Isabel van der Made schreef op maandag 24 juli 2006, 21:05:


Ik wordt al een eeuwigheid bewerkt dat ik eigenlijk als vrijwilliger bij zo een manege voor gehandicapten zou moeten helpen. Het zou mijn sociale plicht moeten zijn en meer van dat soort fraaie termen. En dat stond me al erg tegen omwege de belasting van de paarden.
Ik geloof dat ik in deze dan maar mijn sociale plicht richting paarden moet laten gelden. Gewoon keihard nee zeggen en uitleggen waarom. Heel zielig voor die mensen dat ze gehandicapt zijn maar daarom hoeven die paarden daar niet onder te lijden. Toch?

sandratien schreef op dinsdag 25 juli 2006, 0:09:

Wilde je bevestiging??
Heb je zon les wel eens meegemaakt!!
Mijn invalide buurman heeft een tyd gereden totdat de overheid de subsidikraan dichtdraaide en ik zal je vertellen dat 1 ik helemaal wars ben van manegegedoe maar wat jij schrijft over """'invaliden"""!!!
T waren juist mensen die ,omdat ze er zoveel plezier en VOORAL liefde hadden voor de dieren ,ZE DE MEEST ONTSPANNEN LIEVE MENSEN WAREN DIE IK OOIT GEZIEN HEB IN EEN MANEGE>
Dus als je zo ""sociaal """bent zou ik maar eerst wat gaan leren.
Wat een onzin kraam jij uit nu.
Dat je misschien uberhaupt tegen maneges bent ,dan zit ik in jouw hoek .
Ik noem t altyd al jaren slechtbetaalde hoeren ....
Maar ga niet deze onzin uitkramen!!vind ik Asociaal
trudy

sandratien schreef op dinsdag 25 juli 2006, 0:09:


Hypocriet?

sandratien schreef op maandag 24 juli 2006, 20:28:

Van """"DIT SOORT MENSEN""""??????
Gaan we nog discrimineren???
KIJK MAAR naar trut GRUNSVEN!!!
Ja die is invalide in haar kop ja ,zoals de meeste dresssuurtrutten!!1
Kiijk uit wat je zegt ,dit riekt naar discriminatie!!!
Paarden hebben al diuzenden jaren last van allerlei MENSEN!!!
trudy

Isabel van der Made schreef op dinsdag 25 juli 2006, 0:24:


Ik weet niet wat erger is... die kinderen die zo fanatiek zijn dat ze het paard uit het oog verliezen , en met zwepen en sporen gaan rijden om het niveau maar te halen...of die kinderen die , gehandicapt en wel , helemaal stapel zijn op die beesten , en het als een eer zien , en beschouwen , om op zoon machtig dier te mogen rijden.

Eigenlijk weet ik wel wat erger is...

Gr Esther

sandratien schreef op dinsdag 25 juli 2006, 0:09:


Dat is dan jouw manier om in het leven te staan. Je zou ook ja kunnen zeggen en er aan meehelpen dat er op een manier gereden en verzorgd kan worden die paardvriendelijk is. Mensvriendelijk is het nl. beslist al wel.

Wat een antwoorden zeg. Hippotherapie is prachtig, en het werkt! De paarden en ponies die ik al aan het 'werk' gezien heb hebben geen rugklachten. Die zijn gezond en wel op pre-pensioen.
Jullie zitten aan hobbelende scheefzittende paralympicstoestanden te denken (ook niet mijn favoriete onderdeel) maar het is echt wel veel meer en gewoonlijk iets compleet anders dan dat. Gewoon zelfstandig een paard aaien of borstelen kan al een uitdaging zijn voor iemand met beperkte verstandijke of fysieke mogelijkheden. Je hebt er geen idee van hoe makkelijk contact met een paard mensen kan motiveren om een stapje verder te zetten dan wat ze dachten te kunnen.
Enzovoort.. je kan er hele boeken over volschrijven.

Elke

ElkeW schreef op dinsdag 25 juli 2006, 7:47:


Weet je, ik ken zo'n manege waar gehandicapte kinderen (verstandelijk en lichamelijk) rondhobbelen. En ik vind het fantastisch om te zien hoe juist de paarden meewerken! Alsof ze voelen dat ze voorzichtig moeten zijn, dat ze hele speciale bagage hebben: ieder paard is super oplettend, lief, attent en hebben een contact met de kinderen waar een 'gezond' iemand jaloers op is. Wat een wisselwerking en een communicatie!

Dus dat paardjes daar onder lijden? Nee absoluut niet.

Trudy schreef op dinsdag 25 juli 2006, 0:21:


Geen onzin Trudy.
Ik heb het eens even aangekeken en ik zag mensen die nauwelijks de controle over hun ledematen hebben en geestelijk ook nog eens zwaar gehandicapt zijn heen een weer zwaaien op die paardenruggen op speciaal gemaakte zadels. Aan beide kanten werden ze ondersteund door een volwassene en er liep nog een derde bij om het paard vast te houden. Dit lijkt me niet de ideale situatie voor een paardenrug. Helemaal omdat deze dieren niets anders doen dan de hele week deze lessen lopen!
Je kunt het niet met me eens zijn, dat is prima maar je hoeft me ook geen verwijten te maken. En ik hoef ook niets te leren. Ik zie zo wel wat goed is voor een paardenrug en niet. Als we het hier met zijn allen erover eens zijn dat iemand die niet goed getraind is al eigenlijk een te grote belasting geeft voor een paardenrug doen deze mensen dat helemaal. En dat is heus niet minder erg voor het paard omdat die mensen gehandicapt zijn.
Trouwens, ik heb een pesthekel aan maneges en dat is de reden waarom ik nooit echt les heb gehad en zo op Bright ben gestapt om te gaan rijden. Drie maanden manegeles was al iets teveel van het goede.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 25 juli 2006, 0:24:


Hoezo hypocriet?

jose schreef op dinsdag 25 juli 2006, 9:28:


Dan kan het misschien ook niet zo heel veel kwaad als mensen minder getraind op een paard gaan zitten, dat is tenslotte een veel mindere belasting dan zwaar lichamelijk en geestelijk gehandicapten. Als paarden al geen rugklachten van deze groep oplopen dan moet het met gezonde mensen die hun balans niet kunnen houden helemaal wel meevallen.

sandratien schreef op dinsdag 25 juli 2006, 10:21:


Ach, tuurlijk valt dat wel mee. Het zitten en het rijden op zich is het probleem niet.
Wat mensen tijdens het rijden doen geeft de problemen: te veel op de handen rijden, in de krul trekken, maar ook het veel te veel uit elkaar laten lopen en het paard op de voorhand laten lopen, dat geeft de overbelasting en de problemen.

ElkeW schreef op dinsdag 25 juli 2006, 7:47:

Nou inderdaad, wat een antwoorden! Zelfs scheefzittende paralympicstoestanden lijken me geen probleem, mits er de juiste sterke paarden voor uitgezocht worden en de belasting minimaal in frequentie is.

Mijn ervaring is dat de meeste paarden heel graag voor mensen willen werken. En dan denk ik dat hun taak in therapeutisch werk heel wat mooier is dan al die verwende mensen die het vanzelfsprekend vinden dat ze gezond zijn ronddragen in dressuurbakken of zelfs gewoon in het bos!

ElkeW schreef op dinsdag 25 juli 2006, 7:47:

Nou inderdaad, wat een antwoorden! Zelfs scheefzittende paralympicstoestanden lijken me geen probleem, mits er de juiste sterke paarden voor uitgezocht worden en de belasting minimaal in frequentie is.

Mijn ervaring is dat de meeste paarden heel graag voor mensen willen werken. En dan denk ik dat hun taak in therapeutisch werk heel wat mooier is dan al die verwende mensen die het vanzelfsprekend vinden dat ze gezond zijn ronddragen in dressuurbakken of zelfs gewoon in het bos!