Ik schrik een beetje van deze cijfers, van de 50 NB paarden die jij hebt ontmoet hadden ze dus allemaal wel een probleem met een bepaalde ondergrond?
Of lees ik dit nu echt helemaal verkeert.
Dan gooi ik het even op een andere boeg;
van mijn 9 paarden staan er 8 blootsvoet.
Mijn hengst heeft voor de wedstrijden langere tijd rondom op ijzers gestaan maar ik de rustige periodes gingen de ijzers eraf en kon ik hem steeds zonder gevoelig te lopen op alle verschillende ondergronden rijden die mijn omgeving bied.
Ook de rest van de paarden loop zonder problemen over kinderkopjes, grind asfalt, zand, gras en alle zijn gewoon bekapt naar het paard waarbij geen rekening is gehouden met allerlei theorieën maar wel met het paard, zijn benen, het doel en de hoeven.
Alleen mijn chronisch
hoefbevangenmerrie heeft op dit moment een ijzer nodig om in beweging te kunnen blijven, had graag anders gezien maar tis nu even niet anders.
Dus bij deze mijn vraag, doe je jezelf en je paarden niet te kort om te blijven steken binnen een aantal stromingen?
En is het niet van belang dat het paard goed met zijn hoeven kan lopen dan het nastreven van een hoefvorm?