Malenka schreef op zaterdag, 19 februari 2005, 21:27:


Even voor de duidelijkheid aan iedereen - bedoel je met sterilisatie vasectomie?

Dat kan inderdaad alleen in een kliniek. Castreren moet, wil je zeker zijn van een net en goed resultaat, ook in de kliniek. Het grote verschil met het ruwe boeren-castreren (en waarom het in een kliniek moet) is dat het dan om een gesloten en daarom steriele operatie gaat.


Wil je dit uitleggen? Bedoel je nu dat ie de ballen kwijt is of niet, of niet anders?
Ik snap het "hij is net zo goed ruin" niet.


Het is mij ook niet duidelijk wat je hier zeggen wil. Vandaar de vragen

Groeten, Egon

Malenka schreef op zaterdag, 19 februari 2005, 19:22:


Mag ik ook jou naar de woorden van meneer Parelli verwijzen?
Er is ALTIJD een andere mogelijkheid...


Nee, niet paardvriendelijker. Onacceptabele omgeving zelfs nmm.
Was jij het (een tijd terug) niet, die toch maar weer met bit ging rijden (o.i.d. - of was het hoefijzers?) omdat je er anders zo scheef op aangekeken werd?


Nu kom ik al jarenlang haast nergens meer, dus hou me ten goede als de praktijksituatue intussen massaal verslechterd is i.p.v. verbeterd.

Maar ik weet niet beter dan dat ik altijd zelf kon bepalen hoe mijn paarden onderbracht worden... Wat mij betreft worden mijn paarden, hengst of niet, zowiezo al niet voor het gemak bij die van anderen in de weitje gepleurd onder het motto "ze zoeken het maar uit". Allereerst al niet omdat ik het risico van overdragen van ziekten en blessures zo klein mogelijk wil hebben.

Ik heb inderdaad wel eens meegemaakt dat de organisatie de door mij gevraagde faciliteiten (privéweitje - o.i.d., liefst een beetje achteraf waar we in alle rust kamperen kunnen) alleen voor hengsten wilde aanbieden. Toevallig kom ik alleen met hengst(en)... dus helpt dat juist prima mijn zin te krijgen.

Misschien helpt een praktijkvoorbeeld mijn voorzichtigheid duidelijk te maken.
Ik weet van minstens 1 toonaangevend groot bedrijf (BEDRIJF dus, he - geen particulier die toevallig onwetend was) dat "gewone" gastpaarden bij een landelijk evenement op een droes-besmette wei werden ondergebracht (te duur of onpraktisch om de wei niet te gebruiken neem ik aan ). "En het is toch zo gezellig allemaal"... jaja. Het leidde aantoonbaar tot een landelijke verspreiding van het uiterst besmettelijke droes. Ik bedank vriendelijk maar beslist voor dit soort grappen, en zal de rest van mijn leven met een grote boog om de betrokken mensen heen lopen als hadden ze zelf de builenpest (je weet maar nooit)!
Tot mijn oneindige verwondering slikt Jan Publiek echter alles kritiekloos...

Ik heb nogal noten op mijn zang. Klopt. Maar ik ben dan klant toch? En klant is koning omdat 'ie betaalt! Ik heb nmm ook nog zeer rationele reken-redenen erbij: ik heb nu nog maar 6 paarden, maar dat waren er in de tijd dat ik nog wel eens ergens kwam algauw een stuk of 15... denk nou es mee wat het aan DA en ellende kost wanneer ik door stupiditeit en onterechte bezuiniging 1 of ander pestje mee naar huis neem. Nee, dan betaal ik liever iets extra voor de juiste faciliteiten en privacy, en als me die rekening niet aanstaat blijf ik ook thuis. Hoe simpel kunnen de dingen soms zijn :)


Ik dus wel. Maar ik ben dan ook stronteigenwijs
Ik kan me ook totaal andere systemen van paardenhouden en omgang voorstellen dan die hier momenteel gangbaar zijn. Zoiets heb ik (voor mezelf en in het piepklein dan) ook gerealiseerd. Wat ik in gedachten zou willen staat nog heel ver af van wat er hier normaal gevonden wordt en ik heb nergens beweerd dat ik alles al weet - maar het is een totaalplaatje dat heel anders is en alles hangt daarin samen. Net alsdat natuurlijk bekappen samengaat met paarden niet in stallen opsluiten.
Dingen die ik wel WEET zijn bijv. zaken die ik elders zelf gezien heb, en dat dan combineer met mijn nogal ruime bibliotheek. Als ook maar 10% van de PN-meelezertjes gaat begrijpen waar het heen kán en daar enthousiast voor wordt, is het mij al prima.

Maar in ieder geval bepaal IK in praktijk hoe "koninklijk" mijn paarden behandeld worden, waar ik ook met ze kom. Daar is toch weinig "visionairs" aan dacht ik zo.

Groeten, Egon

Allereerst mijn complimenten voor je weer prachtige beeldspraken.

Inge Teblick schreef op vrijdag, 18 februari 2005, 9:58:


Ja. Maar ook een eigen instelling, durven. En nieuwsgierigheid. En je de kop vol lezen. Is nu allemaal alleen maar veel makkelijker geworden met i-net.


Niet meer. Het ernaast staan is niet voor mij bestemd, en ik leg bewust de lat vaak zo hoog als ik denk dat mogelijk is zonder totaal de plank mis te slaan.
Vroeger heb ik er genoeg naar mijn zin wel naast gestaan, en vond dat een voor mij te frustrerende bezigheid.


Valt jou dan niet op dat paarden veel sneller leren (ik zeg niet méér of abstracter leren, maar gewoon dat wat wel paard-relevant is véél sneller door hebben dan mensen)?


Heb je geprobeerd het veulen dat zijn veilige hokkie niet uit durfde door een ander paard naar buiten te laten roepen? Kwestie van de deuren open laten staan

Groeten, Egon

e m kraak schreef op zaterdag, 19 februari 2005, 23:32:


ja


Zijn ballen is hij inderdaad al zo'n beedje kwijt (worden steeds kleiner)
Hij gedraagt zich hetzelfde als alle ruinen er om heen. Niks van ook maar een spoortje hengsten gedrag.

e m kraak schreef op zondag, 20 februari 2005, 1:30:


Ehm...vertel?


Nee, zeker niet!
Ik stap niet over naar iets waar ik juist van weet dat ik het echt niet wil. Ijzers zullen er niet meer komen, en het bit zal waarschijnlijk ook nog wel verdwijnen. Mijn jaarlingen zullen het in ieder geval niet in krijgen om mee te werken.


Ik heb het dan ook over de paarden waar ik samen mee op weg ga. Ik laat ze niet zomaar ergens bij als ik er geen idee van heb wat er mee is gebeurt. Maar, ik zal ze ook nooit alleen neer zetten!


Hier snap ik niet helemaal wat je bedoeld:
Dat je alleen met een hengst een aparte wei kon krijgen en niet met een merrie of ruin? Moesten die verplicht bij andere paarden?


Inderdaad, maar dat is niet erg, misschien kom ik dan ook nog wel op andere gedachten wat betreft het castreren van hengsten.


Ik ben dus benieuwd naar wat dan een goed alternatief zou zijn in b.v. mijn geval met de paarden. Zoals ik al aan gaf vind ik sterilisatie geen geweldige optie. Maar dat komt misschien omdat ik er nog steeds niet achter ben wat er nou zo goed aan is?

Malenka schreef op zondag, 20 februari 2005, 14:46:


Dan vrees ik dat er toch verkeerde dingen zijn doorgesneden.


Jouw voorbeeld gaat in tegen de eenheidsworst van wat men zich over hengsten voorstelt. Zo ook mijn voorbeelden van hengsten op mijn eigen erf die ik goed (ge)ken(d heb).
Aan de andere kant zie ik cohorten ruinen met al dan niet meer vage gedragsproblemen; draden vol op de diverse forums. Vaag ook omdat het echte probleem vaak (minstens voor een belangrijk deel) bij de 2beners zit die erbij horen.
Statistisch zijn er redenen/effecten om te castreren (verwijving of castratengroei, etc.), maar die zijn vaker ooit ontstaan vanuit slachtoogpunt dan werkelijk vanuit (probleem)gedrag. Een ander cultureel-historische reden voor ruinen was weer dat men ontdekt had dat het voordelen in bereden oorlog/strijd kon hebben (ruinen zijn veel stiller).
Wat tegenwoordig echter veel voorkomt is iets als "dit paard - ras, persoonlijkheid, etc. - past niet bij mij/ons, of niet bij mijn vaardigheden en kunnen". Dat is nmm iets heel anders.

Ik heb een volwassen (uit de natuurbegrazing) schimmelhengst gehad die perfect in orde was wat zijn voortplantingsorganen betrof, maar die er stomweg niets om gaf. Stond er als er levendigheid in mijn kuddetje was een beetje geeuwend bij met een (antropomorf hahaha ) onmiskenbaar air van "waar maken júllie je nou zo moe over?"
Overigens kon hij best wel dekken - dat heb ik expliciet een paar keer met hem getest. Het interesseerde hem gewoon uiterst matig.

Ik heb hier ook nog een "klophengstje", niet gecastreerd of geopereerd, echt cryptorchide dus maar wel helemaal compleet... en met een door en door lief, zacht, niet dominant karakter. Is hier geboren, was heel lang moederskindje (tot ongeveer 2 jaar) en wordt nog altijd probleemloos door mijn wel stoere/grote/zware ijscovikinghengsten geaccepteerd. Iedereen vindt Ásti wel lief en hij doet gewoon een beetje voor spek en bonen mee.

Nergens in deze hele discussiedraad of eerder heb ik gezegd dat iedereen "op mijn manier" ponies moet houden. Ik geef alleen aan dat het cultureel automatisme dat hengsten hun ballen kost in heel veel gevallen nmm net zo betwijfelbaar is als het cultureel automatisme dat mensen doet denken dat de goden bij de geboorte van een paard de hoefijzers zijn vergeten of dat je een paard niet anders dan mechanisch onderwerpen kan.

Er is natuurlijk nog veel meer over te zeggen, net als over voeren, bitten en gedrag. Het IS GEEN eenheidsworst! Of en in hoeverre gefokte extremiteiten nog enigzins volwaardige, echte paarden zijn bijvoorbeeld speelt ook mee denk ik. Daar ben ik nog maar niet eens over begonnen omdat er dan ongetwijfeld weer veel mensen zich op de tenen getrapt gaan voelen. Het is ook een moeilijk onderwerp, maar 1 ding is een technische zekerheid: iedere eigenschap die "veredeld" wordt is niet een genetische verrijking maar een genetische verarming. (Hier is ooit mijn zeer principiële "ruzie" met het ijscostamboek over ontstaan).

Groeten, Egon

Malenka schreef op zondag, 20 februari 2005, 15:00:


Nou, of "de maatschappij" maakbaar is wil ik in het midden laten, maar mensen zijn als diersoort virtuoos in het creeren van hun directe omgeving. Alles wat je doet en laat zijn toch keuzen, constant maken van keuzen. Op het moment dat ik (en valt echt te voorspellen wanneer dat komen gaat) in discussiedraden weer het "kan ik niet, heb ik niet, etc."-syndroom zie opduiken vertaal ik dat naar: "WIL ik niet want ik heb andere prioriteiten!", al is het mogelijk dat men zich die andere prioriteiten niet erg bewust is.
Maar het is dus met enig geduld wel mogelijk daar doorheen te prikken - dat lukt met de hoefijzers en bitten toch ook al!

Inge zei het wel mooi met haar "Je kunt wel in de wei gaan staan roepen dat delui hun boxje uit moeten komen, maar als ze er niet uit durven of willen houdt het op". Volgens mij is het echter gewoon een kwestie van de deuren open laten staan naar een aantrekkelijker alternatief en desnoods toch maar af en toe met een lichtje zwaaien.

[KNIP]

Ja dus. Is dat ondertussen niet meer de gewoonte?

Er zit ook wel weer een deel van waarheid in dat de gemiddelde kans dat voor elkaar vreemde hengsten elkaar aanvliegen groter is dan dat ruinen en merries dat doen, maar ik zie dus - en dat staat dan weer los van het hengst zijn of niet - zowiezo al teveel risico's en nadelen in vreemde paarden klakkeloos bij elkaar zetten. DUS kan ik evengoed (zoniet veel beter want voorkomt irritatie door mijn lastigheid) wel met hengst komen.


Het castreren staat niet op zichzelf. Het is maar een onderdeeltje van een dierenhouderscultuur die totaal de mijne niet is.
Het is de onnadenkendheid en onverschilligheid over het geheel waar ik al zolang over struikel. Lees MIdas Dekkers maar eens over "Übertiere en Untertiere", uit de tijd dat hij nog goede, scherpe dingen schreef.


Als je aangeeft wat je precies aan alternatief waarvoor zoekt, kunnen we meedenken


Vasectomie is een adequaat middel om te voorkomen dat je hengst nakomelingen aanmaakt. Niets meer, niets minder. Het grote verschil met castratie is dat vasectomie geen neveneffecten heeft. Zelfs het libido blijft intact.
Of het een goede optie voor je is, ligt geheel aan wat je zelf wil.
Ik zelf wil geen ruinen (om een even lange lijst aan redenen als waarom men elders geen hengsten wil), maar da's mijn pakkie an.

Uit wat je schrijft maak ik op dat de vasectomie bij de hengst die jij toevallig kent mislukt is, en daarom een slecht voorbeeld is.

Groeten, Egon

Malenka schreef op zaterdag, 19 februari 2005, 21:27:

'k Weet niet goed wat u hier mee bedoeld, mijn paardjes staan thuis,
prikweides zijn voor onderweg.
Volgens mij is hier toch iets fout gelopen.
Tuurlijk wel.

Er is geen draadje tussen, dat zijn paarden van andere deelnemers. Om misverstanden te verkomen, de paarden die wij bij elkaar op een weide zetten kennen elkaar meestal al lang, is er een nieuwe bij proberen we dit geleidelijk aan. Als je zelf paaltjes, lint en stroom bij je hebt kan je toch altijd postzegelweides naar believen maken.

Even de hele rest van het verhaal weggeknipt....
Ja ik ben het hier zeker ook mee eens, er is altijd een andere mogelijkheid. Ik zie het heeeeel vaak voorbij komen hier: ik sta op een manege pensionstal enz enz en we mogen de paarden in de winter niet buiten/ of s'nachts niet buiten zetten. Dan denk ik: ga op zoek naar een plek waar dat wel kan. En die zijn er! Ik zit hier midden in de randstad, en heb voor Idunn een wei 365 dagen per jaar 24 uur per dag met schuilstal en vriendjes. Ik zou het voor niet minder willen doen. Zal wel onbetaalbaar zijn daar in de randstad zullen velen nu denken.....alles behalve. Kan je het niet vinden dan creeer je het zelf. Huur/koop een stuk land met gelijkgestemden en maak er je eigen paardenparadijs van.....it's so simple (denk ik dan)

Saskia

e m kraak schreef op zondag, 20 februari 2005, 16:21:



In de klieniek een fout die jij wel weet? Volgens mij heb je het dan wel heel ergens anders over. Van verschillende dierenartsen heb ik namelijk gehoord dat dit normaal is. Zij vertelden me zelfs dat een groot deel van de hormoonvorming langzaam aan stopt. Dat is mede met de andere redenen die ik noemde een reden waarom ik het niet zo'n groot voordeel vind om een hengst te laten castreren.



Het is geweldig dat je dit allemaal kunt doen. Je paarden zo kunt houden.
Ik weet zelf ook heel goed dat hengsten niet de monsters zijn waar ze vaak voor aan worden gezien. Het zijn geen draken, maar paarden. Jammer genoeg in sommige gevallen te veel door hormonen beinvloed om als "normaal"paard door het leven te gaan. Maar je moet het kunnen vinden met het paard, en om kunnen gaan met zijn buien (mits hij die heeft natuurlijk ), iets dat veel mensen gewoon niet kunnen.

e m kraak schreef op zondag, 20 februari 2005, 18:39:



Ik herken dit wel uit vele dingen, misschien moet ik maar eens bewust worden dan van wat ik dan wel wil en wat ik kan veranderen.


nee hoor, op de meeste plaatsen kun je een eigen weitje krijgen of zelf uitzetten met paaltjes en draad. Veel mensen willen de paarden namelijk niet bij elkaar omdat ze bang zijn voor verwondingen, dit kom je steeds meer tegen. Jammer genoeg is dit ook de reden dat veel paarden in onze omgeving apart gehouden worden.


Onnadenkend en onverschillig?
Waarom denk je dat ik hier mee lees, vragen stel en reageer.
En waarom ben ik tegen al mijn leeftijdsgenoten in iets anders gaan doen terwijl ik toch al veel uitgescholden ben? Ik ben begonnen met nadenken richting het natuurlijk houden toen ik net 12 was (nu 17).
Ik ben nog maar 5 jaar in dit wereldje actief. Ik moet nog veel leren. Maar ik ben denk ik niet onnadenkend en onverschillig te noemen. Ik hoop dat dit dus niet tegen mij persoonlijk bedoeld was...
Ik vind het fijn om de meningen van anderen te lezen. Zo ook die van jou over dit onderwerp. Juist om te leren en bewust te worden van wat ik wil.


Ik bedoelde hier het "probleem" van een hengst houden op pension stallen. Maar het was een voorbeeld. Je hoeft er verder niet op in te gaan.


Waarom zeggen de dierenartsen die ik er over spreek dan dat het zo hoort?

Malenka schreef op maandag, 21 februari 2005, 22:55:


Nee, kijk in het algemeen maar om je heen.


Ik weet dat ook niet. Misschien omdat het knoeiers zijn die niet willen toegeven dat ze het niet kunnen en de boel verprutst hebben? Of omdat je ze verkeerd begrepen hebt? Of omdat de klant toch iets anders besteld heeft dan de vasectomie waar ik het de hele tijd al over heb?

Ik weet 1 ding wel: voor een vasectomie bij een hengst moet je echt de deuren langs voor wie het wil en kan doen. De laatst x zijn we dus in Emmeloord uitgekomen, en dat beviel prima zowel kwa behandeling als kwa resultaat.

Technisch is een vasectomie (de naam zegt het al) het onderbreken van de Vas deferens en niets anders. Als je onderweg een hele bende bloedvaten, zenuwen en al wat je nog meer mocht tegenkomen doorhakt ben je verkeerd bezig.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op zondag, 20 februari 2005, 4:02:


Maar dat komt omdat je de hele wereld tegelijk wil redden, Egon. Je kan niet al het paardenleed van de wereld op je schouders dragen, je kan alleen maar verschil maken voor één paard - en één mens - per keer.


Natuurlijk. Paarden zijn veel slimmer in het paard-zijn dan mensen. Mensen zijn veel slimmer in het mens-zijn dan paarden. Bij mensen zit te veel in de weg om helder te kunnen zien, ze staan letterlijk en figuurlijk te dicht op hun paard om het vanzelfsprekende te zien. Ik sta ook te dicht bij mijn eigen paarden, trouwens.


Niet altijd, Egon. Je hebt mensen én paarden die zo in de war zijn dat ze niet door de deur kunnen, zelfs al staat ze open. Ze denken dat ze te breed of te hoog zijn, ze durven niet, ze hebben slechte ervaringen daarbuiten, binnen is het warm en veilig en bekend. En er zijn veel meer mensjes gezellig bij elkaar in stalletjes dan daarbuiten - , iedereen houdt elkaar in het oog doorheen de tralies.

Opletten dat je geen mensenhater wordt, hoor Egon . Er loopt best goed volk rond, daarbuiten .

met vriendelijke groeten,
Inge

e m kraak schreef op zondag, 20 februari 2005, 18:39:


Euh nee- dat zei ik NIET. Ik zei niet dat het "dan ophoudt". Ik zei dan dat je aan de staldeur begint.


Tja, ik niet, dus. Ik roep niet van op een afstand: "Kom maar zelf naar hier". Ik kom van m'n eigen weitje af en ga naar de staldeur. En dáár zeg ik "kom je met me mee naar buiten?".

met vriendelijke groeten,
Inge

e m kraak schreef op maandag, 21 februari 2005, 23:40:

Als het goed is hebben we hetnog steeds over de zelfde operatie.... Heel vreemd dan. Dit paard is in ieder geval in Utrecht geopereerd. Misschien dat je daar ook voor informatie langs bent gegaan?