Trudy schreef op woensdag, 9 februari 2005, 0:44:
> vanalles.
Hoi Trudy,
ik vind het fijn hoe hard je je best doet om de wereld zo goed mogelijk voor andere paarden te maken. Je hebt je hart op de juiste plaats, dat in elk geval. Alleen de uitvoering durft wel eens tegen je te werken, meid. Ik weet niet of het helpt om hard te gaan roepen tegen mensen als ze niet naar je willen luisteren.
Ik kom nog wel eens tussen de mensen, en zie vele, vele paarden. Alle mensen, Trudy, zien hun paarden graag. Maar dat "graag zien" vullen ze op verschillende manieren in. Niet altijd op mijn manier, maar dat respecteer ik. Ik respecteer ook jouw mening, maar ik moet bekennen dat je het me niet altijd makkelijk maakt omdat je het - euh, wel eens wat vreemd presenteert.
Als ik met paarden werk, en ze weten het niet meer zo goed, dan ga ik zeker niet harder tegen ze staan roepen vanachter het hek. Dan ga ik terug naar daar waar ik een ingang vind, waar ik een opening vind, waar ze rustig kunnen blijven, en blijven nadenken. Ik kan dat beter met paarden dan met mensen, maar ik probeer het ook met mensen. Ik hoop dat het alle dagen wat beter gaat dan de dag ervoor. Ik ga er wel van uit dat mensen evenveel consideratie verdienen van mij als paarden. Ik denk wel dat dat een zekere innerlijke rust vereist, en die moet je eerst in jezelf kunnen vinden, voor anderen naar je kunnen luisteren.
Ik vind het niet erg dat je wat ik doe allemaal onzin vind. Op dit moment, denk ik, zou het me eerder verontrusten als je met een zak gesneden wortelen naar Vera zou gaan en erin zou vliegen. Maar als je ooit de rust kan vinden om zonder hard te roepen te komen kijken en lusiteren als ik ooit eens bij je in de buurt ben, dan ben je welkom, en ik beantwoord alle vragen die je zou hebben. Dan kan je een geinformeerde keuze maken, en als die keuze is dat je het nog steeds allemaal onzin vindt, dan is dat voor mij perfect OK.
Laat mij ondertussen je er niet van weerhouden om op je eigen persoonlijke manier het forum te blijven opvrolijken. PN zou PN niet zijn zonder Trudy.
met vriendelijke groeten,
Inge