sannie schreef op zaterdag, 6 maart 2004, 10:05:
>
>> Eh... omdat jij 't eng vindt, moet het paard wat afgeleerd
>> worden??
>> Hoezo natural horsemanship? Als Chip zich nu 's lekker voelt en
>> hij gaat op een terrein waar 't verder geen kwaad kan, 's lekker
>> aan de kletter...
>
> > Ik zie NH niet als iets van : "Ok, paard we doen het natural,
> loop jij maar in de gang wat je wilt hoor, ik blijft wel stil
> zitten en hopen dat er geen brommer de hoek om komt zeilen, of
> dat we kleine kindertjes op shetlandertjes tegenkomen." Over het
> algemeen regel ik de gang en Chip het tempo.
Tja.. je situatie-omschrijving is nu wel heel wat anders dan in je eerste mail.. maar zoals ik al in mijn eerste reaktie schreef: ALS DE OMSTANDIGHEDEN HET TOELATEN en de omschrijving die je van je buitenritje gaf, wekte niet de indruk dat je in een soort stadspark aan het rijden was, nietwaar?
Ik ben het helemaal met je eens dat iedere ruiter die de openbare weg opgaat, voldoende in huis moeten hebben om een gevaarlijke situatie te vermijden of op z'n minst moet proberen te controleren.
Waar het mij echter om ging is dat er meteen geroepen wordt"hoe leer ik 't m af" waarop ik zei: ALS DE OMSTANDIGHEDEN HET TOELATEN, waarom zou je 't paard dan niet 's ff lekker laten spurten?
>
> En wachten tot Chip vanzelf stilvalt,
Nee, niet vanwege zijn conditie Sandra, maar omdat het andere paard waarmee hij volgens jouw interpretatie, even de strijd aanging, zou ACHTERBLIJVEN ...
dat kon deze keer wel,
> omdat hij nu nog zo'n slechte conditie heeft, maar van de zomer
> kan hij wel een uur doorgaan,
Een uur???? Dat lijkt me schromelijk overdreven! Ergens in mijn achterhoofd zit een wetenschappelijk onderzoekje dat een paard, in vlucht, nooit langer dan een paar kilometer rent, om dan te stoppen om te kijken waar het gevaar gebleven is. En dan hebben we het over paarden die op hol slaan en in doodsangst van gevaar wegvluchten.
Groetjes, Marianne