van lennep schreef op woensdag 21 mei 2008, 14:11:


Die snap ik ff niet.
Geen excuus meer voor ?


Dat kan , wat voor de een een beloning is hoeft dat niet te zijn voor een ander he ?


Dit wordt al wat lastiger....
Maar misschien in het begin het verkeerde moment geklikt , op het moment ook van de beweging, het wegstappen ?
Misschien heeft ze dus het verkeerde begrepen als opdracht ?
Of een te grote stap genomen ?
Verdeel de afstand in kleinere stukjes....steeds iets verder om laten kijken.
.

Dat kan natuurlijk ook een goede reden zijn...Namkje kán het misschien niet stilstaand.


Tja... die illusie heb ik ook nooit gehad
We zijn maar mensen die iets vragen....en gras is wel gras he ?

Gras , zeker als ze er nooit op komt.... , blijft een heeeeel aantrekkelijke afleiding.
Misschien dan ook belonen met gras ?


Ik denk dat het vooral een kwestie is van hoeveel plezier het dier heeft in het bezig zijn met de mens.
En aan díé kwestie kan je werken.


Dat weet ik niet.
Ik vind het niet slecht met iets makkelijks af te sluiten.
Maar buiten dat , heb je het paard wel in kleine stapjes geleerd wat aanwijzen en op afstand werken is ?
Met een hulpmiddel als een stok met daaraan een (target)balletje ofzo kan dat prima.
Ze moeten het gebaar natuurlijk wel snappen als je wat aan-wijst.


Verder leuk te lezen dat het zo goed gaat.
Verlang niet te veel ineens , het komt straks allemaal snel genoeg.

van lennep schreef op woensdag 21 mei 2008, 14:11:



Waarom zou je dat moeten laten? Wat is er mis met hem uit die toestand halen? Of een stapje terug te doen? Of frustratie te voorkomen? Ik zou juist denken, FANTASTISCH dat je dat zo gedaan hebt! Niks watje, luisteren naar je paard!

Karin

Karin Haneveer schreef op woensdag 21 mei 2008, 14:38:


Apart hoor, ook van dat licht kreupele paard, alsof er ergens een instinctknoppie aan gaat ofzo? Ziek zijn is misschien niet mee kunnen komen bij gevaar?
Ik ruik zelf geen verschil in geur maar vermoed dat ze misschien een andere geur heeft door de medicatie. Eigenlijk is dat het enige dat ik kan bedenken. Wel boeiend om te observeren, dit is nog nooit gebeurd ze was eigenlijk een soort baby in de groep die erg veel mocht maar ook gaat ze dus heel snel opzij. Nu mag ze er gewoon niet bij, geeft verder geen problemen, ze gaat wel weg dus geen geknok ofzo en een paar stapeltjes hooi maken is geen enkel probleem en dan mag ze gewoon wel eten maar dan wel apart.

Es

van lennep schreef op woensdag 21 mei 2008, 14:11:

Gefeliciteerd met je verjaardag èn je trailer èn je leuke, leerzame paardendag!


Nee, is juist een hele goeie afsluiter!

Fijne vakantie verder! En als je je verveelt...

Esther schreef op woensdag 21 mei 2008, 14:52:


Misschien mocht ze er , in jou geval , juist eerder wel bij omdát ze wat mankeerde ?
Maar die andere geur door medicatie lijkt me ook aannemelijk.
Zijn daar bij andere geen ervaringen mee ?
Je had toch contact met mensen die ook zo'n paard met dezelfde medicatie hebben ?

Esther schreef op woensdag 21 mei 2008, 14:52:


Dat is ook eigenlijk het enige dat ik kon bedenken, hij kon niet mee, was "opgegeven", wordt aan de rand van de groep gejaagd als zijnde eerste prooi oid...
Het gaat alleen wel weer in tegen observaties die door een kennis van mij in Mongolie zijn gedaan, daar zorgde de paarden voor zieke/gewonde dieren, trokken niet allemaal verder en wachtte op elkaar.
En tja, in een omheinde wei valt er niet eens verder te trekken en ligt hun kostje voor het oprapen.
Egon? een verklaring? Hoe doen die Koniks dat?


Tis ook boeiend (hoewel niet leuk voor het "slachtoffer") er is nog zoveel dat we niet weten en waar we ons geen voorstelling van kunnen maken.
Ik verbaas me ook altijd over het verschil in gedrag van een van mijn paarden bij een verschillende windrichting. Die reageert daar best sterk op, hij is niet dol op oostenwind En zo reageert mijn merrie dus heel sterk op geuren, als ik de jas van manlief aan heb, reageert ze, er klopt iets niet!

Ben benieuwd of het bij jou in de groep zo blijft of dat het een tijdelijk iets is.

Karin

Nick Altena schreef op woensdag 21 mei 2008, 15:03:


Ik denk dat de geur de meest logische verklaring is, ze is natuurlijk nog steeds ziek, het duurt een tijdje voor de Pergolide echt gaat werken, maar ik heb de induk dat het wel al wat doet omdat ze niet meer wiebelt. De bijwerkingen van het starten zijn nu weg en ik vermoed dat het middel nu dus echt in haar systeem zit en dat dat misschien wat anders ruikt. Een betere verklaring kan ik niet verzinnen.
Ik zal eens aan anderen vragen die ervaring hebben met die medicijnen of het herkenbaar is. Ik denk dat het trouwens ook wel weer over gaat hoor.

Es

chantalleke schreef op woensdag 21 mei 2008, 12:00:

.

Mooi en veelzeggend, al is dit per ongeluk ontstaan.
Zo zie je maar dat de eerste uren, dagen en maanden een paard
gesocialiseerd wordt. En zoals bij jullie extreem mens gericht wordt.
De mix van leven tussen paarden én mensen is daarom erg belangrijk..

Hoe doen jullie dat, tijd vrijmaken om bij haar te zijn?
Er zijn mensen die het erf vrij toegankelijk hebben voor paarden!
En zo veel meer nabijheid krijgen/geven dan bij een paard dat buitengesloten wordt in een verwegwei. Beide dus he, de wei en erf in open verbinding. En de auto oprit, waslijn en groentetuin afgesloten.

Groetjes, Michiel

jan seykens schreef op dinsdag 20 mei 2008, 23:10:

ik vond inderdaad alleen links naar bouwbedrijven

maar de argumentatie van Pat Coleby warrom een dolomieten kalksteen gebruiken in plaats van de zoutsteen vind ik heel logisch. Een zoutblok bevat niet voldoende andere mineralen in verhouding tot zout. Er zijn heel wat paarden die tekorten hebben aan magnesium (en andere mineralen), met name door gebruik van kunstmest op de weides. Kunstmest verdringt mineralen. Er komen echter bijna geen paarden voor die een tekort zouden hebben aan zout. Waarom moeten ze dan zo veel zout gaan consumeren om aan de gewenste hoeveelheid magnesium te komen?
Bovendien is het geven van magnesium volgens Pat niet nuttig als er ook nog een tekort aan calcium bestaat. Deze twee mineralen moeten altijd in balans zijn, de opname van calcium is ook onmogelijk zonder magnesium. Dolomiet bevat de meest volledige en veilige combinatie van deze twee mineralen.
Blijkbaar wordt dolomiet gebruikt door veehouders als aanvulling op het dieet van koeien, schapen en geiten. Het is eigenlijk vreemd dat het tot nu toe niet bekend is onder paardenmensen.

Vicky Verreycken schreef op woensdag 21 mei 2008, 13:13:

We hebben nog geen leuke adresjes gevonden waar we met ons paard kunnen stoppen.
Maar ze kan wel vast-staan. Als er hooi hangt en als ze niet bang is. Anders haar op zo'n momenten dwingen hangt ze haar heel heel hard. Niet om aan te zien.

van lennep schreef op woensdag 21 mei 2008, 14:11:


Leuk Esther!
Ik snap waar je bang voor bent. Je rate of reinforcement wordt te laag? Ik denk dat de stap van in je hand houden naar de frisbee op de grond te groot is.
Maak eens een plannetje om hem bv. een steen te laten omgooien die je rechtop op de grond gezet hebt . Dan heb je het zelfde probleem. Hoe krijg je hem zover dat hij hem inderdaad omgooit terwijl je hem zo vaak mogelijk bekrachtigd?
Piet

My Best Whisper is a Click

Piet schreef op woensdag 21 mei 2008, 16:00:


Bekrachtigt zeker?
Piet

My Best Whisper is a Click

Loes Scheres schreef op woensdag 21 mei 2008, 4:16:


ik heb ook 2 ezels staan, ok, t regent hier niet zoveel maar toch. (nog)geen afdak maar nog nooit problemen gehad.

Beste Macgyver PN'ers,

Ik had voor Sieta het leren hoofdstel van de ruitersportshop (die goedkope versie van het emiel voest hoofdstel) met kruislingse constructie. Omdat de release van dat leer niet goed was, was ik op zoek naar een ander hoofdstel wat kruislings koord had i.p.v. leer. Degene die ik vond was echter 95 euro, en eigenlijk spaar ik voor meubels in mijn nieuwe huis, ook wel zo handig!

Omdat ik dit hoofdstel het liefst wil behouden vanwege de mooie brede neusriem, heb ik de leren riempjes eraf gehaald en wou ik die vervangen voor touw.
Kom net bij een watersportwinkel vandaan, en kon kiezen uit dyneema lijn (6mm) waar absoluut geen rek in zit, en elastiek (5 mm).
Omdat dat elastiek zachter aanvoelt aan de buitenkant en er bij uitrekken geen velletje tussen kan komen (heb het wel 20 keer om mijn eigen arm en hand gebonden) dacht ik dat dat misschien een beter idee was dan het touw wat ik in eerste instantie wilde gebruiken. Hebben jullie hier ervaring mee of ideeën over?

Mijn idee over elastiek was dat het je dan helemáál moeilijk wordt gemaakt om nog te trekken. Ik ben zelf heel zacht met mijn handen en Sieta reageert heel fijn dus niet dat daar nou echt sprake van is.. maar het leek mij toch nóg vriendelijker. Of is dit een illusie?

En dan nog wat; de stukjes elastiek worden ongeveer 30 cm lang en komen dus kruislings te zitten. Dat komt vast aan de ringen van mijn hoofdstel en aan het eind van dat stuk komt het ringetje waar ik mijn teugels aan vast maak. Mijn idee was om het laatste stukje dubbel te vouwen (genoeg ruimte natuurlijk) en dat vast te klemmen.
Ik heb klemmetjes gekregen die ik aan moet knijpen met een tang, ik ben vergeten te vragen van welk materiaal dat is, maar het ziet er stevig genoeg uit. Denk dat ik ze niet eens dichtgeknepen krijg met mijn kleine vrouwenhandjes.

Gaat dit werken denken jullie? Of schiet dat los door het uitrekken van het elastiek ? Ik heb het idee dat er niet zóveel kracht op komt te staan dat het elastiek zodanig uitrekt dat het tussen het klemmetje uitschiet, of ze moet er echt zelf vreselijk aan gaan hangen, maar het hoofdstel is alleen om mee te rijden of lange teugelwerk mee te doen, ze zal er niet aan vastgezet worden.

Groetjes, Franca