jo schreef op zondag, 9 mei 2004, 17:56:
> Hoe groot was de ruimte en met hoeveel paarden/ruiters waren
> jullie?
Een normale manege, met 8 ruiters of zo.
>> Focusrijden is niet zo moeilijk, het is eenvoudig te leren. Als
>> je wil weten hoe dan vraag je maar dan leg ik het uit.
>
> Ja, ik heb wel een idee.
> Maar vertel eens?
Het helpt natuurlijk al heel erg als je eerst
Parelli met je paard hebt gedaan (wvd, driving game), daar zit al veel focus in.
Maar ok, je gaat op je paard zitten en raakt de teugels niet aan. Je kiest een bepaalde plek van de rand van de bak uit (een letter of zo) en no matter what, je blijft er naar kijken. Ondertussen laat je je paard lopen. Als hij de verkeerde kant oploopt maakt niet uit, als je maar naar de doelplek blijft kijken, al moet je er zowat achterstevoren voor op je paard gaan zitten. Er komt vanzelf een moment waarop het paard al dan niet toevallig langs die plek komt en als dat gebeurt stop je je paard en krijgt ie rust.
Meestal hebben de paarden het na een paar herhalingen vrij snel door en gaan opletten waar jij naar kijkt want daar krijgen ze rust.
Iedere keer natuurlijk wel een andere doelplek uitzoeken.
Als dat goed gaat kun je voorzichtig te beginnen met je doelplek te veranderen vlak voor je paard daar is. Doorgaans verandert je paard direct mee van richting. Als dat zo is loopt je paard je focus al achterna, dan is het een kwestie van verder uitbouwen en onderhouden.
Hoe het werkt? Als jij op je paard zit kun je de ogen van je paard niet goed zien, maar toch weet je feilloos waar je paard naar kijkt als hij ineens iets ziet wat zijn aandacht trekt. Op een of andere manier 'voel' je dat.
Je paard voelt dat op dezelfde manier. Meestal wordt het paard geleerd niet op te letten waar jij naar kijkt (hoewel als jij iets ziet waarvan je denkt dat je paard dat eng zal vinden dan weten ze vaak heel precies waar jij naar kijkt) maar je kan je paard makkelijk leren WEL jouw ogen te volgen.
Een ander spelletje is met de carrotstick (een prikpaaltje zonder punt werkt ook). Eerst je paard even
desensitizen voor de stick. Je laat wederom de teugels los en nu probeer je je paard ergens heen te sturen: eyes, belly-button, leg, stick. (ogen, navel, benen, stok). Dit is de volgorde (de fases) waarmee je stuurt. Als laatste komt de stok, deze hou je neutraal recht omhoog, maar als je hem nodig hebt steek je hem opzij uit en beweegt hem langzaam richting hoofd van je paard, tot hij uitwijkt voor de stok en dus de goede kant opgaat. Dit gebruik je natuurlijk alleen maar als je paard niet reageert, je gebruikt geen hogere fase dan je nodig hebt.
Ook hier weer gaat je paard na verloop van tijd op fase 1 (je ogen) reageren.
Het is erg leuk om zo te rijden, erg praktisch in het bos, en natuurlijk onmisbaar tijdens boogschieten en dergelijke!
Groeten,
Frans
Warboel
