marielle schreef op vrijdag 28 april 2006, 23:25:

Ongeacht de stand van de hoeven, altijd de zool aanhouden.
Als je het cursusboek kent, weet je wel wat ik bedoel.
Ik heb twee paarden.
Eén heeft franse stand (naar buiten gedraaide tonen van de hoeven), één is een toontreder (tonen van de hoeven naar elkaar toegedraaid.. rolt af over de buitenvoorkant van de voet). Ik ben ook wel eens geneigd geweest om iets te corrigeren maar ik merk dat als ik ze gewoon om 10 dagen of twee weken bijrasp, de stand optimaal is. Daarbij net zoals bij alle andere soorten hoeven.. gewoon de zool aanhouden. Die geeft immers de stand aan van het hoefbeentje en daarmee zijn we bij het verhaal over de gewrichten.
De zool aanhouden en heel regelmatig blijven vijlen. De stand veranderd niet echt (dat is aangeboren) maar je blijft wel de scheefte in het afslijten voorkomen en daarmee voorkom je ook verandering van stand van de gewrichten. Juist bij scheve hoeven is het zo belangrijk om zelf te vijlen. Het is makkelijk en leuk om te doen. Paard heeft altijd de mooiste hoeven.
Je hoefsmid zou toch maar eens in de zoveel maanden komen?!
Bij hoeven met afwijkende standen zou ik wel regelmatig een goede natuurlijk bekapper je werk laten beoordelen....

Huertecilla schreef op woensdag 3 mei 2006, 9:24:


Het lijkt mij ook dat een paard zonder ijzers meer grip heeft ja. In de sneeuw is dat het best merkbaar: een paard met ijzers stapt voorzichtig en een paard zonder ijzers galoppeerd met gemak. Ik merk bij mijn pony goed het verschil. Hij wordt ook niet natuurlijk bekapt, maar strasserbekapt. Misschien dat het dan inderdaad komt door de mustangrol. mijn pony glijd namelijk nooit uit, op geen enkele ondergrond, ook niet op nat gras.

Margot

Margot van Lare schreef op woensdag 3 mei 2006, 16:21:

De mustangroll maakt geen verschil mbt grip: is alleen van belang bij het afrollen bij optillen. Is overigens ook in het geheel niet kritisch; scheelt hier op rots en split wat 'chippen' en dat kan ik voorkomen door de hele buitenrand wat af te ronden. Dat chippen ziet er echter alleen wat slordig uit; het zijn zulke kleine stukjes dat het feitelijk niets uitmaakt.

Strasser, witte-lijn, 'traditioneel', tsk het zal wat...; blootsvoets heeft prima grip en wat daarbij écht telt is:
- de vaardigheid en soundness van het paard
- een ruiter die het niet in de weg zit

Een stalpaard dat nooit geleerd heeft zich te bewegen en met daarbij een 'ondersteunende' ruiter op de schouders zal nooit vast ter voet of been zijn. Daarbij zullen ijzers met pinnekes of kalkoenen alleen maar voor overbelasting en dus blessures zorgen.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Huertecilla schreef op woensdag 3 mei 2006, 20:33:

Hallo,
Ik had een vraagje..
Curl haar vacht valt minder goed uit op het moment dan die van CooL(kwpnner) structuur van de vacht verschilt ook wel,maar Curl staat echt te zweten nu het smiddags bij ons nu 25 graden is/word wat kan ik doe om de vacht sneller uit te laten vallen of moet ik het zo z'n beloop laten gaan;heb weleens over lijnzaadolie gehoord,maar is dit slim om te geven daar zij herstellende is van haar hoefbevangenheid???

Wie weet raad?
Alvast bedankt,

Gr Milena
Horses are experts at noticing what happens before what happens happens

Huertecilla schreef op woensdag 3 mei 2006, 20:33:


Ik ben het op een aantal punten zeer met je eens, maar bij andere zet ik vraagtekens.
Het lijkt alsof je geen verschil maakt tussen Strasser, Natuurlijk bekappen en traditioneel.
Geen verschil maken tussen Strasser en Natuurlijk bekappen kan ik begrijpen, omdat allebei de methodes streven naar een perfecte hoef en dus uiteindelijk op hetzelfde uit moeten komen; een hoef met (natuurlijk) of zonder mustangroll. (Strasser) Traditioneel bekappen streeft niet naar de optimale voet voor het paard, maar wordt voorbereid om er op elk moment weer een ijzer onder te kunnen slaan.
Het streeft dus naar de optimale voet voor de hoefsmid.

Daarnaast zou ik nog wel eens willen zien, (als je dat bedoelt) wat meer glijdt: een voet met een natuurlijke vorm, met kwartierbogen en een holle zool en daarin de dragende straal als anker - of een totaal afgevlakte hoefwand, weliswaar met dragende steunsels (als ze niet vlak over de zool groeien) maar met weggesneden straal.

Ook denk ik dat niet alleen een stalpaard nooit geleerd heeft zich goed te bewegen, maar elk paard met ijzers onder. Bij de minste gladheid veranderen deze dieren in hulpeloze glijders,(sneeuw, blubber, maar ook bij het lopen over beton, asfalt en stenen). Zelfs zo dat de foute algemene gedachte ontstaan is dat een paard bij het neerzetten van de voeten iets door hoort te glijden en er totaal afhankelijk van is of zijn berijder er kalkoenen onder draait of niet.

Eerder in het bericht over wel of geen mustangrol:
Van het belang van geen mustangrol voor meer grip op een zachte ondergrond ben ik niet overtuigd.
Volgens mij zou dit pas merkbaar gaan werken als de hoefwand echt langer gelaten zou worden dan de hoogte van de zool.
De nadelen hiervan zijn enorm veel groter, moeilijker afwikkelen, brokkelen, scheuren, overmatige druk op de "witte lijn", dan de voordelen.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Piet schreef op donderdag 4 mei 2006, 9:17:

Daar ben ik het dan weer niet mee eens. Ik heb traditioneel leren bekappen van een smid. Dacht je dat 'in de traditie' alle paarden het jaar rond beslagen werden? Traditioneel bekappen op paardenvoeten die nooit of tijdelijk niet beslagen werden heeft altijd naast bekappen als voorbereiding om het ijzer te plaatsen bestaan. En naar mijn ervaren verschilt de techniek niet zo erg van de witte-lijn methode.

Groet,
Elke

ElkeW schreef op donderdag 4 mei 2006, 10:23:


...en naar míjn ervaren is het verschillen wíllen identificeren vooral veel geneuzel.

Nogmaals: Strasser, witte-lijn, 'traditioneel'.... voor grip (want dáár ging het over!!) is het verschil arbitrair.

Op zachte ondergrond zal een hoef in de regel iets meer grip hebben van een hoefwand die 'scherp' is en op harde ondergrond juist door het lopen op de zool.
Veel paarden zullen op wisselende ondergrond lopen en dus het meeste hebben aan een compromis.
Hier bij ons is dit vooral een seizoenskwestie. In de natte maanden laat ik de rand langer en scherp ('laat'; doé dus eigenlijk nauwelijks iets), in de droge hou ik deze gelijk met de zool en ietsje afgrond.
Door de extreme hellingen merk ik (bij lange afdalingen) meer positief effect van een afronding aan de híelzijde dan van een echte mustangrol. Die mustangrol is wel een voordeel bij het afrollen, doch een nadeel bij bergop. Kwartierboogjes doe ik niet meer aan.

Nog even een stukje uitleg over grip: op zachte ondergrond zoals klei, sneeuw, modder, zand en dergelijk zal er doorgaans een laagje van die ondergrond onder de hoef plakken. Dat laagje zorgt voor maximale hechting = wrijving met die ondergrond.
Als het laagje dikker wordt zal het door het bewegen van de hoef afgeworpen worden en weer een vers opgebouwd worden.
Op deze manier houdt de hoef continue een vers en stevig dun grip-laagje onder de hoef. Hoe die ook niet-beslagen is

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Maike staat nu sinds twee weken weer veel op stal , sochtends rond 10 uur naar buiten en tegen 5 uur weer op stal. Hij begint al aardig zun koker kapot te trappen...[Voor degene die het niet weten , Maike is een Fries met ernstig staart en maneneceem]
Vanmorgen rond 9.30 Maike van stal gehaald , zijn hoeven schoongekrapt , en ik zag dat er weer een stukje afkon. Ik pak de fiets en ga met hem aan de wandel. Hij liep goed!! Op het asfalt flink in draf en in de berm bokken en gekdoen en flink galoperen...Ik denk nog , ik ga niet zo ver want het is al even geleden dat ik met hem gefietst heb [ben geopereerd aan mijn voet].
Weer terug op stal , voeten gecontroleerd...wat een ramp!! Witte lijn vol met steentjes en achterhoeven , van dat kleine stukje afgesleten tot in de zool. De dragende zool , zoon rand van twee centimeter rondom.
En het ging zo goed....
Hielen verlaagd ,steunsels iets bijgesneden , pyama aan , cap op en weer naar buiten.

Wat valt mij dit tegen , van twee weken weer op stal staan zulke voeten...Ze waren al veel harder en er zat af en toe wel een steentje in de witte lijn maar de witte lijn is nu heel zacht en sponzig. Het ziet er niet uit!! Wat Maike betreft mag de winter weer beginnen!!

Nou begon de zool van zijn enorme platvoeten eindelijk een beetje hol te trekken , raken we dat nou ook weer kwijt?

Een beetje wanhopige Esther die baalt!

ElkeW schreef op donderdag 4 mei 2006, 10:23:

Ik begrijp niet wat je schrijft, volgens mij scheelt dat in niets wat ik schrijf..... Er is geen verschil in traditioneel bekappen als "pasture trim" of dat er morgen een ijzer onder moet.
Maar als je denkt dat dat niet zo is, leg het even uit?
Tja, over dat laatste schelen we dan duidelijk van mening.
Er is geen smid die uitgaat van de zool als referentiepunt.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk