Heel leuk stuk over deze onderwerpen in het nieuwe avs blad.
www.avsweb.nl.

groet conny

Wat ik je kan adviseren is altijd een halster bij je te hebben als je naar je paard gaat. Bij het borstelen bij het voeren etc. Je doet er verder niets mee maar je paard gaat zien dat je dat ding bij je hebt en het gaat normaal worden. Tegelijkertijd oefen je veel met hand op voorhoofd aanraken wrijven etc.
Ophouden als het goed gaat.
Als dat goed gaat kun je het halster tegen zijnhoofd leggen en stoppen. Je stopt als het goed gaat. Dan uitbreiden maar stapje voor stapje.
Probeer een schema te maken en schrijf eens op wat je gedaan hebt. Ik hou ook een logboek bij.
Ik heb eens drie weken steeds een paraplu bij me gehad die ik open en dicht deed. Na enkele weken was mijn merrie eraan gewend en nu neem ik van alles mee als ik ga wandelen. Alles wat ik onderweg tegenkom raap ik op. Plastic etc. Je kunt je voorstellen dat ik dat wel met mate doe en met veel belonen kom ik er.
Ook het halster aandoen heb ik op deze wijze geleerd en kijk welke beloning goed past bij je paard. Waar hij gevoelig voor is. Ik beloon in het begin bij echt enge dingen met een brokje. Dat later ik na enkele keren achterwege en beloon met MOOI.
Veel succes ermee en heb geduld. Als het echt niet goed gaat neem dan echt een paar dagen pauze. Jij moet goed in je vel zitten. Voel je dat het bij je gaat borrelen, stop dan accuut. Het is soms wel eens frustrerend en ik heb dat ook wel eens gehad. Ik stop er dan mee.
O ja, als ik klaar ben met trainen zeg ik ook altijd KLAAR. Mijn merrie weet dan ook dat de sessie is afgelopen en dat ze mag flierefluiten. Ik doe sessies van 10 minuten. Dan pauze en na 10 minuten nogmaals.
Dat herhaal ik wanneer mijn paard het aankan dezelfde dag nog eens of anders een dag later.
Lijkt weinig maar je paard leert zo echt heel veel. Misschien kan jou paard trouwens langere sessies aan. Hij is tenslotte al ouder.
Succes hoor!

Macusa schreef op zaterdag 16 februari 2008, 12:46:


Leer clickeren....

stumperd schreef op zaterdag 16 februari 2008, 14:55:


Conny,

mijn rekenaar (dat is engels voor computer) meldt mij dat het webadres niet juist is.
wie heeft gelijk?

groetjes,

carausios

carausios schreef op zaterdag 16 februari 2008, 16:47:


Je rekenaar heeft gelijk er staat een puntje teveel in de link deze is zonder http://www.avsweb.nl/ en moet het doen

Nick Altena schreef op vrijdag 15 februari 2008, 21:10:

.>

Ja kende ik, toch bedankt!! Had 'm al een tijdje niet meer bekeken!
Caatje

Gudrun schreef op zaterdag 16 februari 2008, 13:07:


dat viel mij ook op, hoe ruimer ze loopt.

loes

Esther schreef op zaterdag 16 februari 2008, 12:35:

.>>>

:) super Esther, wat zullen jullie en Bret zelf, blij zijn wanneer het zover is dat ze naar huis mag! Weet je al of ze haar moeder erbij mag hebben een paar dagen? En we duimen ook nog steeds vrolijk verder!!!
Caatje

Macusa schreef op zaterdag 16 februari 2008, 12:53:


Ik woon sinds bijna 10 jaar in de provincie Alicante, zo'n 40 km ten westen van het beruchte Benidorm (waar ik overigens vrijwel nooit kom), in de buurt van de stad Alcoi. Een heel mooi gebied, bergachtig, naaldbossen, mooie valleien en diepe barranco's (=ravijnen). Hier heb ik een hele oude (van ong. 1100) boerderij met 23 hectare vette, vruchtbare leemgrond. Die grond is niet allemaal bruikbaar (gedeeltelijk in de barranco, een ander gedeelte van 6,5 ha ligt apart, dat wil ik dan ook verkopen), Van de rest hebben ze op dit moment zo'n dikke 2 ha tot hun beschikking, maar als het stuk land is verkocht, heb ik eindelijk geld om ze veel meer te geven, doordat ik dan meer kan omheinen. Er groeit, behalve 's zomers, dan genoeg gras om ze 's middags niet meer te hoeven bijvoeren met stro.
Ze lopen nu eigenlijk ook een groot gedeelte van de dag met de koppies omlaag, maar rond half drie komen ze siesta houden. Dan staan ze allemaal te dommelen in de buurt van de stal. Tegen vieren, als ze hun "prak" krijgen, staan ze met zijn allen hoopvol langs het hek naar me te kijken met zo'n blik van: "mens, drink die koffie op en kom ons, arme stumperds, voeren".
Het gekke is dan ook, dat een paar van hen rond die tijd constant staan te gapen. Geen idee waarom, want echt honger kunnen ze niet hebben. Ik vind het wel een komisch gezicht

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 15 februari 2008, 8:19:


Mike is vooral gek op die Himalaya zoutstenen, het roze mineralenblok werd amper aangeraakt. Het hangt nu in Pep haar stal en ook zij lijkt er amper van te likken... Het is zo'n vierkant ding met een gat in het midden zodat je hem op een houder kunt zetten. Zelfde grootte als een gewoon wit zoutblok. Nou krijgt Pep wel momenteel het EquiLife voedingssupplement...

Op de weides waar gehooid moet gaan worden is net afgelopen dagen onze mesthoop uitgereden. Paardenmest/urine incl. vlas/hennep en stro/hooi gedeeltelijk gecomposteerd.

Pep en haar ouwetje Boris lopen nu op zo'n weide. Ze balen denk ik wel dat iemand stront over hun eten heeft gegooid... Maar er zijn gelukkig nog stroken genoeg waar 'schoon' gras staat!

Trouwens gisteren wel weer een wilgentak in Pep haar stal gelegd. Werd meteen heel belangstellend van geknaagd. Deze kwam overigens niet vers van de bomen...