Nick Altena schreef op zaterdag 18 maart 2006, 21:05:


Nick, het is niet "of" "of". Een probleem voor het paard is een probleem voor de sport. Te lage hielen betekenen een naar achter gebroken voetas waardoor er eerder blessures ontstaan. Denk o.a. aan gevoelige voeten en tussenpeesblessures. Je kunt je voorstellen dat zelfs met de lichtste blessure niet optimaal kan worden gepresteerd.
Groet
Hans

Isabel van der Made schreef op zaterdag 18 maart 2006, 19:20:


Hoe ziet zo'n riggel er precies uit? iemand hier mischien een foto van?

Pascal

Pascal de Boer schreef op zaterdag 18 maart 2006, 21:35:


Bedankt Isabel, ik ga het opzoeken.
Pascal, zo'n riggel (of richel, vreemd woord eigenlijk) zie je als een verdikking van de zool rond de straalgroeve en het lijkt net alsof de steunsels rond de straat groeien, wat echter niet zo is. Het is dus een dikkere laag zool. Dit ontstaat als de zool nog geen voldoende druk kan hebben (hoefbeen is vaak gezakt en de zool heeft nog geen voldoende in elkaar gedrukt materiaal). Bij wilde paarden komt dit niet voor.

Fred Emmerig schreef op zaterdag 18 maart 2006, 22:59:


Bedoel je zoiets:



Deze foto is ruim 2 jaar geleden gemaakt van Jovarna's rechtervoorhoef, nadat de ijzers verwijderd zijn. (Zag er lekker uit hè.... ) Er loopt dus ook zo'n bobbelige richel langs de straal.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Pascal de Boer schreef op zaterdag 18 maart 2006, 21:35:


Nee, ik heb geen foto, en het is een richel, geen riggel, please.

Het is als een bergketen om de straal heen, een verdikking van de zool, die aan weerszijden van de straal en om de punt van de straal heenloopt.
Waarschijnlijk om de straal en het al veel genoemde onderliggende straalkussen te beschermen, als dat niet voldoende ontwikkeld is door te lang en te jong beslagen.

Is dat duidelijker?

Isabel

Peet schreef op zaterdag 18 maart 2006, 23:34:


Mooi is anders inderdaad.
't Is eeuwig zonde dat ik nooit foto's heb genomen, want ik had jullie de mooiste richel kunnen laten zien.
Op jouw foto kan ik er niet veel van zien, Peet, niet indrukwekkend genoeg naar mijn mening.
Maar misschien dat het Pascal helpt.

Isabel

Fred Emmerig schreef op zaterdag 18 maart 2006, 22:59:


Het staat onder

“MAKING NATURAL HOOF CARE WORK” UPDATES

Sole ridge parallel to collateral grooves and bars

I used to trim the ridge of sole that extends from the ends of the bars, along the frog. I have found this to be unnecessary. Usually this sole ridge is prominent when optimum sole thickness and concavity have not yet been achieved. Perhaps this is to give extra support to a weakened situation. It normally goes away on its own when the hoof gets truly healthy. I succeeded for years, while faithfully trimming it away, but now I usually leave it alone. In fact, after the setup trim, I rarely even exfoliate or otherwise touch the sole again, unless the horse is so inactive that it can’t wear away any sole at all. In this case you may need to use the collateral grooves as a reference to identify and remove the false sole as described in my book.

Isabel

Havank schreef op zaterdag 18 maart 2006, 21:23:


Nou...hier mag je me dan wederom uitleg over geven want ik krijg toch echt de indruk dat je het wil doen voorkomen als of het een probleem voor het paard is en dus OOK voor de sport.

Zoals ik mijn geleerde theorie van hier begrepen heb...
We houden hier de zool aan....en die zool bepaald de voetas.
Deze theorie zou dan volgens jou dus niet kloppen?
Ik zeg dat natuurlijk niet zomaar...

Indien de verzenen (of hielen) TE laag zijn voor het paard waardoor de voetas niet meer zou kloppen heb je al langer een gigantisch probleem.
Want dit gebeurd je niet in een ritje Hans.

Daar je vermeld dat deze paarden zo om de 2 a 3 weken bekapt worden lijkt me dit erg vreemd als dit al niet lang op tijd gezien zou worden.
Ik mag toch aanemen dat men dan niet meer zo'n paard in wedstrijden uitbrengt.

Dit zou nml, volgens de theorie op deze site zoals IK het begrepen heb....het volgende inhouden

De verzenen zouden dan lager moeten zijn (dieper liggen) dan de zool eigenlijk aangeeft.
De ijzertjes zijn nu ook weer niet zo smal dat alleen die verzenen en hoefwand achter weg zouden slijten lijkt me.

Technisch lijkt het me dus niet mogelijk dat er een verkeerde voetas is voor het paard als ik daarnaast nog lees dat deze slijtage door een ijzer moet plaatsvinden.....
De zool maakt , juist door het ijzer , geen bodem contact, dus kan daardoor niet slijten....het slijteffect van het ijzer zou dan een rand rondom uit de zool moeten slijten

Je zou > voor een voor het paard verkeerde voetas < dan niet alleen EN de hoefwand achter EN de verzenen / hiel maar ook nog de zool EN ook nog tot aan de zoollederhuid al weggesleten moeten hebben.
Ja....dan kan de boel zo verzakken dat je kan praten over een verkeerde voetas.
De toon van de hoef zal dan onderhand de lucht in steken.

Zolang er een normale zool onder die voet zit kan dit niet wat je hier nu zegt.
Dan KAN er geen verkeerde voetas zijn tenzij juist.....die verzenen veel te lang zijn.

Nu weet ik niet hoe men in de daverij met paarden omgaat....maar dit lijkt me dus ook heel erg sterk.

Waar ik veel meer aan denk....maar jij probeerd niet te zeggen :) ,

is dat het natuurlijk weer eens niet voor de voetas vanuit het paard gezien te laag is ..... maar zoals gebruikelijk weer vanuit de sport gezien.

Waarom ik dat denk ?......altijd maar weer die wensen van de mensen he....net die seconde sneller. Net dat beetje geld meer.......

Niet alleen dat hoor...
Ook door je disuccies hier over die voetas in het verleden...

De hiel wordt dus gewoon te laag voor de door de MENS bedachte en uitgerekende hoogte van de hiel voor deze snelheid en dus ook door de MENS bedachte "juiste" voetas.
Klopt het zo beter Hans ?
Geen probleem voor het paard dus....maar voor de sport !

Of zit ik hier nu weer giganties verkeerd te denken ?


Dan hoor je er niet eens mee aan deel te nemen !

Nick

Nick Altena schreef op zondag 19 maart 2006, 1:05:

Tsk, tsk Nick, niet zo emotioneel en zéker niet persoonlijk: dat is wat Hans je probeert duidelijk te maken man!

Bedankt voor de heldere uitleg Hans. Ik zou hier nooit zelfstandig opgekomen zijn omdat zowel drafsport als het beslagen gaan buiten mijn referentiekader vallen doch ik kan me op basis van jouw uitleg het probleem helemaal voorstellen.
Doordat de hoef meer uitzet dan het ijzer treedt er ondanks het beslaan gaan verhoogde slijtage op aan de achtezijde door afschuiving op het ijzer. Juíst verhoogde slijtage op omdat de ondergrond meer zou vervomen dan het ijzer.
Wonderlijk: verhoogde slijtage door het beslaan, maar helder ja. Dat is een onnut van beslag waar ik nooit opgekomen zou zijn. Bedankt Hans.

HC

Peet schreef op zaterdag 18 maart 2006, 23:34:


Precies, dat is'em.
ik heb inderdaad nog even gezocht op de website van Pete. Daarin stelt hij het volgende:
- Gebruikelijk bekapte ik de richel van de zool die loopt van de steunsel langs de straal. Ik merkte dat dit onnodig is. Meestal is deze zoolrichel aanwezig als de optimale dikte van de zool en welving nog niet is bereikt, Misschien is dit om extra steun te geven aan de verzwakte situatie. Normalerwijs verdwijnt deze vanzelf wanneer de hoef echt gezond is geworden. Ik ging hier jaren mee aan de slag, oprecht het te bekappen, maar nu laat ik het meestal met rust. In feite, na de eerste bekapping, laat ik het afschrapen vaak achterwege of anderzins raak ik de zool niet meer aan, tenzij het paard zo inactief is dat deze de zool helemaal niet afdraagt.
In dit geval moet je de straalgroeve als referentie aanhouden en de valse zool verwijderen als beschreven in mijn boek. (noot: Wij leren bij Natuurlijk Bekappen de zool met rust te laten).
Ook heb ik meer geleerd over het bekappen van de steunsels. Jarenlang verlaagde ik consistent de steunsels en liet ze nooit op dezelfde hoogte als de hiel. Deze gewoonte bracht vaak met zich mee dat ik ook een klein beetje van de levende zool meesneed in het hoekje van de hiel. Na het bekijken van het werk van K.C. LaPierre en Gene Ovnicek hield ik daarmee op als experiment. Ik probeerde de achterkant van het steunsel op gelijke hoogte te houden met de achterkant van de hiel als de zool daarom "vroeg". Het resultaat was dat bijna al de steunsels heel snel die ik verzorgde , na twee of drie bekappingen, uit zichzelf terugtrokken en nu is er geen behoefte meer om ze op optimale hoogte te bekappen. In andere woorden, ik schrapte de allerlaatste reden die ik had om in de levende zool te snijden. (noot: Dit leerden wij ook op de cursus volgens mij. Maar het is zoms verleidelijk om het wel te doen om voor het gezicht een mooi resultaat te krijgen. Niet doen dus).
Vervolg Pete: - Eigenlijk zou ik hierover niet verwonderd moeten staan, ik had deze les al geleerd. Jaren geleden, toen ik stopte met het verlagen van de hielen tot in de levende zool, de hielen die ik verzorgde verlaagden zichzelf verder dan ik ooit zou hebben durven bekappen. Het bekappen in de levende zool brengt teweeg dat het paard dit registreerd als een wond en zal meteen weer aangroeien ondanks de andere noodzakelijke aanpassingen van het paard. Sluit nooit je ogen voor de methoden van anderen. Iedereen die elek dag paarden bekapt weet iets wat jij niet weet!!! -

Tot zover dit onderwerp. Sorry voor de misschien wat gebrekkige zinsopbouw hier en daar, want ik heb het meteen vertaald uit het Engels.
Succes ermee.

Fred Emmerig
NatureWalk

Havank schreef op vrijdag 17 maart 2006, 23:03:


Jawel Hans, in de 'ijzeren rijpaardenwereld' onstaan vaak van die 'kokerhoefjes', ergens in die koker kan je dan nog een soort van straal ontdekken, maar de grond raken? Nee. Het is zelfs zo dat mensen denken dat de straal de grond niet mag raken. Als die de grond begint te raken is het tijd voor de smid volgens hen, help hij loopt op de straal!.....tja
Zulke lange kokerhoeven geven ook een paar extra centimeter (eng he? cm-ers! maar het gebeurd...) stokmaat, wat door sommigen ook belangrijk wordt gevonden i.v.m. keuringen bv.
Weer wat geleerd over de boze buitenwereld

Saskia

Idunn schreef op zondag 19 maart 2006, 10:10:


Ja, Saskia, dat is bijvoorbeeld standaard bij p.r.e.s om ze een beter verkoopbare stokmaat op papier te geven. Is dagelijkse werkelijkheid.
Mijn hengst zou zo ook aan 165 komen maar dat ís hij niet.
Zo zie je maar weer waar het in de paardenwereld doorgaan écht om gaat: ¡katsjíng!

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Idunn schreef op zondag 19 maart 2006, 10:10:

Absoluut mee eens Sas. Ik denk dat 90 % van de manegewereld zo bekapt of beslagen wordt. Dus hoge hiel , straal niet dragend, vaak toonlandend enz.
In mijn vriezer kun je zonder de onderkant te zien (en zonder op de ijzergaten te letten) zonder uitzondering zeggen welke hoef beslagen is geweest omdat het een soort prototype is geworden.
Dus daarom is het niet vreemd om te stellen dat de soms lastige overgangsperiode niet zozeer aan de zool ligt (vaak ook, maar is dat het eerste over) maar aan de niet aan druk gewende, dus gedegenereerde straal en straalkussen.
Op internet zwerven foto's van een duidelijk verschil in weefsel in het straalkussen, bij beslagen paarden en paarden op blote voeten.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Huertecilla schreef op zondag 19 maart 2006, 9:42:


??? Ik schrijf toch niet persoonlijk ??? we hebben het over de drafsport toch ? in het algemeen ?

Nick

Nick Altena schreef op zondag 19 maart 2006, 1:05:


Zo te lezen heb je mij helemaal niet nodig in de discussie.
Groet
Hans