Piet schreef op woensdag, 18 mei 2005, 18:47:



ach martien,
jij die weet wat peanutrollers zijn,
kan jij me uitleggen waarom westernpaarden
scheve hoeven moeten heben ?

Peter

Cremello schreef op woensdag, 18 mei 2005, 22:01:


Op deze site vind je een lijst met natuurlijke bekappers.
Misschien niet meteen in de buurt maar sommige willen graag een eindje reizen hoor om een paard (en mens) te helpen...
Gr, Nick

Peter Donck schreef op woensdag, 18 mei 2005, 22:15:


Hallo Peter.

In wat voor zin scheve hoeven ? Dat vraag ik me namelijk af.
Ik weet wel dat ze hoog op de hielen gezet worden, ze lopen als het ware op pumps om zodoende vooral op de voorhand te lopen en snelle bewegingen zijwaards te kunnen maken met alle gevolgen van dien. De schouderpartij staat vaak te steil, slijtage gewrichten aan de voorzijde omdat het daar lineair is, terwijl de stuwing vooral van de achterhand dient te komen.

Een ding weet ik zeker, deze fratsen zijn nooit door de quarters zelf bedacht.

jaja we blijven knuppels in het hoendehok gooien,
onderstaande tekst heb ik hier van de HN-site geplukt
alhoewel dat iedere regelmatige lezer
elke kursusvolger
en elke oprecht geinteresseerde
deze natuurlijk rats van buiten kent :

* Geen hoefijzers!
Hoefmechanisme is essentieel voor een goede doorbloeding.
Laat geen valse verwachtingen scheppen door een dierenarts of hoefsmid die niet de vakliteratuur (zie bronvermeldingen) heeft bijgehouden: Er bestaan geen hoefijzers die hko.htm">hoefkatrolontsteking kunnen genezen. In traditionele kringen geldt hko.htm">hoefkatrolontsteking als ongeneeslijk, en ongeneeslijk is het inderdaad als je met hoefijzers aan de slag gaat.
* Lage hielen
Traditioneel worden paarden met hko.htm">hoefkatrolontsteking hoger op de hielen (verzenen) gezet want dat lost de pijn voor een tijdje op. Door het hoger zetten wordt de spanning op de diepe buigpees namelijk tijdelijk wat lager. Let op het woordje tijdelijk; spieren streven naar een vaste spierspanning (tonus) en zullen al vrij snel de spanning terugbrengen naar wat hij oorspronkelijk was. Op dat moment ben je weer terug bij af maar staat je paard ook nog eens hoger op de hielen. Hoge hielen zijn voor een paard pijnlijk, en om de pijnlijke hielen te ontlasten zal het paard... meer op de toon gaan landen! En dat was nou juist de hoofdoorzaak van hko.htm">hoefkatrolontsteking!
Een betere aanpak is juist om de hielen zo laag mogelijk te houden. Zie ook onze pagina over hoge hielen versus lage hielen. Met lagere hielen werkt de hoef beter, met name de druk op het hko.htm">hoefkatrol wordt dan minder, de schokdemping wordt beter en de doorbloeding neemt toe.

wees nu allemaal zo lief,
de never ending story van romantique op het i-net op te snorren
dan hoeven (hoeven ?!) we de voorgaande discussie over
hko en welwillende, goedmenende heofsmeden
niet nog eens over te doen
en de pyromaan te loven ipv de brand te blussen

jullie vinden het wel,
ik gooi niet met modder, trek niet door het slijk,
haal niet door de stront en probeer géén bullshit te vertellen....
vraag alleen wat objektief kritiscisme aan de dag te leggen,

groetjes, Peter

brand in mokum, brand in mokum, brand brand....

Zo, maar even een nieuw lijntje van gemaakt.
Enige tijd geleden heb ik hier de onderstaande vraag gesteld.
Vanwegen de vele en langdurige onderwerpen misschien in de vergeethoek geraakt ? want tot op heden nog geen antwoord gehad op die van Trudy na.
Hierbij dus een herhaling.....

Jullie weten onderhand wel dat deze jongen een beetje raar kan denken , soms.
Nou zat ik te prakkepiekeren over dat scheef zijn na aanleiding van het boomloze onderwerp en de opmerking dat er veel paarden vanwegen de hoeven bij de slacht komen en niet door rugproblemen.
Zoiets blijft dan ff hangen en dan ga ik denken....

Elk paard is scheef, maar niet elk paard heeft er erge last van, gelukkig.
Bij sommige zullen we nooit wat merken, andere zijn daardoor zowat niet te berijden.
Nu lees ik een stukje over boodschappentassen(balance) en ga nog verder denken.
Ik ben ook scheef..vrij scheef en heb daarnaast ook een probleempje in mijn rug.
Om nou die ene zwaargevulde tas, of als het jullie niks uitmaakt een kratje bier , toch te kunnen dragen loop ik anders... want ik wil toch wat te drinken he?

Stel nou dat een paard scheef is zoals dit boogje ( .... maar de ruiter ook die hangt dus zeg maar wat naar links.
Eigenlijk, volgens mijn domme gedachte....zou dit dus goed zijn?
Aan die kant zou het paard dan alles doen om weer goed te kunnen lopen,net als ik met die boodschappen tas, anders is i uit balance... net als de toch nog nuchtere ik.

Wat een toeval dat dat dan ook zijn slechte kant is die aan het werk gezet wordt om recht te worden, of zie ik dit nou weer zo verkeerd?
Je zou dan dus eigenlijk kunnen kijken welke kant je scheef zou moeten mee gaan zitten om zo het paard recht te krijgen?

Nou krijg ik natuurlijk commentaar over deze manier van rechtrichten...dat je dat met buigingen doet enzo...dat snap ik ook wel....maar dit is gewoon maar een hersenspinsel , dagdromerij zeg maar.

Weer een klusje voor de techneuten onder ons om dit aan mij uit te leggen?
Wie durft? Ik beloof hierbij plechtig dak niet te vaak in herhaling zal vallen dit keer.
Maar dan wel weer graag in het Nederlands he? geen ingewikkelde formules en zo.
Gr, Nick

Martien van Schubert schreef op woensdag, 18 mei 2005, 22:22:


oh nee ! door de quarter-patsers
nog iemand een antwoord ?

Janet Heidinga schreef op dinsdag, 17 mei 2005, 22:03:


Helaas heeft er nog niemand gereageerd, is er niemand die dit heeft meegemaakt of suggesties heeft.
Wij wachten in spanning af.

groet,
Janet

Nick Altena schreef op woensdag, 18 mei 2005, 22:42:


of je paard wijkt voor druk, en dan zou ie beter zn boogje anders maken,
of je paard probeert te kompenseren door zn gewicht onder de ruiter te brengen en dan blijft zn boogje zoals jij voorstelt maar schuif je samen op naar links ....
en dan nu de praktijk .. over naar nick !

peter

Nick Altena schreef op woensdag, 18 mei 2005, 22:42:


Hallo Nick.

Hier heb ik weinig kaas van gegeten. Waarom iets rechtpraten wat toch al krom is .

Voor twee weken terug heb ik dit item met een oude paardenrot besproken die al 60 jaar in en tussen de paarden zit. Ik zie hem vaak wanneer ik met Twister over het verharde ga wandelen.
Deze man zei het volgende: dat rijden in de bak, paard in de krul, volte zus volte zo. Allemaal bulshit zei die goede man. Daar is een paard niet voor geschapen. Jullie moeten naar buiten, recht toe recht aan. Galopperen bij het leven, zodat het paard leert strekken, lang wordt. Hij vertelde mij dat bijvoorbeeld de racepaarden weliswaar beslagen zijn, maar nooit hko krijgen en geen spierpijn. En zei hij, en paard loopt zoals ie loopt, knoei of frutsel daar nooit mee.

Nu zijn dat geen wetenschappelijk onderbouwde uitspraken van hem, maar ze zetten mij wel aan het denken.

Gr. Martien.

Ineke Klootwijk schreef op dinsdag, 17 mei 2005, 21:19:


Hoi Ineke. ik pak even jouw stukje erbij om je een antwoord te geven.
Ik had je niet eerder geantwoord omdat ik er even over na moest denken.
Leuk dat je dat vraagt, overigens.

Ja, wij rijden uitsluitend op de Western manier, maar het is wel zo dat ik mij gedistancieerd heb van de huidige manier van het trainen van de paarden.

Ik kreeg er gewetensbezwaren van, een tweejarig paard met sporen te moeten klaarstomen voor wedstrijden, op slidingijzers te moeten hebben, met Heras hekwerken van bitten in.
Om hem vervolgens, zoals Martien het al zei, af te schrijven op zijn 6 e levensjaar, omdat ie Op, verzuurd en versleten is.

Wat je vaak ziet is prachtige getrainde paarden die op een vingerwijzing reageren op wat de ruiter wil.
Zonder enig gevoel, erin geramd ja, zonder enige inbreng van dat paard zelf.
Zonder dat er ooit maar rekening gehouden is met het karakter en het temperament van het paard.
Ieder paard is immers anders en verdient aan andere aanpak.

Naar mijn mening wordt daar veel te weinig naar gekeken binnen de huidig (ook best traditionele) trainingsmethode,maar er wordt veel te veel uitgegaan van het uiteindelijke resultaat, dat is wat er telt en niet de weg ernaartoe.
Teveel druk op (te jonge) paarden.
Voor het geld, voor de naam.
Het paard is daaraan ondergeschikt gemaakt

Ik kan je niet even vertellen hoe je een paard moet trainen om de hierboven beschreven redenen.
Ieder paard is individueel uniek, ook al is het onderdeel van een groep, het heeft zijn eigen karakter en temperament en verdient zijn eigen aanpak.

Ik zie teveel technisch rijden, teveel geberedeneer, teveel 'hoofd' en te weinig hart, te weinig gevoel. Teveel dwang en teveel blabla ook.

"Kijken" naar je paard, op een stoel, op je hurken, in de wei, maakt dat je je met hem verbindt.
Lichtheid maakt dat hij je begrijpt, dat hij voor je wil werken.
Gevoel geeft het paard een basis, vertrouwen.
Rust geeft hem de tijd het geleerde in zich op te nemen.
Erkenning laat je toegeven dat je misschien fouten maakte en dat het anders moet, waarbij je durft te leren, durft te veranderen..
Consequente liefdevolle vastberadenheid wanneer het wel werkt wat je doet.
Geduld wanneer je paard je niet begrijpt.

Ik geloof niet meer in tijdstermijnen waarbinnen een paard getraind moet worden.
Veel liever laat ik een deel van de opvoeding, van de ontwikkeling over aan de groep en aan het paard zelf..
Daarnaast toegevoegd leg ik met grondwerk een stabiele basis.

Ik doe eigenlijk niks bijzonders, ik heb het paard gewoon dagelijks in handen tijdens de dagelijkse verzorging.
Ik doe niet echt aan Parelli, ik clicker niet, maar ik leef de hele dag tussen mijn paarden, ik neem uren de tijd om ze te observeren, zie hun karakter en ga puur vanuit mijn gevoel met ze aan de slag.
En dan gaan dingen vanzelf. Wanneer ik de groep de paddock in stuur gaat het jonge (lees onervaren) paard vanzelf mee in de stroom. Wanneer ik ze voer wachten ze allemaal op hun beurt, dat leert hun geduld te hebben, wanneer ik met ze wandel leer ik ze achter me te blijven, me te volgen, te stoppen.
Ik weet nu wie mijn paarden zijn en mijn paarden weten nu wie ik ben.

Hierin ben ik zeer consequent en duidelijk in mijn signalen.
Zelfs paarden die gewend zijn om 'door je heen te lopen' leren van de groep en in de dagelijkse omgang met mij dit geen gewenst gedrag is.

Meer is het niet. Ik heb niet één methode, alhoewel ik mij erg thuis voel in de methode van Bill Dorrance (zoals door Piet omschreven).
Ik heb het geluk gehad 'het vak' te hebben mogen leren van mijn Texaanse ex man, een Horseman pur sang.

Ik zoek lichtheid want ik ben ervan overtuigd dat wanneer je zo licht bent in je hulpen, dat je je paard met een pink, met je zit en zonder bit, kunt besturen, en dat je die lichtheid vanzelf gaat voelen.
Uiteindelijk kun je zelfs met gedachtenkracht communiceren.

Je basis is de oorsprong van alles.
Dit gaat eraan vooraf voordat je uberhaupt aan de verschillende Westerndisciplines gaat beginnen. Dit is je ondergrond.

Maar het begint nog altijd bij het paard, niet bij de trainer.

Groet, Pien

Janet Heidinga schreef op woensdag, 18 mei 2005, 22:51:


op elk normaal botgewricht zit kraakbeen,
dat moet er zitten om het gewricht goed te laten funktioneren.
Een gewricht is omkapseld met een soort vlies
waarin slijmbeurzen uitmonden.
die beurzen produceren een soort olie
die voor de smering van het gewricht zorgt.
Het gewricht scharniert op de beenderkoppen
die met kraakbeen zijn belegd.
Kraakbeen is zacht, relatief elastisch en glad.

Het is dus logischer dat er op het hoefbeen
géén kraakbeen meer zit als je paard mankt,
dan wordt het gewricht stroef en pijnlijk.
Kijk eens op de paginas hier van HKO
hko.htm">hoefkatrolontsteking dus
daar hebben we hier de laatste dagen
ook al weer flink wat spanning over !

maar .... EERST LEZEN !
én goed kijken naar de plaatjes

groetjes, Peter

Spirithorses schreef op woensdag, 18 mei 2005, 23:01:


Pien,

Mag ik in een volgend leven je paard zijn

Martien.