Trudy schreef :


Je zou eens moeten weten wat voor 'controlefreak' ik ben tegenover mijn paarden....
Overigens nog nooit beweerd dat paarden geen schuilstal nodig hebben, integendeel zelfs....

Bianca_6 schreef :

Heeft helemaal niks met dominantie te maken, Cherokee is hartstikke schijndrachtig en als gevolg daarvan zijn haar hormonen in de war en reageert ze overdreven geprikkeld op de andere paarden. Naar mensen toe is ze superonderdanig!
Da's alles. Voor de rest geen behoefte om hierop in te gaan.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag, 21 november 2004, 16:03:


Nee precies ik ook niet!

iria schreef op zondag, 21 november 2004, 10:55:


Ik ben ook zo'n bezorgde moeder van 4 kinderen, de oudste 16, de jongste 9 jaar.
Als ik naar mijzelf kijk toen ik 10 was ging ik al in mijn eentje met mijn welshponnietje het bos in. Hoevaak ging het fout en was mijn pony allang thuis voordat ik aangelopen kwam.... Wat moet mijn moeder hebben doorgemaakt.... Maar dat was een ponnietje van 1.20, tegenover jouw paard van 600 kilo.
Ik weet niet hoe oud je dochter is....

Ik durf het niet aan een van mijn kinderen alleen uit rijden te laten gaan, ik ken de gevaren, bovendien zijn mijn paarden nu een beetje groter en feller dan mijn ponnietje van toen. En zelfs als dat niet zo zou zijn.... Een dier kan altijd onverwacht reageren, hoe goed getraind en gehoorzaam dan ook ! Ik merk dat een kind nou eenmaal vaak het overwicht en de spierkracht mist om adequaat te reageren in crisissituaties....

Ooit was ik anders, en maakte het me niet uit. "Kinderen worden hard door te vallen." .... Totdat dochter Bente haar arm helemaal in puin had door toedoen van mijn wollige, superbrave 32 jarige Ijslander....

Het lijkt me toch veiliger de pony wel mee uit wandelen te nemen en het alleen weggaan langzaam uit te bouwen. Wij wandelen veel met de paarden en de kinderen, heeft ook iets gezelligs.... Dan mag er af en toe een een laantje draven of galloperen, mits veilig.....

Groet, Pien

Hallo Els,

Dit komt heel veel voor.
Paarden die met zijn twee=EBn staan, zijn als kuddedieren helemaal op elkaar aangewezen.
Haal je er een weg, is het totale fundament van het bestaan van de achterblijvende pony onderuit gehaald. Weet hij veel dat zijn maatje ook weer terugkomt?! Voor zover hij weet,is hij nu voor goed alleen, overgelaten aan de gevaren van deze wereld die hij liever met soortgenoten het hoofd zou bieden.

Ik heb hier ook 2 paarden die totaal afhankelijk van elkaar waren. Levensgevaarlijk, aangezien het Shires zijn en je de 600 kg. nog ff kan=20
verdubbelen. Dat hou je niet in bedwang (vind het trouwens knap dat het=20
je met die 600 gelukt is). Maar sinds ze nu een jaar met andere paarden=20
samen staan zie je dat het steeds beter gaat. De afhankelijkheid die ze=20
eerst van elkaar hadden wordt steeds minder en is nu zo goed als verdwenen.

De remedie is dus simpel: Of je neemt toch de pony mee op wandeltocht (leer hem meelopenals lastdiertje voor de dekens en picknick . Of je=20
neemt er nog een paardje (dat kan een Shetje zijn) bij zodat er nooit een alleen achterblijft.

Succes!
Marjolijn, een beetje jaloers op dat zonnige.... want het is hier NAT.


Op 21-nov-04 om 15:44 heeft iria het volgende geschreven:

Hallo

Mijn Welshje is dol op dat mos dat onderaan de bomen groeit bij de wortels.
Geloof ik echt een delicatesse voor hem..staat te genieten..

Is dat normaal? heeft hij ergens anders behoefte aan? Kan hij er eigenlijk ziek van worden?

Bedankt

Cindy

Piet schreef op zondag, 21 november 2004, 11:51:


hey hey...

bedankt voor de tips allemaal... hij is verder helemaal gezond hoor... vandaag ging het al stukje beter met hem en heb ik de bilkoorden ook vast gekregen.. hij heeft altijd een deken omgehad dus hij zou het op zich moeten kennen... maar ja... wat er in het verleden met hem is gebeurd dat weet je natuurlijk niet... en dan kom je ook niet te weten... maar denk met veel rust, geduld en liefde moet ik wel ver komen denk ik...

gr anja

Hallo,
Vanochtend bij een nieuwe stalling wezen kijken. Of ik er ga staan ben ik nog niet uit, maar er werd daar 2x per dag pulp gevoerd. Suikerbieten pulp, wat de boer over had van zijn eigen suikerbieten. Twee scheppen per dag, niet super veel maar goed, soms kunnen kleine beetjes al te veel zijn... Je kan het weigeren maar dan wil ik me er wel eerst zelf goed in verdiepen. Ik heb gevraagd wat het nut was, volgens hen alleen buikvulling. Als buikvulling lijkt het mij vrij nutteloos, het lijkt me te weinig om effectief te werken. Volgens hen zat er niet veel meer in, de suiker was er sowieso uit. Of het alleen ruwe stof was begrepen ze niet.
Ik heb gegoogeld, ik kan echter in het Nederlandse taalgebied weinig vinden. Het enigste wat ik kon vinden is dat het ongeschikt is als paardenvoeding en ergens dat dat was omdat de verhouding van fosfor/calcium te hoog is voor paarden. Het zou wel geschikt zijn voor koeien, schapen ed.
Wie weet of het verstandig is om het te voeren, zo nee waarom en zo ja natuurlijk ook waarom :).
groetjes Ebby