leerrijke info die je meer inzicht kan geven in het gedrag van je paard en tevens ook oplossingen aanreikt. Ik kan me best indenken dat een paard dat (en ik zeg niet dat het bij jou paard zo is) dat 1.5 jaar op de weide gezet wordt en waar niets mee gedaan wordt (bedoel niet rijden, maar spelen, borstelen, de smid, wandelen) dat dit ietwat argwanend is t.o;v mensen (hoeft niet perse hoor). Best eerst eens een probleem- en gedraganalyse maken en daar leer je dan weer oh zo veel uit, en van daaruit kan je verder.
Als die immer trapt naar je om je te raken als je de weide in gaat, moet je zeker oppassen voor je eigen veiligheid. Je moet altijd je persoonlijke ruimte weten te behouden. Hoe is het paardje voor de rest in de omgang. Kan je het goed leiden aan het halstertouw ? Let op de lichaamstaal, orenspel, staart als je in de buurt bent. Die zeggen je immers veel.
Goh vind het altijd zo moeilijk een paard dat echt trapt ... heb dat zelf nog nooit meegemaakt, maar moest ik er zoeen hebben. Eerst gedraganalyse en ze goed gadeslaan. Daaruit leren. EN me zeker niet teveel in de buurt begeven, maar op een veilige afstand. Dit dan eerder om het gedrag niet te versterken, begrijp je. Als ik in de weide kom, en het paard wil me deruit om de een of de andere reden ... dan maak ik me uit de voeten, en versterk ik het nog maar enkel.
Wat ik wel zeker zou doen, is ermee aan de slag gaan in een kleine paddock, intensief grondwerk gaan doen ... weg van die weide. Werken op ander gebied, want daar gedraagt ze zich misschien helemaal anders.
Trapt ze uit onzekerheid ? Misschien wel, bijna zeker wel, misschien in de omgang met mensen ....Wie zal het zeggen ?
Kort samengevat : veiligheid boven alles, geen geweld, wel andere ruimte en grondwerk, en vooral leuke dingen gaan doen met dat paardje, zodat ze het leuk vindt om bij jou te zijn. maak dat ze zich veilig voelt bij jou en vooral bekijken, bestuderen en gadeslaan. Daar leer je veel uit.
Maar die goede raad 'ze eens flink op der nummer zetten', die hoor ik niet zo graag

Groetjes,

Sabrina

Piet schreef :

Ik gebruik het ook nog zelden omdat de meesten van mijn paarden inmiddels 'opgevoed' zijn, dus ja, op een gegeven moment, als je paard weet wat je bedoelt en vice versa, is het niet eens meer nodig, dan is een kijken, wijzen voldoende. Met alleen een wijsvinger naar rechts of links kun je dan bijvoorbeeld al sturen, druk nihil.


Vertel nou eens, Piet, waaróm wil hij targetten? Ik denk niet dattie jou wil laten zien hoe moedig hij is. Hij wil dit doen omdat ie een beloning wil. En als hij daarvoor achteruit naar beneden moet en voldoende vertrouwen in jou heeft , dan neemt hij dat bergje voor lief.


Ik weet het niet hoor, zou een paard dat met zachte druk naar beneden gevraagd wordt dan niet moeten voelen waar hij zijn voeten neerzet?
Trouwens; als je dit mbv druk vraagt moet je nooit aanhoudende druk gebruiken, maar korte momenten, dan wachten tot het paard reageert, belonen en weer een fractie druk, wachten, reageren, belonen en zo komt het paard net zo goed op zichzelf die heuvel of berg af.
Nooit aanhoudende druk want dan ga JIJ dat paard leiden en dat is niet wat je wil, hij moet op eigen benen lopen.
Op een gegeven moment is dus die druk niet meer nodig maar is gewoon een 'vragen' voldoende geworden, vergezeld van een woordelijke beloning.

Over de frequentie van die woordelijke beloning kunnen we het vervolgens hebben; ik beloon graag en veel, bij elke goede reaktie
die mijn paard mij geeft, hoe subtiel dan ook.
Dit bouw je langzaam af tot je op een gegeven moment aleen op het einde van het gevraagde beloont.

Ik blijf het trouwens vaker doen; ik vertel mijn paard zodra ik iets vraag al dat ze heel lief is, vergezeld van een aanraking (ik raak mijn paarden heel veel aan) , dit vindt ze zo fijn dat ze uit zichzelf het gevraagde zal doen.
Hierin zie ik niet veel verschil met klikkeren, ook al gebruik(te) ik dus wel die druk in het begin.
Maar ik vind het niet goed als mijn paard zelf haar eigen versie gaat verzinnen, of op dingen vooruit gaat lopen.
En het 'gevaar' is dat ze dat doet om mijn "good girl" te willen horen.
Niet dat dat erg is, maar het komt dan niet meer uit haarzelf.
Maar goed, mijn paard achterwaarts een heuveltje af laten lopen is ook niet iets wat ze uit zichzelf zou doen, lijkt mij.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Harm Muis schreef op donderdag, 29 september 2005, 12:55:


Hij deelt die kennis toch met ons ? All you have to do is ask.
Wanneer komt die scherp uit de hoek, als hij zijn idealen voorop stelt. Vind ik knap en hij is steeds consequent daarin. Bovendien mag het iets kritischer hoor. Niet zomaar alles geloven wat men schrijft. Als je hier iets wilt beweren, dan moet je het maar hard kunnen maken ook. Dit hoeft dan niet immer perse het juiste te zijn. We schrijven hier allemaal uit persoonlijke ervaringen, ondervindingen ... opgedane kennis, ervaring ... SOms zijn we het oneens ... en dat mag. Wez ijn hier toch om te leren, te kletsen, onze inzichten te verruimen ....
Laat ons Nick gewoon analytisch en uitermate allert noemen ! En weet je wat dat mag, dat moet, want anders zou Nick, Nick niet zijn.
Dus laat ons dit geen 'afbranden' noemen, maar actief meedenken.
Ik weet dat wel te appreciëren, en anderen ook blijkbaar.
Dus 'wat is het probleem' ?
Dacht ik al ....
Zow Nick nu ben je genoeg opgehemdeld voor 1 dag ! Hoop dat ik je niet beledigd heb hoor, anders brand je maar af hahaha

Groetjes,

Sabrina

ivo huygens schreef op donderdag, 29 september 2005, 21:04:


't Is een veulen he.... dat waarschijnlijk nog niet veel geleerd heeft, en zeker niet weet dat het heel erg fijn kan zijn bij mensen.
Dat zul jij haar duidelijk moeten maken, niet door haar weg te drijven maar juist door haar naar je toe te halen en haar te leren dat aanraken fijn is. Haar hele lijf, en haar achterbenen. Begin vooraan ; nek hals, borst, en ga langzaam verder (na dagen) tot je ook de achterhand zonder problemen kunt aanraken, helemaal tot onderin haar hoeven, maak haar bewust van haar lijf.
Ze is zich misschien niet eens bewust van wat ze doet, maar misschien ook trapt ze gericht, kan ik van hier niet bepalen.

Een veulen van 1,5 jaar behoort eigenlijk allang gesocialiseerd te zijn. Nu te moeten beginnen met haar maakt dat je al wat tijd verloren hebt.
Maar weer die liefdevolle vastberadenheid maken dat het je zeker gaat lukken. Als je met haar bezig bent zorg je gewoon ervoor dat haar hoofd altijd bij je en in jouw richting is en niet van je af, mocht ze willen uithalen dan draait ze automatisch van je vandaan.
Weer een risico minder.
Pien
www.spirithorses.be

Hallo ik ben nieuw hier. Jaren geleden heb ik een hoefbekapcursus gevolgd (gangbare stijl) bij een landbouwpraktijkschool. Sinds kort heb ik de site hoef natuurlijk herhaaldelijk gelezen en ik moet zeggen heel intressant en het klinkt allemaal aannemelijk. Mijn Fjord (11 jaar) loopt nu 6 jaar op ijzers, omdat ik vaak op het straat verkeer met het karretje. Maar de hoeven zijn er niet beter op geworden. Afbrokkelen bij het verliezen van een ijzer in het land, of liever gezegd afbreken van de hoefwand (bij de nagels). Een degenererende straal, met als gevolg straalrot. Te behandelen dan weer met jodium. Dit laatste hielp van de zomer. En dan lees ik dit op de site. Tja, ik ben bijna om. Ik heb het multi-informatiepakket al besteld en betaald. Ik heb het nog niet, maar zie er reikhalzend naar uit. Maar...... Mijn hoefsmid heb ik vandaag gesproken.....
Ik had de ijzers er zelf al afgehaald, want die waren behoorlijk los al en om schade te voorkomen heb ik ze eraf gehaald. Ik vertelde hem dat ik haar van de ijzers wilde aflaten om de hoeven de kans te geven te herstellen. En sprak hem over natuurlijk bekappen. NOOIT DOEN! was het antwoord. Slik...
We hebben al veel paardehoeven moeten "herstellen" (op ijzers gezet) omdat ze achter wel zo versleten waren dat ze kreupel waren! Zielig gewoon.
Die mensen weten niet waar ze aan beginnen. Doe geen cursus daarin, loop maar eens een dagje met mij mee en dan zal ik je laten zien hoe het moet.
Tsja..... Niet zo gek idee eigenlijk om een vakman bezig te zien en ervan te leren.
Hoefschoenen zijn ook niets, want die beschadigen door het schuiven de hoef( ik ben vergeten waar ) En als je volgend jaar na de winter weer de straat op gaat kun je haar beter weer laten beslaan.
Etc. etc. De hoefsmeden hebben zelfs een lezing gehad waarbij natuurlijk bekappen werd afgeraden.
Zoals altijd zal de waarheid wel in het midden liggen. "Te kort" bekappen van achteren is misschien wel te veel gevraagd en slijten de hoeven daar te veel, wat pijn kan veroorzaken.
Ik had het idee om mijn Fjord voortaan volgens de natuurlijke manier de hoeven te verzorgen (langzaam opbouwend) en als ik de weg uit ga volgend jaar (asfalt werkt als een rasp!) hoefschoenen aan te laten meten.
Maar de bedenkingen van mijn hoefsmid....! Het is een gedegen vakman.

Wat vinden jullie hiervan? Hebben jullie soortgelijke ervaringen?
Ik ben benieuwd, want mijn nieuwsgierigheid is gewekt (wederom) voor hoefverzorging.

Fred

Spirithorses schreef op donderdag, 29 september 2005, 21:57:


het kan ook zijn dat ze inconseqent benaderd is en geen grenzen heeft gekregen , en de paardepubertijd begint nu ook een beetje te komen, de 17 jarige duld mischien ook veel van haar en is ze nu haar mens op zijn plek aan het zetten . Vooral niet met zweep meppen maar ronddraaiende touw is genoeg zeker als het zoemt en vooral niet te snel weer bij je laten komen ze is not wanted als ze zich niet gedraag als ze bedeesd komt onderzoeken of ze weer bij je mag horen kun je je verwaardigen een vriendelijke blik te werpen maar verder geen uitbundige knuffels ze moet het verdienen om lid van de kudde te zijn hoe beter ze zich gedraagd hoe zachter je je houding kunt maken, maar bij ieder vertoon van rangbepaling mag ze even niet bij je horen.

weer iets anders dus, het hangt van het waarom af Bang slaan = veel tlc maar rangorde slaan = duidelijk zijn wie er eigenlijk de 1e is .er komt een moment dat een frons en een blik genoeg is om iedere twijfel weg te nemen

Ina