Piet schreef op woensdag, 28 april 2004, 16:29:

Hoi Piet,
Zoals ik in mijn vorige reactie al aangaf; eigenlijk leren wij niets. Ik heb wel eens zitten denken om naar een "echte" manege te gaan waar je inderdaad "echt" leert paardrijden. Dus in een binnenmanege gaat rijden en dan ook leert wat termen als wijken voor het been e.d. inhouden, want ik heb geen flauw idee na 20 jaar paardrijden. Ik heb altijd op die "bosmanege" gereden. Alleen als kind kregen we daar in de binnenmanege les, maar dat bestond vnl. uit spelletjes en evenwichtsoefeningen (knoop in de teugels en beugels uit, of zonder zadel; of stoelendans voor het op en afstappen en dat soort dingen).

Dus zowel wij als de paarden kennen eigenlijk geen bal van dressuur. Dat maakt het wel eens moeilijk uitleggen aan anderen. Waar ik vrijwilligers werk doe zitten wij met onze stichting op een echte dressuurmanege en als ik dan zie hoe die paarden die eeuwige rondjes moeten lopen en "kunstjes" moeten vertonen, dan denk ik nee, laat mij maar buitenrijden. Dan maar minder goed les. Ik denk overigens dat onze instructrice wel best goed les kan geven, maar ik begrijp er soms geen hout van (haha).
Soms durf ik geeneens te zeggen dat ik al 20 jaar paardrij.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 28 april 2004, 23:19:

En ook wel een beetje terecht
toedeledokie
Elsbeth

Hoi,
Maar weer even een maf verhaal over Isabella tussendoor van vanavond.

Na een klein graasuitstapje bracht ik haar weer terug naar de uitloop, doe het halster af en wil weer gaan (het regende volop) en ik verwachte half-om-half dat Isabella wel naar haar hooiruif zou lopen die er goed gevuld uitzag.

Maar nee, madame stampt een driftig met haar achterbeen naar haar buik. Eerst links. Toen ik niets deed, maar eens rechts. Ze keek mij eens aan en toen ik nog niets deed, stampte ze nijdig nog eens heel overdreven met haar linkerachterbeen naar haar buik.
Nou moest het wel duidelijk zijn voor het vrouwtje en ja hoor, ze (ikke dus) ging door haar knieeen en begon eens lekker te krabbelen aan de uiers. Ze trok haar achterbeen even op zodat ik er beter bij kon en had een leuk pruillipje van genot. Nou na een minuutje krabbelen, loopt ze achteruit en zo komt mijn krabhandje bij de singelplek uit. Weer dat opgetrokken lipje van genot. Hmmmm dat was lekker.

Opeens zet ze een stap op zij en loopt me pardoes voorbij.
Zo ... genoeg geweest. Doei ik ga eten.

Haha, mafkees is het toch.

Groeten,
Ingrid

elsbeth flipsen schreef op woensdag, 28 april 2004, 23:29:

Hoi,
Nou op onze manege worden nog altijd in de kinderlessen dit soort dingen gedaan. Inderdaad voor het evenwicht.

Maar in de volwassenlessen niet meer. En ik heb eens gevraagd waarom niet, want ik vond het vroeger goede oefeningen. Dit komt omdat volwassen sneller bang zijn en het niet durven om je linkertenen met je rechterhand aan te raken terwijl je op het paard zit en dat soort dingen. En ook omdat volwassenen sneller wat breken als ze toch komen te vallen. Vandaar dat onze manege het alleen bij kinderlessen doet.

Wel jammer eigenlijk. Maar als we eens slecht weer hebben en we moeten binnenrijden, gaan we toch eens vragen voor die knoop in de teugels en die beugels los.

Overigens een oefening die we vroeger leerden en die ik nu nog heel vaak gebruik in het bos, is je benen voor het zadel, dus tegen de schouders aan. Dit omdat je dan je knieen minder snel stoot tegen een boom (wat erg zeer kan doen). Dit hebben we ook in draf geleerd en is inderdaad soms verdomd handig op smalle paadjes.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 28 april 2004, 23:35:

Ik voel me inderdaad aangesproken. Aangezien ik 54 jaar ben, botontkalking en een slechte rug heb en eigenlijk als excuus om meer te gaan bewegen ben gaan paardrijden. Maar wat is het leuk he?
De eerste oefeningen die je beschrijft zou ik nog wel zien zitten maar mijn benen voor over het zadel heen?..... Toch maar even mee wachten denk ik. Ik ben nu weer zover dat ik doorzitten in draf weer lekker ga vinden, i.p.v. een paar weken terug hobbeldebobbel :) maar om nou mijn balans zo uit te dagen is even te veel gevraagd.
Naast de oefeningen in stap en draf met veel korte wendingen (vierkantjes rijden rond pilonnen, korte binnen en buitenwaartse wendingen, tempowisselingen en vanuit achteruit gaan snel wenden naar draf) doen we veel stuuroefeningen zoals van de week een cirkel tussen een vierkantje van palen,waarbij het vierkant nauwelijks groter is dan de lengte van het paard. Teugels mocht ik alleen gebruiken om de voordeur op slot te houden, je hebt ze ook niet nodig om om de voor of achterhand te wenden. Ging het allemaal goed?
Van de vier keer, was er 1 perfect rondje bij!
Daarna uitgestapt de zeedijk over,langs de schapen en hup weer de dijk terug over, wel onder begeleiding van een lang doorhangend touw, want het was deeerste keer, voor paard en ruiter.
groet
Piet

Piet schreef op donderdag, 29 april 2004, 8:09:

Hoi Piet,
Ik hoop niet in negatieve zin? Want dan bedoelde ik het niet zo.


Ja, dit is dus de reden waarom ze bij ons in de volwassen lessen dit soort oefeninge niet meer doen. De ene zou het nog wel aankunnen, maar een ander niet.
Maar die oefeningen die jij omschrijft, zouden ze bij ons ook meer moeten doen. Als we al eens binnenrijden, dan komen we niet verder dan eens een volte en van hand veranderen. Soms met z'n tweeen rijden en soms moet je dingen apart doen. Maar omdat we dus eigenlijk altijd buitenrijden, leer je wel vanzelf je evenwicht bewaren. Je moet eens bukken onder een tak, helling af of op, kuilen in het pad, los zand (waar de paarden altijd actiever doorheen gaan), smalle paadjes met bomen waar je net niet helemaal langs kan, combinatie (die zijn het leukst), dus helling af, boomstam over het pad en boomtak laag over het pad. Zwiepende takken ontwijken, enz. Dan nog eens opletten dat het paard niet schrikt van een hert (meestal is het omgekeerd) of van vuil wat in het bos wordt gedumpt. Dus ik denk dat we zo wel vanzelf in evenwicht blijven.


Toch lekker he zo'n buitenrit.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 29 april 2004, 8:25:

Nee niet negatief. Het is nu eenmaal realiteit. De meeste mensen doen door hard werken hun uiterste best hun rug stuk te maken en uiteindelijk lukt dat dan. Op een gegeven moment worden ook de rug en bekkenspieren slapper en komen de gebreken te voorschijn. Geen beter middel om een en ander weer op te vijzelen dan via de rug van een paard!

De "buitenrit" was maar een flinke 300 meter, normaal oefenen we in een buitenbak. Maar wel een ervaring weer door 30cm hoog gras. Gipsy was natuurlijk enorm afgeleid, maar luisterde toch prima naar mijn hulpen. We hadden natuurlijk ook nog nooit een steile dijkhelling op en afgelopen.Koele kikker dat paard, het ging perfect.
Piet

Ik krijg de laatste tijd veel spam, en ook berichten dat van mijn emailadres spam zou zijn verstuurd. Ik vraag mij af of dat zou komen doordat spammers de adressen van o.a. deze lijst hebben gehaald. Heeft een van jullie hier ook last van, of moet ik de oorzaak ergens anders zoeken?
Ik heb voor de zekerheid mijn emailadres hier op de lijst maar veranderd.
Isabel

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 29 april 2004, 8:25:

Nee niet negatief. Het is nu eenmaal realiteit. De meeste mensen doen door hard werken hun uiterste best hun rug stuk te maken en uiteindelijk lukt dat dan. Op een gegeven moment worden ook de rug en bekkenspieren slapper en komen de gebreken te voorschijn. Geen beter middel om een en ander weer op te vijzelen dan via de rug van een paard!

De "buitenrit" was maar een flinke 300 meter, normaal oefenen we in een buitenbak. Maar wel een ervaring weer door 30cm hoog gras. Gipsy was natuurlijk enorm afgeleid, maar luisterde toch prima naar mijn hulpen. We hadden natuurlijk ook nog nooit een steile dijkhelling op en afgelopen.Koele kikker dat paard, het ging perfect.
Piet

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 28 april 2004, 8:21:


Hoi; Nou dit is dus een van de redenen waarom IK geen dressuurles meer volg. Dit soort mensen met hun (voor mij)vreemde gedachten....
Een paard in een krul ooit in de natuur tegen gekomen? Het lijkt mij een zeer onnatuurlijke houding.....
Maar ja ik rij zelf heel veel met een gewoon halster en een los touwtje(voor een evt. noodstop omdat ik ook wel op de weg rijd zo)en stuur hoofdzakelijk met mijn been en stem of door het touwtje (in slappe toestand)tegen of van haar nek te houden...Zo heb ik dat mijn paard(zonder geweld)kunnen leren...
Maar als ik het zo allemaal lees en aanhoor hoe het volgens de boekjes zou moeten.......wat zal mijn paard dan een slechte baas en rug hebben....Ze loopt er desondanks altijd zeer ontspannen bij maar wel met tempo zonder dat ik steeds been hoef te geven.
Als ik dit vergelijk met menig dressuur rijder/ster die het paard dan in een krul heeft lopen en bij elke stap een schop met de sporen zie geven denk ik......dan maar op MIJN manier en maling aan alle regeltjes..
Overigens de vergelijking met een hond vind ik helemaal misplaatst.
Een hond is een geheel ander soort dier (roofdier)en verwacht ook een beloning/voedsel als hij/zij wat voor de baas doet.Die KUN je daar ook mee belonen zodat hij/zij wat aan kan leren. Dit gaat bij een paard toch niet altijd op...Er zijn natuurlijk van die paarden die voor een worteltje alles willen doen maar ik ken er niet veel..Als ik van deze dame les zou krijgen zou het geheid op een woordenwisseling uitdraaien.
Denk ook niet dat dit een goede manier van les geven is overigens.
De gene die mijn foto's heeft bekeken zal nu misschien denken ,ik zie daar ook 2 paarden met bit....dat klopt,dit was dus ook net na dat wij ze gekocht hadden van ons laatste manege waar we les hadden. andere foto's komen nog...
Groetjes Nick

Nick Altena schreef op donderdag, 29 april 2004, 13:20:

Hoi,
We krijgen ook geen echte dressuurles. We horen wel altijd van het naar beneden rijden en dat soort dingen, maar ik geloof niet dat iemand in mijn groep begrijpt hoe je dat moet doen. Dus er lopen in onze les weinig paarden in de krul om het zo maar eens te zeggen, terwijl we wel altijd horen dat we moeten blijven proberen. Dat houdt inderdaad in dat je soms een half uur aan het "zagen" bent zonder resultaat. Ik doe dit dus niet meer. Naast blaren op mijn eigen vingers, lijkt het me voor het paard helemaal niet prettig.


Tja en toch doet mijn eigen Isabella het voor de wagen wel. Ik krijg een paard niet in de krul, maar zij loopt van nature zo denk ik. Of het trekt makkelijker, maar ze loopt, ook met losse teugel, bijna altijd mooi afgebogen.


Heb ik ook vaak. Ook met de eigenaar, maar dan meer over de wat te wensen overlatende verzorging van de dieren. Maar ze kennen me daar wel. Leuke is wel dat iedereen uit mijn groep mij altijd ziet als raadsman. Als er eens wat is, of ze krijgen een hoofdstel niet aan, kan ik komen opdraven.

Groeten,
Ingrid

Hoi,

Ik doe toch kennelijk nog altijd wat verkeerd waar het de wei betreft.

Ik heb het bemest met zowel koemest als wat kunstmest (per gedeelte) en gesproeid tijdens de droge periode, maar het gras wil gewoon niet opkomen. Het staat nu al een hele maand dicht, maar het groeit gewoon niet. Het staat zelfs op sommige punten al in bloei, maar het gras is maar 3 cm lang.

Ik trek de grond open met een elektrische verticuteer machine (2x per jaar). Tussendoor prik ik nog gaatjes met sandalen, ik gooi mest erop, ik strooi kalk indien nodig.

Wat doe ik fout?

Overal groeit het gras, zelfs in de uitloop tussen het witte zand door, maar op de wei groeit niet veel.
Wordt het toch te kort afgegraasd door die grasmaaier van mij (Isabella kan echt millimeteren)?

Kan ik het beter omploegen en opnieuw gaan inzaaien?

Heb haar gisteren toch maar even op wat langer gras gezet en ja hoor, weer alles op. Staat dan weken dicht om te groeien en in een uur is het op. Grrr ik kom er maar niet achter waar het mis gaat.

O ja, ps, ik heb nu geen extra stukje gras waar ik haar tijdelijk op kan zetten buiten de wei om, omdat dat stukje nog altijd kapot gereden wordt door bouwwagens (die met de dag groter schijnen te worden).

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 29 april 2004, 15:34:


Ingrid, het is bijna onmogelijk daar op een afstand iets van te zeggen,wel valt me op dat je niks over kalk zegt. Misschien is het een idee om eens een grondmonster te nemen voor een bemestingsadvies?
Piet

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 29 april 2004, 15:10:


Nick heeft gelijk, je zou eens 1 uurtje les moeten kunnen hebben bij mijn instructrice, ik weet zeker dat je het dan snapt. Wat zal je paard blij zijn!

Duidelijker kan je jezelf geen antwoord geven, een normaal paard loopt van nature in perfecte balans. Elk dier toch? Wij toch ook? Het is de ruiter die zegt dat van nature niet goed is naar mijn mening.

sannie schreef op dinsdag, 27 april 2004, 18:40:


dank je wel snadra dat zal ik doen!