knipknip
> Dit is een discussie zonder einde volgens mij. Het enige echte
> wat ik jammer vind is dat clickeren absoluut niet wordt ervaren
> als druk, zelfs niet het beginstandium ervan (de vraag stellen
> die het paard nog niet begrijpt, het blijven vragen en wachten
> op goed antwoord) en dat alle andere manieren dan weer wel als
> DRUK of DOMINANT worden beschouwd. Vooral door clickeraars.
knip
Hier wil ik heel even op inpikken.
Met een van mijn honden zie ik dat clickeren wel degelijk druk kan opleveren, mentale druk dan. Als hij weet dat hij iets moet doen en hij vindt de juiste oplossing niet, dan gaat hij zwaar hijgen, wegkijken, tongelen, staart laag en uiteindelijk afhaken.
Veel te veel druk dus. Of: ik maak de stukjes niet klein genoeg voor hem, maar sommige dingen leert hij nu eenmaal niet zo snel (apporteren bijvoorbeeld, ik laat het maar voor wat het is).
Maar: zou ik deze hond met fysieke dwang trainen, dan kwam ik er echt helemaal niet.
Bij de paarden zie ik een iets andere reactie, die vertonen minder stress en haken sneler af. Een hond voelt zich schijnbaar meer verplicht zijn best voor de baas te toen, interpreteer ik nu maar even.
Wat ik ook bij paarden meen te zien (en nu waag ik me op glad ijs) is dat ze een klap als reactie gewoon accepteren als terechtwijzing en daarna vergeten, terwijl een hond die een klap krijgt daar heel erg en lang van onder de indruk is en veel vertrouwen verliest. Ik heb onlangs Moon een zeer stevige pets verkocht toen hij me van achter besloop en plost in de schouder beet tewijl ik met Piablo bezig was, na 5 seconden was hij terug daar, maar nu om te knuffelen ipv om te bijten. Zie ik me met de honden niet doen.
Warboel
