Soms zijn er momenten waarop je denkt: jemig, wat een oogkleppen heb ik op
Maar omdat iemand van jullie er misschien iets aan heeft wil ik toch onze ervaring van de afgelopen maand hier neer zetten.

Even kort de geschiedenis van pride: juli 2003 hoefbevangen verklaard door emmeloord met een kanteling van 3 mm ( maar ik ben er nu uit dat dat nou niet bepaald ernstig is geweest ) 5 dagen lang gezegd dat hij ook nog cushing had en ik moest er maar rekening mee houden dat hij niet lang meer zou leven.
We werden uiteindelijk naar huis gestuurd met een hoefzweer.......
Maar wel ijzers met zooltjes.
Sept 2003 gingen die eronderuit en jemig, het was om te janken.
Hoeven vreselijk slecht, roodbruin van kleur, zool tot op de grond, pijnlijk, gevoelig noem maar op.
Ik heb toen de info van deze site afgedrukt en ben zelf aan de slag gegaan. Uiteraard wel door bijna iedereen beschuldigd van dierenmishandeling.
Ik heb toen wel hoefschoenen aangeschaft.
September 2004, het gaat steeds beter en hier in de buurt rijd ik inmiddels blootvoets. Dus ook zonder schoenen.
Oktober 2004, even een trailer miscommunicatie. Hierdoor loopt hij 3,5 uur over de stenen in stap en draf.
Nadeel: hij loopt 3 weken lang vreselijk, de eerste week heb ik hem daarom met schoenen laten staan.
Voordeel wat ik had gehoopt en wat ook is gebeurd. De hoeven waren zo ver gesleten dat ze op een punt kwamen waarop de witte lijn helemaal goed was.
En jawel, het gebeurde wat ik al hoopte. Toen zijn hoeven weer aangroeide groeide dus ook die gezonde witte lijn door. En ineens werd de zool een stok holler en ging hij lopen als een trein!!
Begin december 2004, het gaat weer slechter, hij loopt vreselijk kort en kreupel op de stenen.
Ik ging er vanuit dat het zijn voorvoetjes weer waren en dat dacht eigenlijk iedereen. De moed zonk mij al weer in de schoenen.
Totdat ik eens even heeeeeeeeel goed ging nadenken.
En ik kwam tot de conclusie dat het zijn hoeven NIET konden zijn. Die zagen er prachtig uit, mooie witte lijn, holle zolen, geen rare afwijkingen, mooie zool etc etc.
Ineens kreeg ik de ingeving om eens naar een fysio te gaan met pride.
Nou, dat was geen verkeerd idee.
Het bleek dus dat de spieren bij de lendenpartij vast zaten maar vooral ook zijn linkerachterknie.
Na een paar behandelingen loopt hij weer als een kieviet en begin ik zelfs hoop te krijgen om ook zonder schoenen endurance te kunnen rijden.
Lang verhaal kort: het zijn dus niet altijd hoefproblemen die ervoor zorgen dat een paard moeilijk loopt. Eigenlijk heel logisch natuurlijk maar ik moet denk ik maar eens die schrik voor zijn 'bevangen' voetjes loslaten.

cornelie

cornelie schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 9:00:


In het begin had ik kindersokjes met politie en brandweer erop. Kwam net die politieauto boven de schoen uit.

Nu blijven de sokjes uit.

Groeten
Ingrid

cornelie schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 10:01:

Hoi Cornelie,

Heel fijn te horen dat het nu beter gaat met Pride. En het bovenstaande herken ik zo goed. Ik denk ook altijd gelijk aan die hoeven. Maar wat ik hier laatst ook schreef, bij Isabella zit er ook denk ik ergens iets nu in het gewricht (dus bij hoef op oneffen stuk zetten) ipv in de hoef. Die hoeven zien er goed uit inmiddels. Nooit meer te warm of te koud zoals voorheen.

Maar die schrik blijft erin zitten en het is je eerste gedachte. Wat hebben ze gegeten, wat hebben ze gedaan?

Zoals jij ooit endurance kunt rijden zonder schoenen, zo krijg ik haar ooit voor de kar zonder schoenen.

Nu Maris met Gam nog

Groeten,
Ingrid

Isapaardje schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 10:37:

Ja, we gaan ervoor
Maar die schrik ervoor, tja, dat zal altijd wel een beetje blijven spelen.

cornelie

Frans Veldman schreef op donderdag, 13 januari 2005, 12:49:

Ja dus dat zou je met schoenen kunnen doen bijvoorbeeld.

Maar ik vroeg me af omtrent het paard Fleur dat jullie ooit behandeld hebben. Je schrijft dat ze zoolperforatie had (foto boven). Het verhaalt van het bekappen begint echter halverwege, foto verderop. Daar zie ik een goede zool alleen een vreselijk lange draagrand. Geen zoolperforatie meer. Dus ik kan Fleurs behandeling van zoolperforatie naar perfecte hoef niet goed plaatsen. Help eens even mee aub. Wat is er tussen de bovenste foto en de foto met die lange wand gebeurd? Is ze toen ook door jullie behandeld of door een "traditionele" hoefsmid, of door niets specifieks dus vanzelf naar foto 2.

Wil dit echt heel graag weten. Heb te veel paarden afgemaakt zien worden omtrent een zoolperforatie en wil de eerst volgende keer echt kunnen zeggen dat het niet hoeft en wel om die of die redenen.


Nou verdwijnen ... wat ik begrepen heb is het een beschadiging van het hoefbeen geweest bij het drukken op de zool (na kanteling). Door die beschadiging is het bot gaan vergroeien. Ik ben toch bang dat dit, omdat het bot-vergroeiing is, niet zomaar spontaan weer gaat verdwijnen.

Zou wel mooi zijn natuurlijk, maar het is niet zoals de hoefwand die continu nieuw aangemaakt wordt, het is volgens mij meer iets als een gebroken bot dat verkeerd aan elkaar groeit, dat wordt ook nooit meer beter.

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op donderdag, 13 januari 2005, 13:22:


Dat is meestal het probleem, althans bij die DA hier (weet niet hoe het bij Marjolijn is), maar hier denkt geen enkele dierenarts aan natuurlijke bekapingsbehandeling. Direct rust en fixeren die handel.

Ik ben bijna compleet voor gek verklaard toen ik bij Isabella toen die ijzers eronderuit wilde gaan halen toen juist de DA ging voorstellen met wiggen en andere toeters en bellen aan het ijzer te gaan beginnen. Dierenmishandeling noemde ze het nog net niet.

Daarom moet niet alleen hoefsmeden overtuigd raken van het onnut van ijzers, maar ook dierenartsen. En tja, hier zijn ze erg star in deze. Dus is het altijd moeilijk een dierenarts bij een hoefprobleem te laten komen.

Groeten,
Ingrid4

Isapaardje schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 10:45:

Heel herkenbaar weer. Ik ben wel voor mishandelaar uitgemaakt en nog steeds denkt men dat wel eens.
Maar gewoon je eigen gevoel toch zoveel mogelijk volgen. En vooral ook vragen blijven stellen waarom een bepaalde behandeling etc etc.

cornelie

Hans Arendse schreef op donderdag, 13 januari 2005, 19:43:


Ja haha leuk dat je wat "reclame" maakt voor jezelf, maar ik had je eigenlijk hier "uitgenodigd" om wat nuttige informatie te geven op de hoefprobleem vragen hier; iets waar sommigen van ons als leek geen echt goed advies op kunnen geven; dat moeten toch de bekappers zelf doen. Mede daardoor wordt het ook mogelijk om te bekijken hoe jullie manier van werken is, eventuele verschillen en waarom, en dan krijg je reuze interessante discussies natuurlijk, waar we allemaal heel veel van kunnen gaan leren.



Groeten,
Ingrid

Hoi,

Even vraag voor een kennis (met dat zoveel span).
Deze man rijdt altijd met hoefschoenen aan buiten in het span. Voor recreatie wel eens zonder, maar voor de trainingen gaan ze aan.

Nu rijdt hij diverse terrein in de wedstrijd en jawel ook met schoenen kunnen ze onderuit. Het meest gevaarlijk wat een achterpaard kan gebeuren in een 4 span overigens, maar ook in het tweespan is het al erg gevaarlijk, omdat het andere paard/de paarden doorgaan en hun gevallen "collega" dan weer meetrekken. Voor een jaar terug toen ze nog op ijzers liepen hadden ze dan ook stiften of kalkoenen in bij wedstrijden. Nu ging pas een paard onderuit met de schoenen en hij zit zich nu af te vragen of hij niet ook zoiets bij de schoenen kan aanbrengen.

Ik geloof dat het bij Marquis wel kan, maar die zijn er niet in kleine pony maten. Kan het bij Smit ook (heb er Smit zelf ooit over gebeld, maar hij zegt dat een paard met zijn schoenen aan niet onderuit kan gaan; helaas dus wel, heb het pas met Isabella zelf ook meegemaakt, maar dat was wel op ijs overigens, maar toch, het kan wel).

Ik ben bang dat hij anders nl. zijn paarden om die redenen uiteindelijk toch weer zal laten beslaan. Hij heeft het nog niet gezegd, want vind de hoeven er perfect uitzien (zie eerder bij "balans opgemaakt"). Zonder schoenen zal hij niet gaan doen; de kans dat een van de paarden kreupel gaat is erg groot al is het maar omdat er een steen bij de straal klem komt te zitten. Afstappen is diskwalificatie.

Jezus sorry wat een verhaal om te vragen of er hoefschoenen met stiften zijn. Dat had in deze ene zin ook gekunt, maar vind het nu zo jammer al mijn getype te deleten .

Groeten
Ingrid

Isapaardje schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 11:04:

Ja hoor,

in de Dallmertjes kan dat!

Mariss schreef op donderdag, 13 januari 2005, 19:54:


Hoi Maris,
Leuk je weer eens te treffen!

Merrits verhaal ken je he,

Schrijf het toch maar op voor de meelezers.
Merrit werd geStrasserd. Dit heeft erg goed geholpen om van zijn platvoeten af te komen. Maar ik baalde ervan dat hij altijd zooo gevoelig bleef.

Sinds ik het zelf bijhoud, loopt ie veel minder gevoelig, gisteren zelfs een galopje gedaan over een pad waar hij vroeger echt een hekel aan had en er met veel gedoe in stap overheen kon komen.

Zijn zool is hol aan het trekken, super de super! en ik heb nu scoops kunnen maken.

Daarnaast beweeg ik heel erg veel. Hij staat net als jij overdag op de wei en om de dag rij ik hem. Ik rij erg veel over het asfalt, bewust, vroeger vermeed ik dat. Dat maakt dat zijn hoeven veel sterker zijn geworden!

Bij Gam komt het ook wel! Gewoon geduld houden!

Isapaardje schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 11:04:


Op ijs kun je ook met schoenen+kalkoenen onderuit. De vraag is eerder hoe groot de kans is dat je onderuitgaat en waarom dat gebeurt. Een paard dat een greppel niet ziet gaat onderuit, met of zonder kalkoenen. Kalkoenen bieden wat meer grip, en dan ook nog eens alleen op bepaalde ondergronden (en niet op ijs, asfalt, etc). Het voordeel van kalkoenen zit dan ook voornamelijk tussen de oren.


Ook hier weer blijkt dat de man nog niet voldoende rijp is voor een natuurlijke aanpak. Ik herinner me dat ik vroeger wel eens een steentje ergens in de hoef had zitten, maar dat was in het ijzertijdperk. Ik kan me niet herinneren dat ik (of Ilona) ooit nog een steentje of iets anders in de hoef heb gehad, dat is echt jaren geleden. En dan rijden wij veel, over ondergronden met heel veel stenen (Drenthe is beroemd om zijn stenen; van hunebed-formaat tot gruis). Ik kan veel redenen verzinnen voor schoenen maar deze vind ik echt een beetje vergezocht.


Het lijkt mij dat door gebruik van kalkoenen de krachten zo hoog worden dat dit andere problemen oproept. Of de schoen gaat aan flarden of de huid raakt ernstig beschadigd. We hebben het toch over een situatie waarbij de kalkoenen het verschil moeten bepalen tussen een wegglijdend paard en een paard dat door de kalkoenen overeind moet worden gehouden, dus dat de kalkoenen een paar honderd kilo paard in de bocht moeten opvangen.

De oplossing moet niet (weer) gezocht worden in mechanische middelen.

Groeten,
Frans

Isapaardje schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 10:42:


Nee, dat ze een dreigende zoolperforatie had. Dus niet ver er vanaf.


Weet ik niet meer. Ik kwam er pas later bij.


Bot-vergroeiing ontstaat door de druk. De druk komt nu niet meer van onderen maar vanaf de voorkant. Je krijgt nu dus als het ware een vergroeiing terug, de andere kant op.


Het was niet gebroken, het is vergroeid. Botten kunnen wel degelijk aanpassen. Die vergroeiing was immers ook een aanpassing aan de hoefbevangenheid.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 12:06:


Hmm, zou het dan ook bv met een stuk dressuur opgelost kunnen worden.
Zomaar even een gedachten gang maar als een paard minder plat dus met meer buiging en stelling door een bocht gaat, dan is de uitglijdkans toch ook veel kleiner? Het lichaam is dan toch rechter boven de grond???

cornelie

cornelie schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 13:06:


boevndien als ze zonder schoenen lopen hebbenze meer grip op de ondergrond dus zullen ze minder gauw uitglijden
jacqueline