janna schreef op zondag, 31 juli 2005, 21:52:


Hallo Nick,
Bedankt voor je antwoord. Het gaat hier niet meer om een jong paard, ze is 8 jaar oud. Door al haar hoefproblemen is ze met grote tussenpozen beleerd. Ze kon soms een half jaar niet worden getraind ivm hoefzweren. Vorig jaar (ze was toen 7 jaar) was ze eindelijk zover dat ik haar ook buiten veilig kon rijden. Ze is nu ook pas verkeersmak (geen wonder als je op de weg geen stap kunt verzetten ivm slechte hoeven). We zijn begonnen toen ze 2,5 - 3 jaar was met longeren. Op 3-4 jarige leeftijd met rijden. (In westernkringen al veel te oud, ik vind 2 veel te jong). We hebben ons aangepast aan haar kunnen, ging het haar iets te snel, dan deden we een stapje terug, dus ik denk niet dat we te vlug dingen van haar gevraagd hebben. Ik heb laatst een videoband van een training bekeken waarop ze 4 jaar was. Het viel me op dat ze in stap, draf en gallop niet normaal voorwaarts ging, maar erg kleine stapjes nam, trippelde en op de toon landde. Toen ik haar zelf ging bekappen omdat de verschillende gediplomeerde prutsers en bullebakken (hoefsmeden) die ik er bij gehaald had het alleen maar erger maakten ging het stukken beter in stap en draf. Ze liep rustiger en zette haar hoeven beter neer, maar ik hield mij teveel vast aan wat ik op een cursus conventioneel bekappen geleerd had.
Mijn paard is altijd erg ijverig en probeert alles te begrijpen, maar ze wil veel te snel. Ik denk dat ze zo hektisch werd door haar hoefproblemen: beslist willen, ook begrijpen wat ze moest doen maar het lichamelijk niet kunnen.
Bijvoorbeeld zijwaarts over een balk. Naar de balk toe, begint ze al te trippelen: wat moet ik doen, wat moet ik doen, zeg op, zeg op..... Geef ik expres een onduidelijk commando trippelt ze wat en doet dan wat ze denkt dat ik wil en wat ze geleerd heeft. Een paard wat meedenkt dus. Mijn trainer heeft liever een paard wat niet zoveel meedenkt en klakkeloos doet wat hij wil: Mijn trainer wilde een keer vanaf haar rug met een lasso een emmer vangen. Na keer op keer te hebben gemist (ze begon steeds verveelder te kijken en te gapen) zet ze zich in beweging, loopt naar de emmer toe en pakt hem op met een gezicht van: Hier heb je dat ding, kunnen we nu wat anders doen? Mijn trainer eigenlijk wel wat boos, dat ze zomaar wegliep, ik heb dubbel gelegen! En dan geen camera bij de hand. Ze heeft jaren hektisch gegaloppeerd, ik denk dat ze nu moet leren dat het zo niet hoeft en het ook rustig kan. Maar daar werk ik nu aan en ik moet zeggen dat het steeds wat beter gaat! Er zat geen verschil in of ze rechte stukken, voltes, met of zonder ruiter galoppeerde. Ook in het weiland galopperde ze vaak overkruis, wat ze nu niet meer doet. Moet ze nu over het pad van stal/bak naar het weiland, maakt ze zelfs galopwissels, dus moet je nagaan wat de juiste manier van bekappen voor een effect heeft!
Groeten,
Monique