Dorien66 schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 14:48:


"Volgens mij"??? Is dit zomaar een opborrelende gedachte of heb je hier concrete aanwijzingen voor?


Als ze "alleen maar wat gelezen" hebben dan hebben ze daarmee al een streepje voor op veel hoefsmeden die na hun opleiding pertinent weigeren nog maar iets te lezen.


We hebben hier wat onderzoek naar gedaan en zijn bij wat cursisten van vorig jaar gaan kijken. De resultaten overtroffen onze stoutste verwachtingen: in geen enkel geval hebben we iets hoeven te corrigeren aan hun bekapping!


Allemaal "dus-sen", maar concrete aanwijzingen?

Groeten,
Frans

En ja hoor ik heb een toonlander.
Je kan er niet naast kijken.
Maar alleen voorraan achteraan land die vrij plat. Dus misschien naar de toontredende kant aan.
Dus nu is het nog vinden van een natuurlijk bekapper die tot bij mij thuis kan komen en die er wel verstand van heeft natuurlijk.

janna schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 16:00:


Misschien nog een hele simpele verklaring: endurance paarden hebben veel km in de benen, gehard beenwerk dus. Misschien dus gewoon erg sterk en slijtvast pezen- en bottenwerk.

Ik vind het leuk om te lezen dat zoveel mensen de cursus gevolgd hebben en aan de slag zijn gegaan met hun eigen paard. Over het algemeen lijkt het iedereen bjizonder goed te lukken met of zonder hulp van een natuurlijk bekapper. Ook vertelt Frans dat hij bij oud-cursisten is gaan kijken en dat ze goede resultaten hebben bereikt en dat ze bij niemand hoefden te corrigeren. Fantastisch! Ik wou dat ik dat kon zeggen...!
Ik heb de cursus ook gevolgd (april) boek en pakket zeer goed bestudeerd en aan de slag gegaan met mijn Merens, die ovrigens zeer goede voeten/hoeven heeft en nu ruim een jaar zonder ijzers waarvan bijna een jaar natuurlijk bekapt.
Mijn natuurlijk bekapster, die uit de de natural balance school komt komt bij elke bekapping kijken en controleren. Ik heb met haar gesproken over haar manier van bekappen en wat ik geleerd heb en al vergelijkende vond ik dat de principes zeer overeen kwamen. Het grootste verschil lijkt mij vooral te zitten in precisie, bij haar wordt zeer veel gemeten met handen/vingers en een meetdingetje (een soort passer waarmee je kan zien of je beide hielen precies gelijk hebt gemaakt). Ik heb nu een keer of drie bekapt, maar ik heb het nog geen één keer goed gedaan! Ik moet erbij zeggen dat de bekapster vanaf het begin af aan zeer kritisch aankijkt tegen de hele cursus van jullie en steeds blijft zeggen dat je zoiets nooit in één dag kan leren. Ik word daar nogal zenuwachtig van. De laatste keer had ik de hielen niet precies gelijk gemaakt, en ik maar staren, maar ik kon het echt niet goed zien. Zegt ze dat als ik dat zo blijf doen er toch wel gekke dingen kunnen ontstaan. Verder heb ik de neiging om alles veel te rond te maken. Ik probeer er reg op te letten dat ik de vijl aan de achterkant inderdaad recht houd zodat er geen ronding ontstaat maar als het maar een ietje pietje te rond is krijg ik enorm op mijn kop, hetzelfde geldt voor de zijkanten, de mustangroll mag alleen op de toon, maar maak ik ook maar iets te veel ronding aan de zijkant is het hek van de dam. Volgens haar verander je dan t eveel aan het breakoverpunt. Ik probeer het vol te houden want ik wil het echt ontzettend graag goed leren, en ik heb het idee dat zij extra streng is. Een meisje op stal doet het ook zelf (is met mij op cursus geweest) en laat het werk controleren door Hans A en ik heb het idee dat jullie visie iets 'relaxter 'is en dat een foutje minder erg is.
Het komt er in ieder geval op neer dat ik nu denk dat het nat. bekappen ontzettend moeilijk is en ik het misschien wel nooit leer terwijl ik toch niet zo heel erg onhandig ben denk ik zelf en ik vond het op de cursus ook heel goed gaan...
Hoe doen jullie dat? Laten jullie het werk steeds controleren, lukt het bekappen echt zo goed als ik hoor of zijn er ook mensen die het moeilijk vinden zoals ik???? Of ben ik toch te ongeduldig en duurt het gewoon langer voordat je het een beetje onder de knie hebt?

groetjes, Alice

eamonn schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 17:21:


Baarle nassau zit ik met mijn paardje.

Piet schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 15:40:


Ik kan verder niks onderbouwen met harde gegevens, dan moet ik bijvoorbeeld namen gaan noemen en daar pas ik voor. En wetenschappelijke gegevens heb ik ook niet. Ik zit op verschillende forums (NL en internationaal) en kom daar de meest dramatische ervaringen tegen waarbij ik vaak het gevoel heb dat ze voorkomen hadden kunnen worden als mensen bovengenoemde 'arrogantie' niet zouden hebben gehad en eigenaren die hun paard aan deze mensen uitbesteden niet zo’n grenzeloos vertrouwen in de medemens zouden hebben gehad.

Ik weet zeer goed waar ik over praat. Ik Strasser mijn paard, ben daarmee begonnen na maandenlange zelfstudie (boeken, sparren en internet), een 1 op 1 cursus van 2 dagen en momenteel begeleiding van 1 van de weinige SHP-ers in NL. En voordat je het vraagt: het gaat uitstekend met mijn paard, ze heeft een paar weken wat gevoelig gelopen maar sindsdien is ze alive and kicking

Die laatste vraag begrijp ik niet (en dat ik geen cursus Natuurlijk Bekappen heb gevolgd heeft daar niks mee te maken). Wat bedoel je?

Groeten,
Dorien

Frans Veldman schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 17:00:


Ik ben ook zo'n sufferd he? Ik was even vergeten dat ik hier alleen maar iets kan posten wanneer ik er 'wetenschappelijk' onderzoek ter onderbouwing bij mee kan geven. Veel lezen over (en leren van) verhalen van anderen is niet goed genoeg.

Groeten,
Dorien