Ik vind dit soort dingen altijd zooo moeilijk...Juist het hebben van een keuze, maakt het zo moeilijk, denk ik...
Wanneer is het ondragelijk, wanneer maak je er een einde aan...
Welke van de kwaden is de beste? pijnstilling(met risico's) of pijn...en hoe erg is die pijn dan...Hoeveel kan het dier aan en, ook niet onbelangrijk, hoeveel kan jij aan?
Op een gegeven moment kom je in een fase dat er misschien geen verbetering meer haalbaar is, wanneer is het dan slecht genoeg voor het einde?
Hoewel... misschien dat gapen? maagproblemen? omeprazol?
Wees eens eerlijk, toen je anderhalf jaar geleden je paard als grasmaaier mee naar huis nam? Wat waren je verwachtingen daarvan? Zijn die een beetje uitgekomen?
Hoe goed ken je jezelf? Zou je achteraf nog vragen hebben, dan zou ik wachten, denk ik.
proberen een pijnstiller te geven in combi met een maagbeschermer?
Maar moet je wachten tot het echt niet meer gaat? Het lijden ondragelijk wordt?
Als ik goed begrijp is het dan wachten op dat moment? Kan je daarmee omgaan? Ook slopend hoor!
Ik kan je dan ook niet echt helpen, alleen maar heel veel wijsheid en kracht toewensen...
Groetjes Marlies

Marlies, het is gewoon lastig.
Van de vier hier, hebben er drie gebreken.
Hälga en Trulsa hebben allebei artrose, Trulsa loopt soms wat stijf en is buiten adem als ze heeft gerend (chronisch bronchitis) en Hälga's longen werken ook niet helemaal naar behoren.

Toch is het silja, waar ik mij de meeste zorgen om maak. Ik kan er niet de vinger op leggen. Goed... ik zie symptomen van ongemak (trekken been, gewicht steeds verplaatsen) en soms stress signalen, maar bij de andere twee zie ik ook wel eens wat ongemak.
Misschien heeft het ermee te maken dat silja niet erg gelukkig oogt?
Maar in hoeverre speelt mijn eigen beleving daarin een rol?

Ik heb er geen spijt van dat ik haar destijds mee naar huis heb genomen en ik had geen verwachtingen. Ik weet immers dat ze niet beter wordt, alleen slechter. Dat is duidelijk gezegd en dat is ook logisch.
Wat mijn verwachtingen nu zijn? Geen idee.
Ik wil gewoon dat ze goed in d'r vel zit; zich prettig voelt.
Maar daar lijkt het dus niet op.

Tuurlijk kan ik de beslissing nemen haar dood te maken. Maar vragen daarna hou ik toch wel... Hoe goed ik ook de beslissing bij de voorgaande paarden was onderbouwd en hoe logisch het ook bij die paarden was, ik bleef en blijf mij altijd afvragen: heb ik wel alles geprobeerd? Was dat echt de enige optie?

Pijnstillers hebben eerder geholpen bij silja, waardoor ze weer even vooruit kon, maar het komt altijd met een prijs. Voor haar betekent het dus een toename in maagklachten.
Het is dus een afweging die ik moet maken: wel /niet.

Ik denk zelf dat het nu meer opvalt omdat het weer haar parten speelt. Ze heeft al jaren een gruwelijke hekel aan wind en nog erger aan modder. Ik vermoed zo dat het pijnlijk voor haar is, om door die modder te lopen. Dat betekent dat het in de zomer wellicht weer beter gaat. Afgelopen zomer leek ze ook best ok.
Maar ik kan geen modder, sneeuw en ijs laten verdwijnen. Helaas.

Kan de botwoekering niet verwijderd worden?

Sandra heb je wel eens een natuurlijke pijnstiller geprobeerd? Er is een homeopatisch product PUUR Plus, bevat alleen kruiden. Heeft een verzachtende invloed, geeft verlichting, om vrijer te bewegen en het is goed voor maag, lever, darmen. Het zal niet zó pijnstillend werken als die van de da, maar het is dan ook minder belastend voor het lichaam en kun je dan langer gebruiken, zonder de maag of koliekproblemen.
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar wel altijd goede ervaringen met homeopathie, zowel bij mezelf, als bij mijn dieren.
Misschien een idee om het eens te proberen

Ik denk dat dit probleem pas oplost, als de ruiters zelf gaan beseffen dat het zielig is. Je kunt het verbieden, maar dan doen ze het gewoon uit het zicht. Pas als die ruiter beseft dat het paard er onder lijd, en het daardoor niet meer gaat doen, dan verdwijnt het pas echt.
Je kunt het op wedstrijden verbieden, maar dan doen ze het thuis nog steeds.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 8 januari 2014, 12:02:


die speelt een rol, je kan jezelf moeilijk uitgummen


op het moment dat je het besluit neemt is het het beste besluit en dat kan daarna niet meer veranderen. Het blijft het beste besluit. Het was niet het enige mogelijke besluit maar het elk ander besluit kwam minder in aanmerking. Bij inslapen van zieke dieren kan je onmogelijk een precies goed tijdstip bepalen en erover tobben achteraf maakt het alleen maar moeilijker.


ik zou in dit geval zeker paracetamol proberen, het werkt goed bij paarden en je hebt geen maagklachten. Misschien kan je zo dit paard nog een fijne tijd geven.


en er is alle hoop dat ze volgende zomer ook weer redelijk goed is. Misschien kan je de winter nog overbruggen met paracetamol.


die verdwijnen straks vanzelf weer de tijd gaat zo snel, het is alweer bijna 1/2 januari

Karin schreef op dinsdag 7 januari 2014, 18:56:


Karin waar haal je die vis? Voer je de hond wel kweekzalm? Of heb je een adres waar je wilde zalm kunt kopen?
Ik wil ook graag vis voeren, maar kweekzalm is genetisch gemodificeerd en dat eten wij niet, zowel de dieren als ik.