Marianne schreef op zondag, 28 november 2004, 12:41:
>
> Omgekeerd denk ik niet dat een paard het initiatief neemt om
> ‘onze’ lichaamstaal te begrijpen: wel zal hij bepaalde
> conclusies verbinden aan zaken die wij ‘zeggen’
Dat is toch het begrijpen van onze lichaamstaal? Wij moeten die natuurlijk ook aanleren aan ons paard, gedeeltenlijk. Maar goed, paarden hun eigen taal is grotendeels ook aangeleerd. Als je het dan over natuurlijk hebt... En, ik neem nu bv Voest, van wie is gisteren het boek weer eens heb gelezen, ik zijn methode zijn ook zat aangeleerde dingen die onder paardentaal moeten vallen. De leidende hand, de drijvende hand. Zo tempo verhogen, zo dit zo dat zo zus. Ook dat moet je je paard gedeeltenlijk aan leren. Ik denk, en Stella onderstreept dat maar das er maar 1, dat een paard niet snapt dat je linkerhand nu de leidende hand is en als je die opsteekt hij moet stoppen. Ooit een paard dat zien doen? Ik niet. Maar toch kan een paard dat snappen, anders zou Voest dat niet doen. En
Parelli, wat ik daarvan heb gehoord hier en daar, maar goed dat kan ik dus ook fout hebben, is ook heel veel aangeleerd van jou mensentaal. En zo te merken werkt het he.
> Maar ik geloof niet dat het paard een uitdrukkelijke wens heeft
> om met ons te communiceren – een paard in het wild zal hooguit
> willen vaststellen of jij voor hem gevaar oplevert als je ten
> tonele verschijnt , en eerder het zekere voor het onzekere
> kiezen en er vandoor gaan. Hij komt niet naar je toe om ’s
> gezellig een praatje te maken.
Das dan mooi dat ik met een gedomnesticeerd paard werk en niet met een wild paard. Een tijdje terug was er iemand mee naar de BHA dag en die vroeg zich af waarom paarden met ons omgaan. Antwoord heb ik niet kunnen geven. Ik denk dat het komt omdat wij mensen nu eenmaal een onderdeel zijn van hun wereld, neit meer bedrijgend en dat wij de situatie er naar maken dat ze gaan comuniceren. EN als dat eenmaal aan de hand is zou in theorie de omheining moeten kunnen worden opgeheven, want het begin is er. Met Stella in de wei lukt dat ook, maar ik doe het amper omdat ik dat haar vrijheid vind. Want dan snappen ze ons en is het niet meer bedrijgend. En waarom komen vreemde paarden dan naar je toe als je de wei in komt? Nieuwschierigheid is denk ik een van die redenen. En de meeste gaan er neit vandoor als je probeert te comuniceren. Ze leven niet meer in het wild he.
groetjes EBby
Warboel
