jo schreef op donderdag, 3 juni 2004, 8:47:


Ze staan snachts wel op de wei hoor, maar een kale wei.
Beweging hebben ze echt voldoende. Ze racen wat af.
Bij Björk zijn we conditie aan het opbouwen, maar ze is nog maar pas onder het zadel. Op stal staan ze hier echt nooit, ze lopen wel vaak zelf binnen als het erg warm is. Björk is vleesfok, dat merk je dus wel, die maakt echt spek waar je bij staat. Een soort dikbil IJslander dus. Ze komt uit een slachttransport. Ik denk dat erfelijke aanleg wel degelijk een rol speelt met snel dik worden, en voor haar eigen gezondheid zet ik ze dus wel op rantsoen. Heb het ook liever hoor dat ze dag en nacht het natuurgebied in kunnen, daar maken ze ook heel wat kilometers, maar het kan dus echt niet met Björk, die vreet zich echt binnen 14 dagen een hoefbevangenheid. Ze stonden vanaf zaterdagavond 24 uur op het landgoed, ook arm gras. In de nacht zette ik ze op een stuk wat ze al aardig kaal hadden, maar het is echt nog te veel voor ze. De huiswei is echt kaal, die wilde ik wat bij laten komen, maar in die paard dagen is Björk echt al spek aan het maken, niet enkel een grasbuik. Obisitas bij paarden, zou dat bestaan?

Groeten Esther

jo schreef op donderdag, 3 juni 2004, 8:47:

Hoi,
Nou dat moet je tegen die shetlander van mij zeggen .

Maar ik heb zo ook wel eens gedacht ... als ik haar maar een paar uur in de wei zet, dan zal ze die paar uur continu blijven eten, iets wat ze niet doet als ze het kan verdelen. Maar toch, toen ze 24 uur op wei bleef was ze tonnetje rond en echt veel te dik. Had niet meer tijd om aan haar te besteden dan ik al deed, dus dat extra werken ging dus ook niet. Toen haar toch van de wei gehaald gedurende vele uren. En het scheelde vorig jaar een enorm dikke buik. Die robuuste paardjes blijven maar eten. Dat zit ook een beetje in de genen ... eten wat je pakken kunt voordat er schaarse tijden aanbreken.

Groeten,
Ingrid

Esther schreef op donderdag, 3 juni 2004, 9:04:


Het zal best bestaan, maar ik denk dat het dan wel belangrijk is naar de oorzaak te kijken.

Als ze zoals jij zegt gefokt is op vlees produktie, dan weet je al waarom ze snel gewicht toeneemt.
(Al hoewel ik nog nooit gehoord heb, dat IJslanders daar op gefokt werden).
In IJsland en scandinavië eet men haast geen paardenvlees.
En de transport naar het zuiden (rond Italië is paardenvlees meer gegeten) lijkt me het nog veel duurder maken.
Maar mocht het kloppen..............dan wordt ze nu "gestraft" voor hoe mensen haar gemaakt/gefokt hebben.
Niet dat je haar dan tonnetje rond moet laten worden, maar ik zou haar proberen te leren zelf te justeren.
Wij verhuizen elke dag paaltjes met band.
Elke dag een stuk hoog gras/nieuwe weide en achter hun verhuizen we paaltjes mee , zodat het daar weer de kans krijgt te groeien.
Dan heb je ook een idee hoeveel de paarden per dag kunnen eten.

Maar het kan ook zijn dat je paard armoede gekend heeft en dan is haar instinkt zo dat : is er eten? Dan moet je inslaan voordat het weer weg is.

Èèn van de twee fjorden waar ik het over had, die heeft vroeger alleen in een stalletje gestaan en was "verwaarloost".........geen aandacht, kreeg wat eten toegeworpen en moest het verder zelf maar zien.
Dan is het ook niet raar dat ze nu voelt van haar welvaart te moeten profiteren.

Wat is wijsheid?
Iedereen doet het naar zijn beste kennis en geweten.

Wat mij stoort met paarden op rantsoen zetten, als ze de groene wei in komen wordt het gelijk onrust en elkaar verjagen/niets gunnen.

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 3 juni 2004, 10:08:


Precies.

Ook de wei met paaltjes en band in porties verdelen?

jo schreef op donderdag, 3 juni 2004, 8:47:


Was dat maar zo! Ze staan bij mij dag en nacht op de wei, maar hebben zich zo rond gegeten van het nieuwe gras dat ik ze nu op een heel kaal stuk heb gezet. Nikita heeft problemen met lopen alleen al door die volle pens. Veel mee werken zou dan de oplossing moeten zijn, maar een paard wat niet lekker loopt, daar werk je ook niet lekker mee. Dus als oplossing naast de fiets, maar door die dikke buik heeft ze gewoon problemen met lopen. Ze staan sinds een paar dagen op het kale stuk en ik zie nu al vooruitgang in haar voortbeweging. Dus ik geef je wel gelijk, maar bij sommige paarden werkt dat gewoon niet. Afgelopen winter heb ik ook geprobeerd onbeperkt hooi te voeren, maar daar kreeg ik hetzelfde probleem mee (ze vreten zich helemaal vol en een bosrit is dan niet meer leuk, omdat ze niet meer vooruit te branden is. Ze loopt veel slechter en voor haar is de lol er dan ook af.


Je moet ze niet helemaal zonder voer zetten, dat geeft alleen maar problemen. Maar je kan wel ervoor zorgen dat hetgeen wat ze krijgen niet te 'zwaar' is, bv oud hooi. Binnen zetten vind ik sowieso geen optie.


Zo verstandig zijn mijn paardjes helaas niet.

Groet,
Janet