Hallo,

Iemand bij ons voert haar paarden sinds kort Marstall Wiesen Cob bij en is daar erg enthousiast over. Wiesen Cob zijn grasbrokjes die je even moet laten weken in water en dan als een soort slobbertje kan geven. Ruikt een beetje naar kruidenthee en bevat volgens haar tevens vitaminen en mineralen.
Zij mengt daar dan ook nog Spelt doorheen.

Vorig jaar had Flashy tijdens de erg koude dagen nogal last van de kou, ze had koliek aanvallen en werd mager. Ik ben haar toen af en toe wat gaan bijvoeren met (gut hoe heet dat spul nou....) van die brokken die je minstens 12 uur moet weken en je krijgt van een klein bodempje een hele meer vol.... Kan even niet op de naam komen....

Nou goed, dit vond Flashy dus geen feest / niet lekker.
Nu heb ik gisteren een beetje Wiesen Cob geprobeerd en ze vond het direct lekker.

Ik vraag me af of ik dit probleemloos aan mijn paarden kan voeren incl de spelt...

Iemand die hier wat wijs over kan zeggen...?

Irene

Piet schreef op dinsdag 22 december 2009, 9:34:



Ik heb wel een tijdje geparellied, eerst met een 20 jarige kwpn met dressuur verleden, het was onmiskenbaar dat hij daar helemaal geen zin in had. Ik had cursus gelopen in Parijs en was het gefilmd dan zou het er ongeveer zo hebben uitgezien als op de filmpjes. Voor mij was het toendertidj een eyeopener, (meer dan 10 jaar geleden) omdat ik vanaf dat moment wist dat ik niet met een bit hoefde te rijden en dat er andere mogelijkheden waren dan de onsympathieke traditionele methodes. Ik heb een kleine merens merrie die een beetje ADHD is. Zij raakt snel geirriteerd en zoekt met de andere paarden ook altijd ruzie. Ik ben dankzij Parelli een heel eind gekomen met haar, aan de andere kant heeft het opvoeren van de druk bij haar ook een averects effect gehad. Maar juist door Parelli begreep ik dat ik op het verkeerde spoor zat en het opvoeren van druk dus niet werkt. Deze merrie doet ook altijd haar oren naar achter als ik iets van haar vraag, aan de andere kant reageert ze punktueel. Ze wil niet maar als ik haar iets vraag doet ze het toch, ze wil graag weglopen maar ze blijft toch bij me, het is heel grappig om dat te zien. Ik kan erg goed met haar opschieten, en vertrouw haar volledig, maar die oren naar achter, dat blijft zo.
Nu clicker ik, vooral met de grote Rosa, comtoise. Veel leuker en Rosa vindt het geweldig. Zij doet steevast haar oren naar achter als ik het gebaar "klaar" maak, want zij wil gewoon eindeloos doorgaan. Zolang ik iets met haar doe is ze tevreden, ook zonder beloning in de vorm van voedsel, maar als ik weg wil, dan wordt ze nijdig. Ik zie ook wel eens dat haar oren naar achter gaan als ik iets vraag waar ze heel goed in is, dat doet dan meer denken aan concentratie, alsof ze denkt, ha fluitje, dat doe ik even snel, maar dat is mijn interpretatie natuurlijk.

irene schreef op dinsdag 22 december 2009, 10:35:


Hoi Irene,
Onlangs is er uitgebreid over spelt geschreven nr 150999
Misschien is het handig om dit eerst door te lezen voordat je spelt gaat voeren.

sandratien2 schreef op maandag 21 december 2009, 22:05:


Vrijdenkend genoeg mooi, dan stoort je wat anders ...


Is dat zo, dat ik mezelf zo ontzettend speciaal en bijzonder vind?
Of zijn er andere redenen waarom ik het heb over blote voeten?
Mijn idee hierover is, dat iedereen speciaal en bijzonder is, waar ze het ook over hebben, en ik daar geen uitzondering in ben en ook niets specialer dan wie dan ook. De redenen waarom ik het hier in een paardengroep vaak over blote voeten heb, komt door de overeenkomsten tussen schoenen en hoefijzers wat betreft het effect op de voeten. Koude voeten is daar een onderdeel van.

Bedankt weer voor de tips! Het is echt een aandoening om wanhopig van te worden. Ik heb al zoveel geprobeerd, van de ene stinkende zalf tot de andere haha. Van die knoflook en sinaasappels dat wist ik nog niet. Ik weet alleen niet of vriendlief daar blij van wordt hahaha. Weet je ook de reden dat de sinaasappels op nuchtere maag moeten worden gegeten?

Ik had vrijdagavond weer heel erg last, en toen heb ik uit pure wanhoop een coltpack uit de vriezer erop gelegd. Toen mijn tenen ijskoud waren had ik er geen last meer van . Ik merk dat vooral de overgangen van buiten naar binnen (koud naar warm) pijn veroorzaken. Door mijn voeten heel koud te houden als ik binnen ben lijkt het vooralsnog weer onder controle te zijn. Of het goed is weet ik niet, maar het helpt vooralsnog het beste. Ik kijk nu alweer uit naar het voorjaar!

Groetjes Jolanda

van lennep schreef op maandag 21 december 2009, 18:28:


LOL hihihi

MartineVelde schreef op dinsdag 22 december 2009, 11:18:


Lol? Laat ik nou maar niet vetellen waar jij 2 nachten geslapen heb he?

Piet schreef op dinsdag 22 december 2009, 12:14:


oei, verrrtellen en hebttttt

Hierby even de beste wensen voor iedereen op paard/hoef natuurlijk.
Sinds de aanraking met dit forum ben ik zowel in de war geraakt /bevestigd in de omgang met paarden.
Het feit van in de war ,omdat mijn vera en ik een vreselijk jaar achter de rug hebben ivm haar aandoening en ik even erg de weg kwijt was.
Heb alles uitgeprobeerd,maar ben terug naar af!
Dag en nacht buiten.
Nooit meer op stal en een leven in de kudde.
Dat is t allerbelangrijkste wat er is.
Een zo goed als t kan een paardenleven.
Mijn paarden hebben nooit binnen gestaan in al die 38 jaren dat ik er eentje mocht verzorgen en waar je bang voor bent gebeurd niet,maar valt je aan in de rug.
Ik wens iedereen hier de wijsheid ,die er overblijft.
Laat je paard buiten en gooi alle ijzerwerk weg!!
Dat deed ik 38 jaar geleden al .
Een fijn 2010 toegewenst van trudy

Piet schreef op dinsdag 22 december 2009, 9:34:


Heb ik met Rock dus ook. In het algemeen is hij altijd zo druk bezig om alles in de kudde te regelen (en daar is hij echt goed in), iedereen bij mij (n snoepzak ) vandaan te houden, waardoor die oren zeer veel naar achteren zijn. Als hij vind dat hij een beloning verdient, maar ik nog niet bv. dan wisselen de oren constant van: Ik wil nu snoep nah! NUUUUUU = oren naar achter .... naar: was het nu goed? of zo misschien = oren naar voor.
Maar voor de rest dus een iets zuurder paard dan alle anderen, oren gaan bv ook naar achter als je te aanhankelijk zou worden en zou willen knuffelen Vindt hij helemaal niets ... en toch ... mag een ander paard mij ook niet aanhalen ... want dan vliegt hij weer tussenbeide en eist hij weer alle aandacht op. Hij is graag bij me, maar wordt nu heel graag aangeraakt. Maak ik mij druk hierom? Neen ik heb heel veel respect voor dit paard. Maakt hij het toch een beetje te bont, dan steek ik even mijn vingertje op en zeg duidelijk ROCK! en hij is weer down to earth
Staartzwiepen doet hij trouwens nooit.

MartineVelde schreef op dinsdag 22 december 2009, 11:18:


Mooie foto Martine!

Bedankt Tineke,

Dan weet ik dus dat ik geen spelt moet bijvoeren, maar wat met de grasbrok?

Irene

Cindy Helms schreef op dinsdag 22 december 2009, 12:33:


tja er staan wel weer schrijffouten in, maar belangrijkste fout:
hij wordt niet nu, maar NIET graag aangeraakt.

Piet schreef op dinsdag 22 december 2009, 9:34:


Maar dat is dan niet iets dat tussen jou en Don afspeelt maar door een externe factor (Shiny). Ik veronderstel dat op het moment van rust zijn oren naar achteren blijven om Shiny op een afstand te houden?

Als de oren afwisselend van voor naar achteren gaan, heb ik er geen problemen mee. Maar ik zie graag zo'n 'ah baasje, kom nog wat, wat volgt er nu?' als je met z'n twee bezig bent. Ik vind dat een indicatie dat het paard het leuk vindt.

Michiel schreef op dinsdag 22 december 2009, 10:47:


Ik zal het er maar niet meer over hebben. Er gewoon overheen lezen. Wist je trouwens dat ik ondanks de -8 nog steeds met een blote nek loop? Iedereen in mijn omgeving heeft een dikke sjaal om en ik loop nog steeds met mijn jas open en mijn hals bloot. Ik ben er ook van overtuigd dat een sjaal helemaal niet nodig is hoor! Dat we als mens makkelijk met een blote hals kunnen blijven lopen. Ik ga er een club voor oprichten denk ik.