henny wittenaar schreef op dinsdag, 6 april 2004, 10:47:
> moest ze op een gegeven moment buiten ook al aan de riem. Ik
> vind dat je met een hond buiten ook verantwoord bezig moet zijn
> richting andere ruiters of menners, want menig paard heeft er
> problemen mee.
Hoi Henny,
Als eerste vind ik het ook heel erg voor je dat je het besluit van inslapen hebt moeten nemen. Dat is geen gemakkelijke keus lijkt me zo.
Verder ben ik het met bovenstaande eens. Een hondeneigenaar moet zich ook aan bepaalde gedragsregels houden. Er was laatst een discussie op de yahoolijst. Ik ben erg tegen die "loslopende, niet onder appel staande" honden in het bos. Dat omdat Isabella er gewoon bang voor is. Ze is ooit gebeten dus. En daarbij is ze niet zo groot, dus menig grote hond komt al heel dicht bij haar schofthoogte.
Ze begrijpt niets van honden. Ze is er niet mee opgegroeid, ze is voor het eerst in aanraking met honden gekomen bij ons en werd toen ook direct gebeten door die herder.
Ik weet ook wel dat het bijna altijd de schuld van de eigenaar is. Ze staan er of niet bij stil, of ze zijn gewoon te laks om het te begrijpen.
Onze probleem is gewoon dat Isabella zich wil omdraaien om die blaffende hond in de gaten te houden. Ik las op Yahoo dus ook van dat laten cirkelen of hier je paard op de hond afsturen. Ja als je erop zit ben je wendbaar, met met een kar gaat dat niet. En als je dan een paardje hebt dat in paniek raakt omdat ze die blaffende haarbal kwijt is en zich wil gaan omdraaien in het tuig, dan heb je toch een probleem.
Mijn man stapt dan ook altijd snel af om die hond weg te jagen. Meestal wordt dat niet in dank afgenomen overigens, want die hond deed toch niets. Nee, hij maakte alleen die pony overstuur en ik wil gewoon geen ongelukken.
Wat jij vertelde over je vriendin is toch vreselijk. Dat dit kan en dat die man daar gewoon bij blijft staan te kijken. Dat is gewoon asociaal vind ik hoor. Ik hoop dat hij de rechtszaak verliest.
Groeten,
Ingrid
Warboel
