Dit schiet me te binnen na het lezen van de reactie van Connie over hout eten. Wat mij opvalt is dat mijn paarden dat helemaal niet doen.
Om de bak staat een houten omheining die half opgevreten is door een paar tinkers die er gestaan hebben.( "Voorlopig" hebben we dat opgelost met wat schrikdraad). Sinds mijn paarden er staan wordt er niks opgegeten. In de bak staan 2 houten hooi fruitkisten waar niets vanaf gegeten wordt.
Dat heb ik ook geprobeerd bij die tinkers in de wei, maar het duurde precies een dag voordat alleen de bodem van de kist nog over was.
In het weitje van de buurman waar mijn paarden wel eens lopen, staan wat wilgen en struiken. Als daar het gras praktisch op is, zie ik Don wel eens wat bladeren van de wilgen eten. Shiny doet dat echter nooit.
De mannen krijgen alleen hooi te eten en hebben de beschikking over een liksteen.
Kortom, waarom eet het ene paard hout en het andere niet?

Piet

Piet schreef op maandag 2 januari 2006, 17:24:


Grappig! Ik heb twee tinkers die allebei dòl zijn op hout. De ene nèt iets meer dan de ander, maar allebei zijn ze er niet vies van. Omheiningen zijn hier ook allemaal beveiligd met stroomdraad, en de bilzen die op de grond liggen zijn, ondanks de carboleum, een onversmadelijk maal. Ook hier dus stroomdraad op. Bezemstelen mag ik niet in de paddock laten staan, want die zijn een uurtje later aangepunt als een potlood.
Ik heb op aanraden van de plaatselijke diervoederhandel een spuitbus met vréselijk stinkend spul gekocht: P.B.H. -spray, maar ook dat heeft geen resultaat.
Ik heb wel eens zuringtakken tussen het hooi zitten, die worden ook met smaak verorberd. In ieder geval hoe houtiger hoe lekkerder, dus zacht groen, slap hooi hoef ik niet mee aan te komen denk ik.

Vroeger toen Enya nog jong was, heeft ze eens een tijd haar eigen ontlasting gegeten. Zórgen maakte ik mij daarom! Overal geïnformeerd waarom ze dat toch deed. De meesten dachten dat ze ergens een tekort aan had, aan één of ander stofje, maar wélk?
Het zou natuurlijk kunnen, nét uit Engeland, en hoe had ze dáár gestaan, wat kreeg ze dáár te eten? Binnen een half jaar is het wel over gegaan, vanzelf, of omdat ze het benodigde stofje hier wel binnen kreeg.

Met hout eten heb ik me dat ook afgevraagd. Zouden ze ergens behoefte aan hebben? Maar wát dan? En nu hoor ik van jou Piet, dat Tinkers het méér doen. Zou het rasgebonden zijn? Een koudbloedtik? Ik ben benieuwd of er iemand komt met antwoorden, want ik heb ze niet..