Frans Veldman schreef op dinsdag, 28 september 2004, 10:55:
> sannie schreef op dinsdag, 28 september 2004, 9:50:
> 
>> in dit geval hou ik dus rekening met de karaktertrekken van het 

> Parelli met de clicker is naar mijn mening geen Parelli meer.
 > 
 > Groeten,
 > Frans
Dit laatste  ben ik  met  je  eens Frans,  hooguit  een kruising  tussen 2  manieren  om te  werken met  een paard.
Maar  of  het  nut  heeft? Nee, dat  denk ik ook niet.
Wel is  het  zo dat  ik  vind dat  de  clickermethode  wel weer  erg  laag  wordt  weggezet. Ik  weet  inmiddels  wel  dat je  geen  fan  bent  van  deze manier  van  werken, Ok, dat  kan, geen probleem. Maar  waarom iedere  keer  weer een ander  argument?
Sinds  het  onderwerp  ter  sprake  is  gekomen ben je begonnen  te zeggen  dat paarden  niks  doen voor  voer. Later dat  het  bedelaars en  schooiers worden. Daarna dat  koudbloeden meer  voor  voedsel  doen  dan  warm of  volbloeden. Toen kon het  wel  dichtbij  maar  op afstand niet,  want  dan  moet  je  "snoepjes  gooien" Nu weer dat het  niks is  omdat het te gemakkelijk  leert? Met respect, maar ik  vind  het  allemaal onzin argumenten. Je hebt jezelf  tegen verklaard en je  weigert deze  zeer  diervriendelijke  methode  werkelijk te bezien  als  een  hele  goede  methode,  naast andere goede  methodes.
Ik  ga  verder niet  in op  de  
Parelli  methode  versus  het  clicken.
Ik  wil  alleen zeggen  dat er  geen  trainer zo  dom is  dat hij een paard dingen  vegeet te  leren waar hij  later de zure vruchten  van  zal moeten plukken omdat  het bv  paard geen  hulpen kent. Ik  zeg  alleen dat  je dit  niet  perse  met  het  opvoeren  van  druk  moet  leren, dat  er  ook  andere  manieren zijn, zelfs zo  dat  een  ruiter  dat  niet hoeft toe  te  passen.
En ik heb bij  het  clickertrainen nog geen  paard gezien  wat  eerst  door  hele vervelende, schijnbaar saaie  oefeningen  moet  om later  "vaak wel" enthousiast  te  worden. Een  paard wat  het clickeren kent  is vanaf  de  eerste  minuut enthousiast.
Het  is  een  methode  Frans  die  bij  alle  dieren toegepast kan  worden en  wordt. Ook  bij  dieren  die  vroeger  helemaal  niet getraind  konden  worden. Maar alleen bij  paarden is het  een  manier die  nergens  op  lijkt?
Waarom  erken je  niet  gewoon  dat het een  zeer  doeltreffende  manier  van  werken is die zelfs de moeilijkste oefeningen  op  een en dezelfde  manier  oplost? Waarom  er  niet  met een  open  geest  naar  kijken,  zodat  we  allemaal verder kunnen zonder  elkaar  af te kraken.
Want zolang  jij  niet  in het  
handvest  zet dat  hier  niet  over  gediscussieerd  mag worden, blijf  ik  een horzel in je  pels.
Piet