Inge Teblick schreef op zondag, 28 november 2004, 13:03:


Sinds wanneer is dat, en waarom weet ik dat nog niet?!
Zelfs redelijk verwante soorten, als ponies en ezels, of mensen en bonobos, verstaan elkaar nauwelijks.


Iets aan het schrikken maken en wegjagen lukt natuurlijk wel, en je hebt gelijk dat ook dit communicatie is. Maar beoogt nmm toch niet enige verdieping van de relatie tussen verschillende soorten.


Mensen gebruiken toch echt wel een boel lichaamstaal onderling, en letten daar ook op - maar dit gaat grotendeels onbewust. Desmond Morris heeft er populaire boekjes mee gemaakt: De Mensentuin, en De Naakte Aap. Bert Haanstra heeft ongeveer in dezelfde tijd de documentaire "Bij de beesten af" gemaakt.


Interspecifieke aggressie is natuurlijk redelijk universeel. Hoe kan het ook anders.


En wie zit de omgeving te zekeren en hoe vaak?

Groetjes, Egon

jo schreef op zondag, 28 november 2004, 13:18:


Of, derde alternatief, kenbaar maken: 'Pardon?! Wilt u zo vriendelijk zijn om niet tegen mij aan te duwen? '


Hmm... in de mensenwereld: de brutaalste? Of méést gemotiveerde?
Als het speeltje voor je neus weggekaapt wordt, vind je dat niet leuk..



Nét mensen..?

Marianne

Inge Teblick schreef op zondag, 28 november 2004, 13:03:



Helemaal mee eens. Maar toch valt het me wel op dat heel veel mensen echt een heleboel verleert hebben. Stadsmensen tov plattelandsmensen maakt ook een enorm verschil. Luistert de ene alleen naar het weerbericht om te kunnen weten wat voor weer het wordt, kijkt de ander alleen naar de natuur zelf. Ik wil zeggen als je goed oplet en je "oerinstincten" laat opborrelen, dan ruik je als mens ook wanneer er een regenbui aankomt, voel je wanneer er storm in de lucht zit of onweer op komst. Net als een "normaal" dier .

Zo is het met de taal ook. Vaak verbaas ik me er op de camping over hoe kleine kinderen met verschillende nationaliteiten normaal met elkaar spelen. Ze spreken totaal elkaars taal niet, maar het gaat vlekkeloos. Echter kom je op een bepaalde leeftijd dan waag je je niet aan een praatje met je spaanse buurman, gewoon omdat je de taal niet spreekt of bang bent een flater te slaan??

Kinderen en dieren, die lijken wat mij betreft dus nog het meest op elkaar, en volwassen mensen die het kind in zich nooit verloren zijn .

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 28 november 2004, 13:58:




Marianne

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 28 november 2004, 13:58:

e m kraak schreef op zondag, 28 november 2004, 13:54:


Nee Egon, dat ben ik niet met je eens. We spreken dialecten, maar geen andere talen.
Natuurlijk, een vlinder spreekt Westvlaams en een mens Gronings. Maar vooral de zoogdieren spreken onder elkaar redelijk hetzelfde doorsnee-Nederlands - alleen hier en daar hebben we ondertiteling nodig. We begrijpen de meeste dingen moeiteloos van elkaar! We weten instinctief van elkaar wanneer we ziek zijn, moe zijn, vrolijk zijn, agressief zijn, verdrietig zijn, verliefd zijn; het is een kwestie van opletten. Het is dat verleerde observeren waar Desmond geld mee verdient.
Neem nu gorillas. Natuurlijk kan je de fout maken zo'n gorilla in de ogen te kijken - hij komt je wel even op z'n plaats zetten om uit te leggen hoe onbeleefd dat is. Maar waar ging het fout - dat je een "andere taal" spreekt of dat je vergeten bent dat ook mensen ongemakkelijk worden van staren, het alleen zo goed mogelijk zijn gaan negeren?
Natuurlijk zijn er onvolkomenheden - we hebben geen staart en onze orencommunicatie is ook niet helemaal je dat. Maar de grote lijnen, die hebben we met elkaar gemeen.

Henry Beston in The Outermost House (1928):
“Ze zijn niet onze gelijken, ze zijn niet onze ondergeschikten; ze zijn andere volkeren, samen met ons verstrengeld in het net van leven en tijd, medegevangenen van de schittering en het labeur van deze aarde.” (mijn vertaling).

met vriendelijke groeten,
Inge

Inge Teblick schreef op zondag, 28 november 2004, 14:32:

Jammer dat sowieso het merendeel van de menselijke bevolking op aarde niet meer weet of beseft dat we oh zo afhankelijk zijn van de dierlijke bevolking op aarde, van de planten en het water, enz.

Wij mensen zijn de ergste diersoort die er is ... we maken de hele boel kapot en het ergste is; het gros heeft er niet eens erg in.

En dan hebben we het hier over iets kleins als communiceren met paarden? Tuurlijk voor dit forum zeer belangrijk, maar vergeet niet dat om ons heen de mensen de hele wereld naar de verdommenis werken.
Dat het nog maar een handjevol is dat echt van het overige leven op aarde geniet en er ook nog eens respect voor heeft.

Groeten,
Ingrid

Inge Teblick schreef op zondag, 28 november 2004, 14:32:


Niet waar! ALLEEN die zaken die een vaak genoeg voorkomende functie hebben, zoals agressie en waarchuwingen. Zolang er niet van niche-concurrentie sprake is, of van een breed sociaal verband zoals bijv. de Afrikaanse trek-kudden, negeren verschillende soorten elkaar voornamelijk. Die biologische oogkleppen, die voor species-centrisme zorgen, hebben niet alleen mensen op.


Ziek en moe zijn ook interspecifiek interessant - betekent wellicht "lunch"
Maar verder... ik heb nog nooit verschillende soorten geïnteresseerd zien zijn in elkaars verdriet of vrolijkheid, laat staan dat ze dagelijks verliefd op elkaar worden, of alleen al interesse in elkaar hebben.
Dé grote uitzonderingssituatie is nu net de "gedomesticeerde" - mensen met "hun" dieren. Maar "zelfs" mensen bezitten blijkbaar nog niet zo veel TOM dat ze in staat zijn hun species-centristische perceptie te overzien, zelfs niet als ik er op dit toch welwillende forum mijn uiterste best voor zit te doen deze bewustzijnsverbreding duidelijk te maken. Daar zijn trouwens uitzonderingen op (geweest); een argument te meer waarom TOM secundair en volkomen aangeleerd/cultureel is.


Die onvolkomenheden hebben gorilla's toevallig ook Maar niet getreurd, ene Prof. Rosen heeft beloofd eenieder die dat wil binnen 5 jaar van vacht, staart, etc. in model naar keuze te kunnen voorzien


"They are not brethren, they are not underlings; they are other nations..."

Waar en mooi verwoord, maar afhankelijk van het gezichtspunt. En da's nu net het verschil met het (nmm stukken "intelligentere") holistische wereldbeeld van o.a. indianen.

Mitakuyase, Egon.