Ik wil het toch graag anders aangepakt zien voor mijn eigen veulen (bijna 10 maand intussen ), meer op de 'watjes'-manier.
Zodat ze niet bang hoeft te zijn van ons, van het zadel, singel, met iemand die haar begeleidt terwijl er iemand anders opstapt, iemand die niet met het volle gewicht eindeloos aan één kant blijft hangen terwijl er een hele uitleg gedaan wordt, wel vanop een opstapbank of zo, ze hoeft de eerste keer van mij zelfs geen stap te verzetten, de 2de keer misschien wel. Ze mag ook ingereden worden op een plek waar ze zich op haar gemak voelt.
En over een hindernis springen hoort volgens mijn idee helemaal nog niet bij het inrijden.

Intussen heeft ze al geleerd dat als er iemand boven op haar 'zit' (terwijl zij ligt) ze van die heerlijke krabbeltjes in haar nek cadeau krijgt... aan beide kanten.
Dat is intussen al 2x gebeurd, telkens bij een heerlijk lentezonnetje.

Groetjes, Lena

Maar goed, als een paard dan uiteindelijk helemaal medisch doorgelicht is, maar nog steeds DENKT dat rijden zeer doet, tja.
Sommigen maken zulke gekke sprongen, of slaan bijna achterover, dat zou ik niet aandurven hoor, om daar weer op te gaan zitten dan.

Ik vind ook dat inrijden niet in een demonstratie hoort. Dat doe je in alle rust, en de eerste keer een paar minuten erop zitten, langzaam opbouwen, steeds iets langer, beetje stappen, na een tijdje eens een drafje. Paard moet ook spieren opbouwen.
Ik denk dat dit paard vreselijke spierpijn heeft gehad én veel te veel stress. Dan gelijk een hindernisje neerzetten, paard helemaal over zijn toeren, nog erger dan het al was! Heb hem toen uitgezet!
Het is prima als Gert mensen met probleempaarden kan helpen, maar dit paard was volgens mij geen probleem. Het was alleen nog niet bereden.
Het publiek lacht en joelt, omdat hij zo goed erop blijft zitten, maar niemand ziet de doodsangst die het paard uitstaat! Triest toch, dat niemand dat ziet