ik ben gisteren naar de clinic van Inge Teblick geweest. Clickertraining voor wat gevorderde paarden. Het leuke om dat gezamenlijk met twee dames in je auto te doen is dat er zoveel gepraat wordt, dat je de binnenlanden van Vlaanderen heel goed leert kennen. Afijn, na dik 2 uur hadden we de afstand die normaal gesproken 90 km is overbrugd.
Jammer, ik heb geen paarden gezien die verder waren dan mijn eigen Shiny.
Ik had gehoopt dat er meer gezien kon laten worden van het clickeren met paarden onder de man.
Maar goed, een volgend keer misschien.
Wat ik zeer interssant vond om te zien was dat Kim met haar prachtige beer van een fjord mee deed, terwijl het een level 2 Parelli paard en ruiter is. Dan worden de verschillen in de manier van training heel duidelijk.
Het grote verschil is de manier van belonen. En..... het volgende neem ik geheel voor eigen verantwoording en risico..... de motivatie van een paard.
Een Parellie paard wordt beloond met het geven van rust. Zeer vreemd voor me om te zien dat hij tussen elke oefening in even ging staan snurken ( overdreven :), hij ging gewoon ontspannen staan) Mijn Shiny, maar ook de daar aanwezige andere paarden, staat na het uitvoeren van een oefening te vragen " wat nu Piet? WAT NU PIET??? Hij ervaart het als beledigend als ik me ergens door laat afleiden en niet met mijn hoofd bij hem ben. Het tekent de motivatie om te willen werken, om iets te doen, te leren.
In mijn ogen, maar leg me aub uit waarom het niet zo is, geeft me de belongsmethode van Parelli me een negatief gevoel. Een paard doet niet liever als "niks" Met andere woorden: hij staat liever stil dan dat hij met je bezig is. Wat zegt dat over de motivatie om iets te willen leren?

Beste,

Ben een bezorgde moeder van een paardrijdende dochter die vandaag ons bijna op hol slaande paard van 600 kg in bedwang heeft moeten houden tijdens de eerste buitenrit.
We kochten enkele weken geleden een Franse Draver ; een merrie van 8 jaar. We hadden al een kleine pony waar niet meer op gereden werd. Zij staan samen in dezelfde weide, eten van dezelfde hooiberg en zijn altijd samen. Vandaag wilde mn dochter graag voor de eerste keer een buitenritje maken met ons paard maar dat was buiten de pony gerekend. Die ging zo te keer dat, zelfs op een kilometer afstand, ons paard niet meer onder controle te houden was en bijna op hol sloeg. Ik stel me dus nu de vraag (en hopelijk krijg ik ook een antwoord) hoe we dit moeten aanpakken. We kunnen toch niet telkens de pony meenemen wanneer we een ritje willen gaan maken ?
Hopelijk is er iemand die mij bij dit probleem kan helpen want ik weet het niet ?
groetjes vanuit een zonnig Zuid-West Frankrijk,
Els

Hallo forumhouders, is er nog een manier om een foto op het forum te zetten, zonder dat deze eerst ergens op een webpagina moet staan?
Groetjes, Florus

Nick Altena schreef op zondag, 21 november 2004, 1:34:


Hoi Nick, nu ben ik ook nog niet zo lang op deze site actief maar ik kan je wel zeggen Als ik in zijn hele totaliteit en beginner zou zijn was ik na 1 vraag hier ..direct vertrokken :) Gelukkig ben ik eigenwijs en weet dat ik op de reguliere manier ook mijn paarden gezond kan houden en oud kan laten worden...dat voordeel hier heb ik, maar we willen het toch allemaal nog net wat beter doen voor zover je de mogelijkheid hebt natuurlijk. Ook wat Piet schrijft ben ik mee eens er zitten nogal wat ego's hier maar dat krijg je door de manier van discussieren Ik zie maar 1 oplossing > Mensen in hun waarde laten !!! de beginnende pn'ers op weg helpen en dus ook openstaan voor hun zaken die even nix met pn te maken hebben want ook dat hoort in hun groei ... en hier ligt dus het probleem!

Hopende op verbetering...groetjes Bianca

hallo,

ik heb sinds kort een paard wat heel weinig vertrouwen heeft en heel bang is met opstappen. ook het deken omdoen vind hij eng en poetsen ook wel btj. ook is ie moeilijk met het halster omdoen. heeft iemand hier tips voor?

groetjes anja

anja schreef op zondag, 21 november 2004, 11:08:


Hoi Anja,

Ik weet zeker dat je hier heel veel tips kunt krijgen maar het eerste wat ik dacht, Weet jij misschien of je paardje ergens een pijnlijke klacht heeft ? zodat ie dat met jou associeert misschien...gewoon even een vraagje tussendoor :)

Groetjes Bianca

Bianca_6 schreef op zondag, 21 november 2004, 11:20:


hey..

bedankt voor je snelle reactie...
ehm.. ik heb hem nu 2 dagen.. hij heb wel een wondje op zn schoft... verder weet ik dat ie weinig vertrouwen heeft en vroeger een nare ervaring gehad heeft.. maar wat weet ik niet. als ik het deken heel voorzichtig opleg gaat het wel goed.. de voorkant vast maken kan ook... en de kruissingels lukt ook nog wel.. maar dan de bilkoorden. dan moet ik tussen zn achterbenen door en dat lukt dus niet. en het halster omdoen dat is ook moeilijk. denk dat ie dat eng vind over zn oren heen ofzow.

gr anja

anja schreef op zondag, 21 november 2004, 11:28:

anja schreef op zondag, 21 november 2004, 11:28:


Hoi Ik doelde eigenlijk op rugklachten bij hem, je weet niet wat er mee gedaan is bij zijn vorige eigenaar. Zelf zou ik hem eerst even laten wennen aan zijn nieuwe omgeving lekker met hem bezig zijn op een rustige manier, en met een paar dagen de Arts even bij hem laten kijken dat je iig weet dat ie lichamelijk ok is en je hem kan rijden... Als ie ergens een trauma van heeft zal ie niet zo snel vertrouwen geven aan je, forceer dan ook nix ....probeer voorlopig een middenweg te vinden totdat je hem iets beter kent....en dat ben ik weer :) > vertrouw hem nog niet te veel, blijf ook aan je veiligheid denken en laat die koorden er lekker af ... succes voorlopig !

groetjes Bianca

anja schreef op zondag, 21 november 2004, 11:28:


Als je je paard pas twee dagen kent zou ik eerst aan elkaar beter leren kennen werken. So wie so die wond eerst laten helen. (Goede vraag Bianca!)Ga wandelen buiten, speel spelletjes, geef het paard redenen jou te gaan vertrouwen.
Doe niet hetzelfde als de vorige eigenaren: ik ben NU de baas en je hebt maar te doen wat ik wil. Heb geduld en werk kalm en voorzichtig.
Misschien heeft hij nooit een deken omgehad, waarom zou je dat dan doen? Leer hem om naar het halster toe te komen, het op te zoeken, zodat hij zijn hoofd laag houdt in plaats van in de stress te schieten en te vechten om het halster om te krijgen. Hoofd omhoog is altijd stress he. Wen hem eraan dat je hem overal aan kunt raken, cm voor cm. Beloon hem voor het goede wat hij doet, negeer het slechte. Zoek de trainingsmethode die je het meest aanspreekt. Ik werk door clickertraining met mijn paard. Kijk eens of dat wat voor je kan zijn Google eens, er is een hele wereld achter een knopje op je scherm.
Piet.

Nick Altena schreef op zondag, 21 november 2004, 1:34:


Ik vind dat gekibbel tussendoor eigenlijk best wel leuk. Kun je tussen de serieuze berichten door ook nog eens lekker lachen. Het verlevendigt de site. De soep wordt trouwens nooit zo heet gegeten als ie wordt opgediend. Boze forummers die zeggen de site voor gezien te houden kom je korte tijd later weer gewoon tegen.
Groet
Hans

Hans van Keeken schreef op zondag, 21 november 2004, 11:55:


Haha ja maar dat gekat is ergens niet leuk, zeg ik die dat ook heel goed kan Ik stel voor om tussendoor een leuk verhaaltje te plaatsen lekker luchtig over wat paarden weleens meemaken en dat kan in principe best leuk zijn...bijv mijn ezel heeft een keer per ongeluk heel veel hennepplant gegeten en was loei-stoned :)Ja!..... en zo maakt iedereen wel eens wat mee, Toch >? wat ook niet perse een discussie hoeft te worden.....tis maar ff een idee hier :)

Groetjes B.

iria schreef op zondag, 21 november 2004, 10:55:


Ik stel voor dat je meer met het paard bezig bent los van die pony zodat ie vertrouwen krijgt in je en je het heel langzaam op kan bouwen maar wel sterk in je boots staan als leider en dat heeft met jouw uitstraling te maken en niet met de manier van omgaan dus niet ruw en overhaast, respect en vertrouwen zijn de keywords, nu is ie meer afhankelijk geworden van die pony wat overigens heel vaak voorkomt hoor Je hebt haar nog niet zo lang dus geef elkaar de tijd! :)

Groetjes Bianca

anja schreef op zondag, 21 november 2004, 11:28:


Hallo Anja,

Bij een van onze paarden kon je ook niet echt makkelijk een halster om doen. Een IJslander import. Om haar te "merken" hebben ze op IJsland haar oren ingeknipt. We zijn begonnen met haar met een leren halster, die je niet om haar oren hoeft te schuiven, maar gewoon met een gespje dichtmaakt. Inmiddels maakt het niet meer uit bij haar, we kunnen zelfs nu aan haar oren komen. Misschien heb je er wat aan.

Groeten Esther