Dat bedoelde ik eigenlijk... vliegen en dazen

e m kraak schreef op woensdag 18 juli 2007, 0:57:


Zelfs de langste reis begint met een klein (kippen) stapje?

Waarom zouden mensen zich druk maken om "moeilijke begrippen" te leren, als een mietje met een paard om te gaan ( is me echt voor de voeten geworden door een jongen aan wie ik 't een en ander liet zien)
als ze van jongs af aan een methode ingepaplepeld krijgen die al decennia lang "werkt"
Door hier voorbeelden aan te dragen, vorige week over de bijt hond Iwan, nu weer over kipkes ( probeer zo'n beest nog maar eens ooit iets te leren als je het een knal voor de kop geeft omdat ie je niet begrijpt.) is het misschien mogelijk dat meer mensen zich erin willen gaan verdiepen omdat ze zien dat het beter werkt en dan bij het OC verhaal van Skinner uitkomen
Door alle vooroordelen van de "oude meesters" over beloningen, ook bv.Bill Dorrance vond voerbelonen uit de hand "levensgevaarlijk" De onkunde van trainers ( omdat het paardentrainers zijn en een paard is een wel zeer bijzonder, nergens mee te vergelijken, dier
Ik weet niet of het verhaal over belonen hier nog op de site staat, "voerbelonen werkt niet omdat een paard de hele dag met zn voeten in het eten staat" Ik zoek er niet naar omdat niet wil lezen en me plaatsvervangend schaam dat er nog steeds zulke onzin op PN zou staan.
Terwijl het natuurlijk nog maar over een onderdeeltje gaat.

Al die figuren veroordeelden het Operant Conditioneren omdat ze het in hun tijd niet kenden. Tegenwoordige paardengoeroe's omdat ze het nog steeds niet kennen.
Hoe kun je dan van een normale ruiter verwachten dat hij/zij het wel kent? Of de bereidheid om de theorie erachter te leren?
Nee, eerst zien, dan geloven.
Ik wil hier best weer eens herhalen, waarvoor ik een paar jaar terug bijna afgemaakt ben: Als de Indianen het gekend hadden, dan hadden ze het gebruikt!

Piet

Wil schreef op dinsdag 17 juli 2007, 23:18:


Al een aftreksel van kruidnagelen geprobeerd? Dat is bij Indy het enige wat helpt tegen dazen.

Monique

Hoi Coralie,

Het is prachtig om met dieren om te gaan
En dat met harmonie!
Ik denk dat we nooit uitgeleerd zijn.
Ik ook vind het fantastisch, om er zo mee bezig te zijn.
En dat het liefst elke dag!

Groetjes Anita

e m kraak schreef op woensdag 18 juli 2007, 4:03:


Kijk Egon, als je het zo stelt ben ik het helemaal met je eens. Het is in feite ook wat ik zeg. "Hoe meer natuurlijke slijtage, hoe minder onderhoud".
Niet eens in de 7 weken "prima" laten bekappen, maar als het even kan het groei = slijtage toepassen.
En dat krijg je alleen maar door de omstandigheden te optimaliseren.
Ook met je eens.
Maar het is wat anders dan de hoeven maar zover te laten groeien dat ze uiteindelijk vanzelf wel afbreken.

Natuurlijk is het zo dat natuurlijk bekappen de bekapper van buitenaf overbodig maakt.
Ik weet de werkwijze niet precies van anderen maar wil er toch wel weer een uitlichten, waar ik altijd reclame voor maak , ik hoop dat inmiddels iedereen hem kent, die voor een groot deel deze principes wel na probeert te komen.
Die tegen mij zegt dat het verloop onder zijn klanten groot is omdat ze hem niet meer nodig hebben, omdat hij echt stimuleert dat mensen het zelf gaan doen, omdat de kwaliteit van de voeten simpelweg beter wordt. Die daar geen punt van maakt omdat de aanwas van nieuwe klanten zoveel groter is.
Die probleemvoeten helpt op te lossen en natuurlijk mensen die het zelf om de een of andere reden niet kunnen, eens in de zoveel tijd ook helpt.
Ik denk dat dan het beroep Professioneel Bekapper een goede invulling krijgt en ook vanuit HoefNatuurlijk gezien alle bestaansrecht heeft.
Maar dat is heel wat anders dan een bekapper die er alleen maar geen ijzers meer onder slaat, iemand een vijl geeft en ondertussen eens in de zoveel weken langs komt " om het grote onderhoud" te doen. Groot onderhoud kan er eenvoudigweg niet zijn, dus is het hele plaatje van Professioneel Natuurlijk Bekappers, met een ekele uitzondering, volksverlakkerij.

Piet

Anita Cats schreef op woensdag 18 juli 2007, 8:08:


Jammer dat je tegenwind krijgt Anita. Maar helaas niks vreemds aan hoor. Zolang er nog zoveel mensen zijn die zeggen:
"we zien het ruim, maar houden hoe dan ook het paard onder de duim"
kun je dit verwachten.
Ik hoop dat Conrad een hulp kan zijn om wat jij wilt door te drukken.
Piet

Gisteren kwam ik aan op de wei om 13h00 (na mn werk) ...wat was er gebeurd, madam (mevrouw) voelde zich beter en ze was losgebroken. Ik was de laatste keer gaan kijken om 00h00 die nacht, toe leek alles ok, ze leek zich beter te voelen....
Ze stond in de stal weggekropen van de pijn, helemaal terug bij af.
DA gebeld, die zei dubbele pijnstiller te geven.
Gisteren weer de hele middag - ik woon er zo ongeveer - aan het barricaderen geweest, vannacht om 13h00 gaan kijken, vanochtend om 7h00 en sebiet (zometeen) om 13hh weer, na mn werk. Vanochtend alles ok, afgelopen nacht ook (ze heeft teveel pijn om te ontsnappen) behalve dat er een auto in de sloot was gereden aan mijn wei, Player helemaal in de stress, het was recht aan haar drinkbak....8-/
gelukkig geen gewonden.
Ga een graaskorf bestellen, maar ik denk eentje van 'Best Friend', denk dat die beter gaat blijven zitten.
Ze zal blijven uitbreken, kleine Bella, en het zal haar dood worden anders, vrees ik.
Ze breekt anders alles af...

Piet schreef op woensdag 18 juli 2007, 8:10:


En dan komt het moment waarop de voet in de stijgbeugel wordt gezet ! Het kan toeval zijn maar iedereen die hier is binnengekomen met clicker of voedselbeloningsysteem achter zijn rug. Wist zijn paard niet uit de poort te krijgen om een wandelingetje te gaan maken! Deden ze het dan allemaal verkeerd ? Of is er een andere reden ? En let wel, ik veroordeel niet, ik observeer alleen maar . Ik gebruik soms ook voedselbeloning met grondwerk. IK ben ook stilletjesaan bezig om de term "normale" ruiter een bredere betekenis te geven hier .