Spirithorses schreef op maandag 20 maart 2006, 0:19:


Mijn beide merries met veulen zijn eigenlijk te dik. Je moet goed drukken om de ribben te kunnen voelen. Een van de merries is drachtig en heeft ca 3 weken geleden haar veulen zelf afgespeend. Het nieuwe veulen kan elke dag komen. De andere merrie is gust en haar veulen tankt regelmatig nog even bij.
Deze merries en veulens krijgen onbeperkt hooi en sinds januari een keer per dag ca 800 gram haver aangevuld met 400 gram lucerne. Een liksteen hebben ze niet. Wel geef ik heel soms een handje mineralenkorrel door de haver.
Wanneer de guste merrie haar veulen afspeent dat zie ik wel. Over een maand is het veulen een jaar.
Groet
Hans

Hans van Keeken schreef op maandag 20 maart 2006, 10:38:


Goed he Hans, zo kan het dus gaan en regelen zij het zelf.
Is ook eigenlijk te stom voor woorden dat wij mensen menen te bepalen wanneer een veulen 'groot' genoeg is om van zijn moeder gescheiden te worden, alleen omdat dat ons mensen handiger uitkomt.
Alsof wij dat beter weten dan de natuur.

Ik heb wel even getwijfeld hoor, toen Holly zo mager werd, maar telkens weer zag ik dat het veulen haar zoveel goeds doet : Voor haar plaatsje in de groep (BD slijmt de hele dag bij haar omdat die zo gek is op Spirit, ik denk dat ze anders niet naar Holly zou omkijken) . Bovendien zijn alle vorige veulens van haar afgenomen met een paar maanden en nu is die stress er gewoonweg niet, terwijl ze wel uren zonder mekaar kunnen inmiddels.
Ik moet haar wel veel bijvoeren nu, 3 kilo haver per dag en dezelfde hoeveelheid lucerne. Ook ik meng er mineralenkorrels door.

Holly is van het type dat niet durft te eten als er andere paarden bij lopen te schandalen (staat niet hoog in rangorde en is snel bang voor de andere paarden als die heftiger zijn dan zij).
Ik denk dat dát de reden is dat ze zo mager is.
Niet omdat die kleine zoveel wegdrinkt. (Nouja, kleine : Hollands welvaren)....
Nu trek ik haar een paar keer per dag uit de groep voor haar bijvoer, en we zetten haar ín het voerhok met haar eten. Zo kan er geen ander paard bij en heeft ze de rust.

Groet, Pien


Groet, Pien