Christel Provaas schreef op vrijdag 13 maart 2015, 12:07:


Ik beweerde toch nergens dat je ongelijk hebt? Een zekere mate van scheefheid zit er vast wel bij. Maar dat kan volgens mij niet de ENIGE oorzaak zijn.
Er is van alles mogelijk dat we niet kunnen weten zonder goed praktisch zicht op de situatie (filmpjes is wel het minste): gangenaanleg (dat bestaat in allerlei vormen en hoeft echt niet zo extreem te zijn als bij speciaal daarvoor geselecteerde rassen) maar ook de timing van aanwijzingen en het gezamenlijk evenwicht zijn zaken waar ik aan denk. Bij voorbeeld. Als je laatste twee er voor geschikt zijn gaan best wel veel paarden niet in galop maar in een stijve telgang. Het gangengedoe is niet zo zwart/wit, er zijn veel mogelijkheden, ooit heb ik eens een schema ontworpen en online gezet met de minimaal 15 gangen (dus niet 5) van ijscoos, en dat is dan nog exclusief oversprongen e.d. (omdat ik die niet regelmatig genoeg vind maar ook dat is arbitrair en ik weet dat)
Als je een "gang" tenminste wilt omschrijven als een manier van lopen die stabiel volgehouden kan worden. Daar zitten dan zelfs kruisingen tussen zoals draf achter met galop voor, etc. - het "ziet er niet uit" maar werkt wel goed.

Monique Meijer schreef op vrijdag 13 maart 2015, 11:40:


Wij kunnen Jack en Camee niet zo'n mooi leven bieden als dat ze nu zullen krijgen.

En verder zoals ik al schreef: Er is een aantal redenen waarom we hier graag wat minder paarden willen hebben. Een van de redenen is dat we graag EEN kudde wilden hebben, maar dat kon niet omdat Jack en Khani absoluut niet samen konden. Het is in het verleden al eens voorgekomen dat er een draadje was gesneuveld en dat ze bij elkaar konden, en dan ontstond er een gevecht op leven en dood. Het zal maar net gebeuren als je er niet bent...

En als je dan een mooie oplossing kunt vinden waar de paarden ook nog eens op vooruit gaan... Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen prioriteiten en ideeen, maar wij vinden het een winst-situatie voor zowel onszelf als onze paarden.

Frans

Klinkt exact zoals ik met Jack had. Dat is een draver, maar die bleek gangenaanleg te hebben. En die ging dus niet van stap "ineens" over in draf, maar via een soort overgangsfase. Het leek op "verzet" maar dat was het niet. Ik ben juist die overgangsfase uit gaan bouwen, en uiteindelijk had ik er tolt als extra gang bij. Naar galop ging dat in eerste instantie naar een soort ongelijkmatige telgang in plaats van galop. Dat heeft ook wat gedoe gekost om eruit te krijgen. Jack kan prachtig galoperen, maar alleen als je die gang kiest vanuit stap. Vanuit draf wil het niet echt. Natuurlijk kun je dat wel trainen, maar ik vond het wel prima zo. En als ik niet duidelijk genoeg ben dan komt er in plaats van galop nog steeds telgang uit. En vanuit telgang lukt het me nooit om een andere gang te selecteren, dan moeten we echt terug naar stap of stilstaan om het weer goed te krijgen. Het is wel wat lastig zo'n gangenpaard, en als je er niet mee vertrouwd bent dan denk je al snel aan allerlei vormen van kreupelheid...

Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag 13 maart 2015, 14:52:


Voor jullie duidelijk een prima oplossing.

Ik vraag me af, als Jack en Camee daar niet kunnen aarden, wat dan? Bij die kudde loopt ook een hengst, als dat ook moord en doodslag blijkt te zijn, zijn jullie er sowieso niet bij. Neem aan dat de boswachter ook niet elke dag komt kijken. En als er een paard mist, valt dat op, wordt er gezocht of is het dan natuurlijke afvloeiing.

Blijven jullie andere paarden wel, of moeten die ook weg? Gaan jullie je verder nog wel met PN bemoeien, of blijven jullie gewoon als eigenaren/oprichters genoemd en gaat PN verder met moderators? Gaan jullie nog wel cursussen geven of gaan jullie wat anders doen?

Heel wat vragen, komt op mij allemaal zo raar en geheimzinnig over.

Alsof jullie gaan emigreren.

Zou je niet beter een ostheopaat laten kijken voordat je een paard ergens doorheen rijdt of een extra gang toebedeeld? Blijkt er niets aan de hand te zijn kun je alsnog proberen die extra gang uit te bouwen of te gaan rechtrichten.

Monique Meijer schreef op vrijdag 13 maart 2015, 15:26:


Begrazingsbeheer heb ik wel kijk op
Het gaat denk ik als volgt:
Jack/Camee worden naar ik aanneem een heel eind van de bestaande groep(en) losgelaten. Vervolgens kunnen er een aantal dingen gebeuren:
1) ze blijven op zichzelf en dan gebeurt er eigenlijk niets;
2a) ze ontmoeten een groep zonder hengst en sluiten zich daarbij probleemloos aan;
2b) ze ontmoeten een hengst die Camee probeert af te pakken, het ligt dan helemaal aan Camee of dat lukt, maar Jack zal zich doodvechten om het enige dat hij heeft.
2c) ze ontmoeten een groep met hengst en Jack (best een stevige) gaat proberen die groep van de hengst af te pakken - mogelijk een beter scenario dan 2b ook als dat niet lukt.
De fixatie op die enige hengst die daar loopt is ook nog eens niet terecht, want er kunnen (dat is nog niet verteld) ook andere ruinen lopen en dat levert een veel onvoorspelbaarder verhaal op, maar we weten toevallig wel van Jack dat hij niet leuk doet tegen hengsten.
Kortom, je weet het niet, er zijn risico's maar er loopt maar 1 hengst en 3000 ha is heel groot (de werkbare ruimte in de Oostvaardersplassen is maar iets van 2000 ha met heel veel pony's waarvan grofweg de helft hengsten!).
Het lijkt mij helemaal aanvaardbaar.

Monique Meijer schreef op vrijdag 13 maart 2015, 15:26:


Ze gaan naar 3000 hectare! Als ze "daar" niet kunnen aarden, dan zoeken ze zelf een ander plekje. 3000 hectare is groot hoor!


Die hengst is vriendelijk naar ruinen, dus dat wordt geen probleem. En dan nog, met 3000 hectare is er sowieso geen probleem. Als wij hier 3000 hectare zouden hebben gehad, dan zouden Khani en Jack ook geen last van elkaar hebben gehad. In de natuur achtervolgen ze elkaar ook geen 10 kilometer lang.


Er wordt wel zoveel mogelijk alles in de gaten gehouden, maar nogmaals, het is 3000 hectare. Dat is een bos van bijvoorbeeld 3 kilometer breed en 10 kilometer lang. Er zijn meestal meerdere kuddes die ook nogal eens van samenstelling wijzigen. Als een paard "langzaamaan" iets begint te mankeren dan valt dat wel op, maar als hij ineens ergens dood neervalt dan kan het wel eens een tijd duren voordat ze het ontdekken. Ik vind dat toch een prettiger gedachte dan dat er hier een clubje paarden staat dat nooit meer van die postzegel hier af komt, en waarbij er dan door sterfte uiteindelijk eentje overblijft die dan alsnog maar ergens anders heen moet. Dadelijk hebben ze 50 paarden om een maatje uit te kiezen, 3000 hectare om op rond te scharrelen, het hele jaar door gevarieerde groene vegetatie, als ik paard was dan zou ik daarvoor kiezen.


We blijven gewoon paarden houden, hoewel we ons nu wel wat egoistisch voelen dat we ze niet allemaal de vrijheid geven. Ik denk dat elk paard van ons graag naar die begrazing zou gaan!


Waar lijkt het op? Ik ben net de hele website aan het herschrijven!


We doen van alles, regelmatig wat anders, maar cursussen geven we al een poosje niet meer en we hebben vooralsnog geen plannen om hier verandering in te brengen. Cursus geven is best wel zwaar, vergt veel voorbereiding, gedoe met hoeven, etc. en wij vinden het prima dat anderen nu de cursus geven. Het is nooit onze droom geweest om bekapper te worden, ik ben er ooit mee begonnen om de hoeven van mijn eigen paard de bekappen, dat leverde veel vragen op, we hebben ons best gedaan om anderen uit te leggen over het hoe en waarom, en we zijn heel tevreden over hoe dit balletje nu verder rolt.


Wat "allemaal"? Er gaan twee paarden naar een begrazingsgebied.


Daar hebben we best zin in, maar dan zullen we toch eerst een geschikt land moeten zien te vinden. En dat is ons al die jaren nog niet gelukt.

Frans