Christel Provaas schreef op maandag 6 februari 2006, 15:24:


Ja mee eens,
Dit herken ik helemaal. Sinds ik sommige dingen met Shiny meer 'up tempo' doe, zie ik de oortjes soms weer naar achter gaan, omdat hij het bij de zelfde oefening in een lager tempo niet meer doet, denk ik dat het een vorm van concentratie kan zijn. Ook als hij me plotseling kwijt is, wat ie altijd een geweldig spelletje vindt, omdat ik dan keihard wegloop in allerlei bochten en hij me volgt, (een soort cutting op z'n Piets?) zie je de oren achteruit gaan en zijn hoofd schudden.
Een gevoel van diepe joligheid..... een hele mooie omschrijving :)

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Tycho schreef op maandag 6 februari 2006, 15:28:


Volkomen terecht toch?

Mijn interesse in Nevzorov ligt niet zozeer bij het eindresultaat,( hoewel een paard in vrijheid boven je hoofd uit laten springen welzotamelijk indrukwekkend is,) ik probeer er achter te komen hoe hij het doet.
Daar wil ik wel wat van leren.
Je zegt:
Daarnaast verbaast het me dat het deel met bittenhorror aangegrepen wordt als bewijs dat bitten slecht zijn.

Toch maak ik eerder uit die foto's op dat een bit slecht is, dan het tegenovergestelde. Dat een halster ook pijn kan doen, mee eens.
Maar als je voorkomt dat het hard op de neus in kan werken, zie ik dat toch 100 keer liever dan een bit.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Peet schreef op maandag 6 februari 2006, 15:16:


Even uit mijn hoofd: f=m*a.
Maw: de kracht is afhankelijk van het gewicht en de snelheidsverandering die plaatsvindt, van die massa. Het eerste is gemakkelijk, het tweede is lastiger. Als het paard star zou zijn als een blok beton, dan kijk je naar de hoogte vanaf waar de "landing" wordt ingezet, en met behulp van de formule voor de valversnelling weet je dan de snelheid op het moment van impact. Een paard is alleen flexibel, en een deel van de energie wordt geabsorbeerd en in de tijd uitgesmeerd door het doorveren van benen e.d.
Om het precies te bepalen moet je uitgaan van een bewegingsmodel en precies timen waar en wat er beweegt, hoe zwaar ieder onderdeel is, etc. Het gaat er dus maar om, hoe precies wil je het weten? Je moet ook nog rekening houden met trillingen die optreden en voor plaatselijk hoge piekbelastingen kunnen zorgen.

En wat wil je precies weten? "De klap" heb je ook niet afdoende gespecificeerd: is dat de kracht in zijn algemeen, of de druk per cm2 hoefoppervlak, of de kracht die op de spieren komt, of wat?

Groeten,
Frans

Christel Provaas schreef op maandag 6 februari 2006, 15:24:


Ja Christel! Precies! Zo is de Spaanse Pas ook eeeerg leuk om te doen.... En als ik b.v. in het weiland tegen Chaser zeg: Wat kan jij zo goed?? of: Knappe Jongen... oohhhh! Gaat het eerste been al de lucht in... In het begin zei ik dan nog links of rechts.... Nu loop ik zelf weleens de Spaanse pas... naast hem.... en hij loopt mee te 'spaansen'.... Hij is uitermate geschikt voor vrijheidsdressuur... omdat hij dat zelf leuk vind om te doen. Hij is ook heel erg trots op zijn eigen prestaties... Inderdaad: stoer he? Ik denk zelf dat een paard heel goed in z'n vel zit als ze dat soort dingen uit zichzelf al doen. Plezier in hun leven en een grote dosis zelfvertrouwen, dat klopt precies )

Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

Böske schreef op maandag 6 februari 2006, 15:23:


Kun je een lijstje van deze onderzoeken produceren?
Ik denk dat dit precies is waar ik laatst om vroeg ivm het zeezout/mineralen/sporenelementen-topic.

Groeten, Egon

hoi zaterdag hebben we een ijslander gekocht. het is een hengstje van nog geen jaar. Hij stond daar met meerdere paarden achter een houten omheining met prikkeldraad. Bij ons is er een deel van houten planken maar de andere kant hebben we stroomdraad. Want van de gemeente mag het niet helemaal uit hout bestaan.

Het probleem is dat hij sinds zaterdag an drie keer is losgebroken. Hij gaat elke keer via het stroomdraad. Weet iemand nog iets wat ik kan doen????