Eva Saegerman schreef op zaterdag 12 januari 2008, 12:22:
> Nav het topic "emoties weten we het altijd zo zeker", vertel ik
> over het spelletje "kies wat je wilt" 

> Iets dat we wellicht allemaal wel doen, maar nu komt het even 

> Ik wist maw niet aan haar fysieke uitingen van emotie te
 > besluiten of ze dat nou graag had of niet, dus ik vroƩg het
 > haar. Ik had kunnen besluiten dat ze het niet graag had, maar
 > dat was zonde geweest 

Mooi  verhaal, ik ben het  met  je eens  dat  we  snel oordelen  over  welke  emoties  ons  paard laat  zien. Precies  het zelfde  bij  clikkeren, wanneer  de  oren  niet  netjes  naar  voren  geen of  waarom een  ruin of een hengst altijd  een  zwabber  onder zijn  buik  krijgt, tot  erectie aan toe. (  er zijn  zelfs  mensen die zeggen  als  dat  bij  een mannelijk paard niet  gebeurd, werk je  niet  goed)  Maar  waarom is  het?  Is  het spanning? is  het  concentratie, is  het gewoon  lekker ? 

 De  enige  keer, zolang  ik  hem  heb, dat de oren van Shiny  ooit op  zwaar onweer   stonden en  daar was  absoluut  geen  vergissing  mogelijk, was toen  hij  tien meter  achteruit  richting  Joke  ( nu van  Myriam) rende  om haar  een  ongenadige  opdonder  te  geven , omdat  ze  te  dicht  bij  "de  baas"  stond en hij  daar  hoorde  te  staan.
Hij  verbaasde  me door  zo  fel  te zijn.
Alle andere  oorstanden  duiden op iets  anders dan  boosheid. Ook  als hij  op  me  af bokt/gallopeert zijn  zijn  oren  ergens  driekwart naar  achteren.
Een  ander  zou  er  mogelijk  bang  van worden,  ik  zie dan  dat het  spelen is. Zie  ik  dat  alleen  aan  zijn oren? Kweenie,  ik  ken hem natuurlijk. Misschien ook  aan  zijn manier  van kijken.
Maar  het maakt  het  zeker zo moeilijk   een paard  wat  je  niet  kent  te beoordelen en er  niet  vrolijk  op  te  plakken als  de  oren niet  naar  voren  staan.
Piet
The opposite of  positive reinforcement is no reinforcement, not correction