Ik kreeg daarnet een vraag waar ik eigenlijk niet goed antwoord op wist.
Het gaat om een mevrouw met 2 ijslanders die sinds sinds een week of zes, zeven, van de ijzers zijn. Ik heb gevraagd of ze foto's in het album wil zetten.
Buiten dat ze nu wat gevoelig lopen, vind ze het vervelend dat de paarden nu alle gangen door elkaar husselen.
Ik denk dat dat vrij normaal is omdat er plotseling minder gewicht onder de voeten zit, plus dat ze van alles voelen, maar ik weet graag iets zeker dus,
kunnen de ijslander-masters me vertellen hoe dat zit , of de ruiter er iets aan kan doen, of het vanzelf weer in orde komt ? enz.

Piet
Natuurlijk bekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf!

Piet schreef op maandag 19 november 2007, 20:19:


Hihi nee ik kan het je niet vertellen of het vanzelf over gaat, mijn paarden hebben nog nooit ijzers gehad. Ik weet wel dat er soms springschoenen worden gebruikt om er wat gewicht aan te hangen voor de gangen. Die schoenen gaan gewoon weer uit als je klaar bent, maar ook die heb ik nog nooit gebruikt.

Ik ken iemand die ijslanders fokt en inrijdt, voor het intolten gebruikt ze van die verzwaarde springschoenen omdat de paarden dan volgnes haar betr voelen wat ze doen en makkelijker tolten.
Als haar ervaring echt klopt zou het kunnen natuurlijk, maar verder weet ik er helaas niks zinnigs over te vertellen.

Esther schreef op maandag 19 november 2007, 20:27:

Gudrun schreef op maandag 19 november 2007, 21:11:


Ik heb in Reken met een echtpaar een cursus gevolgd die IJslanders reden, die hadden nog nooi ijzers gehad (verwonderde mij toen om dat Olly steeds de enige onbeslagen cursist was) en die tölten perfekt. Zelfs op lange tochten met hoefschoenen (Epics ?) gingen die goed in tölt.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op maandag 19 november 2007, 22:10:


Toen mijn IJslanders drie jaar geleden van de ijzers gingen tolten ze gewoon taktzuiver door en bij allebei was er geen sprake van door elkaar hutselen van de gangen. Wel werd bij de een de tolt wat vlakker en was het even wennen om hem zijn achterhand goed te laten gebruiken en bij de ander werd de tolt veel beter en makkelijker.

Moniek

Waren ze dan voor zwaarder beslagen als achter? Wanneer ze gewoon vierkant hetzelfde stonden, dan is het een kwestie van wennen. Zonder de ijzers worden de gangen over het algemeen wat vlakker, dus kan het dan opeens op gaan vallen dat de verzameling ed nog niet helemaal zo goed was.
Waren ze voor (of achter) zwaarder beslagen dan kunnen de genoemde springschoenen oplossing bieden. Maar die moeten echt kort en tijdelijk gebruikt worden, Anders verliezen ze hun effect.

Het is naar mijn mening toch voornamelijk wennen en rijtechnisch oplossen, het enige echte verschil zou de hoeveelheid actie moeten zijn en dat is verder geen probleem voor gangenonderscheid en zuiverheid. Het zou ook nuttig kunnen zijn om met bijvoorbeeld balkjes draven ed te oefenen voor het wennen.

Groetjes Karin

Nog als toevoeging. Als ze gevoelig zijn, dan heeft dat vaak snel het gevolg wat stijver te gaan lopen. De vijfganger die ik rij kan als zijn voetjes gevoelig zijn niet meer draven, zijn z'n voeten goed, dan heeft ie een heel behoorlijke draf. Kan dus ook zijn dat dat meespeelt, en dan zouden ze op ondergronden moeten oefenen die voor de voeten fijn zijn.
Is een beetje een open deur, maar het heeft bij ijslanders toch weer net wat ander zichtbaar effect.

Groetjes Karin

Karin schreef op dinsdag 20 november 2007, 7:43:


Dus dat is een aardig betrouwbare graadmeter? Als de voeten nog gevoelig zijn lopen ze niet in bepaalde gangen? Kun je dat zeggen?

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Als ze voorheen zuiver liepen en goed gereden werden (dus dan ga ik uit van verzameling en niet van het sterrekijken-kop omhoog trekken) en nu husselen, dan denk ik sterk aan gevoelige voetjes.

Wanneer een drieganger daar last van heeft horen we verhalen van krabbelen, stijf lopen en kort zijn. Bij een ijslander ga je bij zulke klachten al snel naar husselen, omdat het dier op die manier de minst pijnlijke manier van lopen zoekt.

Ik zou daarom in het begin een zo zacht, maar stevig mogelijke ondergrond zoeken. Dus geen mulle zandbak, maar een droge, verende weidegrond oid. Wanneer het dier daar niet meer gevoelig op is zal het ook weer de juiste gangen vinden. Waarschijnlijk wel na wat loswerken, want van het stijvigere lopen worden de spieren ook weer stijf.

Lopen ze na een tijdje absoluut niet gevoelig en/of kort meer en husselen ze nog steeds, ja dan zou ik naar het rijden gaan kijken en eventueel op het juiste moment eens een springschoen erbij pakken.

Groetjes Karin

Mijn onbeslagen IJslander loopt heel goed als zijn hoeven niet gevoelig zijn. Als zijn hoeven gevoelig zijn (en dat is nogal eens geweest de afgelopen tijd door verkeerd voer), wordt hij vlak en wordt zijn tact minder zuiver. Hij heeft van nature een goede tact, maar dat hebben niet alle IJslanders in aanleg; dan moet je zelf meer doen om een zuivere tact te rijden.
Er zijn IJslanders die zijn viergangers en hun aanleg is dan wat minder lateraal gericht; ze hebben meestal een goede draf en ook tolt, maar voor de tolt moet je als ruiter meer doen. Er zijn ook vijfganger-IJslanders en hun aanleg is meer lateraal, ze hebben vaak een wat minder verende draf, maar de tolt gaat vaak vanzelf. Sommige IJslanders hebben iets tussen vier en vijfgangen in, of zijn zo lateraal dat ze uit zichzelf voornamelijk een zwijnepas aanbieden Dan wordt er vaak eea gedaan met de ijzers; wat zwaarder voor, de hoeven langer laten groeien enz. Het lijkt mij ook dat je dit met rijden en de goede training ook kunt oplossen, het vraagt gewoon wat meer van de ruiter

Karin schreef op dinsdag 20 november 2007, 20:51:

Piet schreef op maandag 19 november 2007, 20:19:


Zeker is het voor mij dat het door de gevoeligheid komt. Het door elkaar rommelen van de gangen is voor mij dus niet zo zeer de vraag, maar wel hoe lang die gevoeligheid duurt. Voorheen liepen mijn paarden namelijk volstrekt probleemloos en ik weet dat ik nu bijna vloe, maar dus met ijzers. Nu lopen ze ongemakkelijk en kunnen b.v. niet draven. Dus nogmaals mijn vraag: hoer lang duurt dat en gaat het over???

Nel Jasperse schreef op woensdag 28 november 2007, 23:20:

Daar is helaas helemaal niets over te zeggen, Nel. Was het maar waar dat het maximaal een jaar duurde, maar het is niet zo absoluut. Het hangt enorm af van het individuele paard, zijn historie en zijn wijze van gehouden worden. Mijn eerste paard stapte na 9 jaar ijzers probleemloos over op blootsvoets, mijn andere paard liep na 13 maanden nog steeds even kort en stijf, waggelde als een eend want hij durfde niet te landen.
Als je de ervaringen van mensen op dit forum leest, zie je dat alle variaties tussen 0 dagen en 3 jaar mogelijk zijn.

Christel Provaas schreef op donderdag 29 november 2007, 8:35:


Een van mijn twee IJslanders wil in het begin van de rit liever niet op het asfalt lopen en al helemaal niet tolten of draven. In de overgang naar tolt of draf blijft het dan rommelen. Dat is niets ernstigs. het gaat vanzelf over na een minuut of tien en dan zijn alle gangen er weer ook op het harde.

Ik denk wel eens dat ze de gevoeligheid nog tussen haar oren heeft zitten.
En dat ze uit gewoonte begint te strompelen zodra ze op het harde komt om er dan na korte tijd achter te komen dat er niets aan de hand is.

Ook is in het begin van de rit de achterhand nog minder actief en dat zou er toe kunnen leiden dat de voorvoeten in het begin wat zwaarder belast zijn, waardoor iets van gevoeligheid kan optreden, net genoeg om de gangen te verstoren. Tis maar 'n hypothese.