Arabesk schreef op donderdag 8 oktober 2009, 13:59:


Toen ik Blackske kreeg was ik 14 en vroeg ik aan de hoefsmid om hem op ijzers te zetten want dat was toch zo'n cool ge-klik-klak op straat (jong en naïef, ik weet het). Hij raadde het me af omdat Black heel sterke hoeven had en gaf me zo'n logische uitleg dat zelfs deze 14-jarige puber geen ijzers meer wou. Black is op de wei van de manege gaan staan wanneer ik ging verder studeren en zodat ik me niet schuldig moest voelen als ik een dag ni kon komen. Hij veranderde van een zure bijterige pony naar de flodderaar waar elke vrouw van droomt (kon het ni laten, sorry ). Toen gingen belletjes rinkelen dat een paard buiten veel gelukkiger was.
Jeanneke kwam op mijn pad toen ik in mijn laatste jaar zat, ze werd mijn verzorgpaard. Geen ijzers want haar hoeven waren goed genoeg hoe ze waren zonder ijzers. Wel het gebruikelijke dekentje en ze stond op stal.
Ik begon al plannen te maken om als ik afgestudeerd was en ging werken, ik een wei ging zoeken, Jean ging kopen en mijn paarden zelf ging verzorgen. Dat is iets wat ik altijd al wou want die band is toch inniger.
Die winter heb ik echt problemen gehad met Jean: eerst zo'n harde diarree dat het er letterlijk uitspoot en dan het harde hoesten waarvoor de schrik kwam dat ze dampig zou worden. Ook was Jean duidelijk ni content in haar stal, ik had haar al een Jolly-bal gekocht om haar wat bezig te houden maar daar had ze eerder bang van
En voila, gaan werken, wei gezocht en mijn paarden verhuisd. Jean heeft sindsdien geen gezondheidsproblemen meer gehad, zelfs ni zonder deken (ik heb nooit het nut gezien van een deken buiten op een gezond paard).
Soraya kwam later op mijn pad, het eerste paard met ijzers. Ik heb de ijzers er laten afhalen want ik zag het nut niet in die dingen, mijn andere paarden deden het prima zonder. Maar Soraya bleek wel gevoelig te lopen zonder ijzers, op aanraden van de DA heb ik haar vooraan terug laten beslaan. Toen ze na de winter naar mijn wei ging, heb ik ze er laten afhalen want ik wou geen paarden met ijzers op de wei en op de zachte liep ze goed.
Bitloos is er wat later ingevloeid ten eerste omdat ik paarden bij iemand reed waar ik veel had gezien waar ik het niet mee eens was en omdat het begon te dagen dat het anders moest kunnen en ten tweede omdat Soraya nog steeds stressy bleef lopen hoewel ik verschillende 'paardvriendelijke' bitten had geprobeerd.
Mijn paarden worden sinds een jaar natuurlijk bekapt, dit vond ik de grootste stap omdat ik bang was om iets verkeerd te doen.

Ik heb geen beweegreden gehad maar wel gezond verstand, naar mijn paarden gekeken en naar lectuur gezocht toen ik met vragen kwam te zitten. Ik weet nog dat ik héél blij was toen ik deze site vond (in 2004 geloof ik), eindelijk een logische uitleg Toen ben ik veel beginnen lezen en met veel aha's ben ik stap voor stap gekomen tot waar ik nu ben.

muriel schreef op woensdag 7 oktober 2009, 9:21:


Hai Muriel,

Bedankt dat je L' Amour een goed tehuis hebt gegeven.
Bedankt ook voor je gastvrijheid bij jullie thuis en de leuke gesprekken. We zijn nog lang niet uitgekletst. hahaha
Ik heb er nu rust mee en kan het los laten. L' Amour staat goed bij jou!
K ben benieuwd naar de foto's.

Dikke kus van Wendy

verasita schreef op donderdag 8 oktober 2009, 21:22:


Wel ,neen ! Nog nooit is er bij mij een paard gaan lopen uit angst alhoewel de eigenaars beweerden dat DIT paard extreem angstig was ,zat er NET onder de opp. een totaal ander reden voor de "zogenaamde" angstvlucht .Het is meestal een samenloop van uiteenlopende factoren .Ruiter heeft GEEN overwicht op zijn rijdier en WORD gereden ipv TE rijden .Ruiter is ZELF een schijtluis en ziet onder elk takje wel een kannibaal die hem en zijn paard gaat opvreten ! Ruiter kan absoluut niet rijden en vertrouwd op de GOODWILL en braafheid van zijn rijdier dat eigenlijk keer op keer de leiding moet nemen en hieruit zijn concusies trekt en zo kan ik er nog een stuk of tien opnoemen zonder erbij na te denken
KIJK, als een paard echt angstig is /schrik heeft van iets , dan zie je in de training wandeling /duur/tijd een evolutie , gebeurt deze evolutie NIET dan is er ALLANG iets anders aan de hand en is angst geen factor meer .Alle "zogenaamde"
angsten van de rijdieren zaten tussen de ruiters hun oren tot nu toe
Als je spreekt over nutteloze verkopen van paarden zit DIT bij mij in de top tien toch .....................................................................................

Britt Claeys schreef op donderdag 8 oktober 2009, 21:49:


DAT zou je eigenlijk aan de mannen van DIE vrouwen moeten vragen , als ze al een blooskopje krijgen dan heb je toch je antwoord !

Realist schreef op donderdag 8 oktober 2009, 15:03:


Er zijn vele manieren om actie te voeren, elk heeft zijn eigen voordeel en nadeel, en tesamen vullen ze elkaar aan:

- Je wijst de ander keihard op zijn domheden.
- Je praat enkel over de voordelen van jouw aanpak en laat de ander de vrije keuze.
- Je benoemt vriendelijk de nadelen van iemands aanpak en de voordelen van je eigen aanpak.
- Je zegt niets, en geeft enkel het goede voorbeeld.
- Je geeft alleen antwoorden op belangstellende vragen, meer niet.
- Je zoekt tegenstanders op en gaat de discussie aan (met hen die niet willen veranderen) in de hoop dat twijfelaars mee luisteren.

Groet, Michiel

Hoi allemaal,
Ik vroeg me af of een paard honger kan hebben als er veel gras in de wei staat? We hebben erg veel gebieden in de wei waar veel en hoog gras staat, maar dat lijkt mijn paard niet te eten (misschien omdat er ooit andere paarden op hebben gemest?). Maar het lijkt me dat als je honger/trek hebt je dat toch opeet. Vooral omdat het gras dus erg hoog staat en de mest dus niet meer aanraakt, als die er al zou liggen.
Toch vertoonde hij alle tekenen van honger hebben: rillen, wat afgevallen, weinig mesten voor zover ik kon zien, en zich storten op het eten wat ik gaf.
Ben daarom dus gister toch maar begonnen met hooi te geven.
Ik weet ook niet of het echt honger was, of de stress van de verhuizing (hij staat hier pas net). Mijn paard is ongelooflijk gevoelig en ook heel gestressed in nieuwe situaties en ook om zijn plek in de kudde. Hij had dan vandaag ook een hele lichte verhoging (37.5, normaal heeft hij 36.7).
Kan het zijn dat hij dus geen honger had, maar door de stress al dit gedrag vertoonde? ik vind het nl. zo vreemd dat hij dat lekker uitziende gras dan namelijk niet opeet!
Groetjes Julia

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 8 oktober 2009, 23:30:


Hier is toch zone smiley? Laat de mannen maar komen en turf de blozerkes. Kpeins dat er wel wa zullen zijn

Michiel schreef op donderdag 8 oktober 2009, 23:31:



Vraagt om meer weerstand

- Je praat enkel over de voordelen van jouw aanpak en laat de

Peacemaker !! Word pussie in vele ogen

- Je benoemt vriendelijk de nadelen van iemands aanpak en de

Politicus !! EN hoe geloofwaardig die zijn weten we toch allemaal al ?

- Je zegt niets, en geeft enkel het goede voorbeeld.

ZEN , boedhisme ,the path of the masterwarrior !Werkt enkel als de geloofsbeleving dezelfde is WAT dus per definitie NIET het geval is in deze situatie


Zo verkrijg je de outcasts van de originele groep en een buitengewone onstabiele verzameling van semi bekeerden

Diegene die OPzoeken verwachten verandering !DIEgene die uitgenodigd worden verwachten respekt

Enough for today ,think about it !Morge 9u paardrijden

Julia el Mecky schreef op donderdag 8 oktober 2009, 23:39:


Full time hooi en rap een beetje !!

Julia el Mecky schreef op donderdag 8 oktober 2009, 23:39:


Tussen de 37,5 en 38 is een normale temperatuur voor een paard. De 36,7 waar je het over hebt is in die zin een ondertemperatuur (thermometer ver genoeg gehouden?).
Ik ben het eens met Eddy: hooi voeren! De boel moet wel aan de praat blijven :)

ok jullie hebben gelijk, dat copieren neem ik dan maar terug, maar zal ze wel aan iemand uitlenen hi,hi. Affijn de dvd's hopelijk volgende maand dan maar (jawel mn auto kapte ermee deze maand....)

groetjes een gelijkgestemde medeinvesteerder!

heb een vraag over de hoeven van een pony die iuk onlansg bekapt heb (zie shetnader robbie bij fotoseries) nu, twee weken na zijn eerste bekapping (en na wat regendagen)gaan beide stralen in de achterhoefjes schuin staan, , waarschijnlijk doordat hij er nu meer op loopt, straal is ook ietsje langer als de grondlijn zeg maar, maar niet echt enorm (hoef kantelt niet) Toch reageert hij gevoelig als je aan de straal zit, wat is jullie advies? zo laten en even aankijken/straal laten wennen, of toch proberen de straal ietsje in te korten zodat hij gelijk is met de grond?
Pony staat op vrij harde grasweide met zanderige stukken

verder gaat het met de hoefjes de goede kant op!

cindy altorf schreef op vrijdag 9 oktober 2009, 2:06:


en nu zonder schrijffouten, tja zit momenteel in de nachtdienst, te lezen en schrijven op het forum, maar dat gaat me toch niet zo makkelijk af vandaag...

Een shetlander en ook ijslandervacht is vaak berekend op temperaturen vele malen kouder dan hier in NL. Ik ben ook absoluut geen fan van scheren, maar als de temperatuur van je paard bij een rustig wandelingetje al oploopt tot boven de 40 graden, dan moet je toch tot de conclusie komen dat het dier zijn warmte niet kwijt kan. Dan word scheren vind ik wel noodzakelijk, tenzij je het niet erg vind dat het dier alleen nog maar stil kan staan om zo koel mogelijk te blijven.

Zaak is om dan zo weinig te scheren als kan en zoveel als moet. Soms voldoen 2 banen zo smal als het scheerapparaat al, als je ze op de juiste plek doet. Voordeel als je bijv de hals scheert is dat het paard zich met die plek altijd nog van de koude wind af kan draaien en zijn nog prima geisoleerde kont erheen draait.

Groetjes Karin

Wij waren op onze 'manege' altijd al een beetje de vreemden eenden. Mijn verzorgpaardje, ook een dravertje, werd door anderen gereden met zo'n kinketting. Ik zag dat nooit zo zitten en ben haar dus op gewoon bit gaan rijden, zo mogelijk zonder die teugels maar aan te raken. Zij stond wel nog op stal, maar liefst wilden we ze buiten hebben maar dat mocht daar niet.
Toen wilden we eens meer weten van western rijden en zijn we naar een WK gegaan bij ons in de buurt. Daar Pien (weer) tegengekomen en ontdekt dat ze inmiddels zelf les gaf. Zo is het balletje gaan rollen, zijn we daar lesjes gaan doen en kwam Pien met Zafir aanzetten. Kwam totaal uit de lucht vallen, maar toen had ik ineens een eigen paard!
Die heb ik 1 keer met bit gereden en daarna nooit meer... Hij was toch wel geflipt int begin, bit of niet.