Myriam schreef :

Op het moment heeft Mazir weer even een terugval; enkele paarden hadden de omheining gesloopt en hem achterna gezeten en dat kan hij niet aan, dan valt hij weer wat terug in zijn oude gedrag van bijten en zich geen raad weten, echt zielig.
Tis echt een traumapaard en hij kan nou eenmaal niks met andere paarden, behalve Holly, die is zijn maatje, alleen maar omdat ze zelf ook met rust gelaten wil worden, maar zelfs voor haar kan hij zo bang zijn dat hij niet naar zijn hooi durft te gaan.

Een flessepaard is nou eenmaal een ander paard en Mazir zal altijd zijn gedragsstoornissen blijven behouden. Eigenlijk is hij meer een hond. Vandaag tijdens een buitenrit maar weer gemerkt, Mazir vertrouwt zo erg op onze hond dat hij haar blindelings volgt; wat zij durft durft hij ook (kan zeer handig zijn). Met haar erbij durft hij gewoon voorop.

Om mee te rijden is hij Super, de hele tijd een dansende Arab onder je, heerlijk....Gelukkig kan hij zelf ook enorm genieten van onze buitenritten en het mooie is dat hij zoveel vertrouwen in mensen heeft dat hij tijdens het rijden helemaal niet bang is voor de andere paarden.
Totdat je afstapt....

Het blijft een merkwaardig paard, maar we hebben mekaar gevonden !!!!

Pien

Christel Provaas schreef op zaterdag 11 november 2006, 13:33:
= knip =
plus dat ik een hoefbekappraktijk wil openen, dus ik

ja mooi he
16 letters en slechts 2 e's!
nu nog de praktijk! gr @

Piet schreef op zaterdag 11 november 2006, 6:26:


In de jaren dat over de oceaan vloog met paarden in stal-containers, heb ik het wel meegemaakt dat een paard in grote paniek raakte als ie z'n voeten niet breed kon neerzetten en te weinig ruimte om zich heen ervoer, en ja dan maakt een paar tientallen centimers toch verschil. Soms waren we flink met de tussenschotten aan het schuiven om het alle paarden zo comfortabel te maken. gr @

Anita schreef op zondag 12 november 2006, 21:58:


Als je het boek van Inge hebt, heb je misschien gezien dat mijn Shiny en Don daarin voorkomen. Ik ben dus al een mooi poosje bezig met clikkeren en geef inmiddels les daarin.
Ik heb expres deze mogelijkheid niet genoemd omdat ik vind dat je met een paard waar van alles mee aan de hand is en je nu niet mee overweg kunt, dat alleen kunt doen als je weet welke valkuilen er zijn.
Clikkeren is heftig. Kan heftig goed gaan, maar kan ook heftig fout gaan, terwijl het zo simpel lijkt.
Een goede instructie is in jouw geval onontbeerlijk.
Vandaar mijn advies om een poosje met Conraad aan de slag te gaan.
Zijn manier van werken komt dicht bij clikkeren in de buurt, is net zo zacht, maar is onderbouwd met jarenlange ervaring met enorm veel paarden.
Hij is evenals ik lid van het clikkerdemoteam rond Inge Teblick.

Piet