Gisteren de pas beklommen met Capricho aan de lange lijn. Ging model; hij was tijdens zijn 'rust'pauze een stuk vooruit gegaan.
Vandaag met mijn lief als 'ballast' in het zadel dezelfde route gedaan. Met overlange beugelvoering en halsring zit ze hem niet in de weg. Héél fraai om te merken hoe hij met het ruitergewicht opnieuw een evenwicht moet leren vinden. Zó duidelijk ook hoe veel makkelijker soepeler hij ging op mijn aanwijzingen. Haast ontroerend om te merken hoe graag hij suggesties wil uitproberen.

Ter afwisseling hebben we af en toe een lastig tot zeer lastig stukje terrein gepakt. Langs de noord-hellingen was de grond nog bevroren en alleen het toplaagje nat ontdooid, dus mega-listig. We laten hem dit helemaal zelf uitzoeken en hij is daar érg goed in. Ontspannen en vol zelfvertrouwen kan hij dan weer een stuk geconcentreerd opletten.

Dit recept werkt érg goed en we hebben veel vooruitgang geboekt. Was voor Richelle ook heel duidelijk te voelen hoe en wanner het muntje bij hem viel.
Morgen doen we hetzelfde maar dan een makkelijker route; ook zo'n 15 kilometer en niet echt veel minder hoogteverschil, maar met meer afwisseling, makkelijker ondergrond en minder lánge hellingen. Dan kan hij vol zelfvertrouwen het geleerde weer een paar dagen overdenken.

Ter indicatie van de zwaarte van de route en hoe goed hij voorbereid is;
- ik ben megafit en mijn hartslag is bij de stallen al in de 60 doch ik woog na de trip 3200 gram minder dan ervoor
- het pad kwam letterlijk met een stófwolk onder het zadel vandaan; droger eraf dan erop: kwam door de nachtvorst best klam uit de zadelkamer namelijk

Huertecilla schreef op zaterdag 10 december 2005, 10:09:

Gefeliciteerd dan is zij in prima conditie.
Zo eenvoudig is het spijtig genoeg niet. Als ik te snel rij gaat niet alleen de hf
omhoog, maar ook hun lichaamstemperatuur. Eens dat die te hoog is is het heel moeilijk om die terug naar een goede waarde te krijgen op zeer korte termijn.Ook het weer en de buitentemperatuur en luchtvochtigheid hebben grote invloed.Ze moeten m'n gewicht soms niet dragen.Op een wedstrijd van b.v. 60 km loop ik er soms 8 naast.Ik rij m'n wedstrijden altijd op HSM enik probeer de hf nooit landurig boven 140 te laten komen. Training is een ander verhaal.

Kunnen we hier alleen maar van dromen.
Spijtig genoeg woon ik er niet, ik moet eerst 1u 30 met de trailer.
Maar ik probeer idd. hier in de buurt zoveel mogelijk te rijden waar heuveltjes zijn.
Bedankt, ik ga het proberen te lezen met m'n beperkte kennis van 't Duits.
Hoop dat het wat makkelijker geschreven is dan R.R.R. van Solinski, dat ik destijds op aanraden van Johan Miessen gekocht heb.

jan.

jans schreef op maandag 12 december 2005, 22:48:


Ja, is aardig wat wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Paarden hebben geen enekel verwarmingsprobleem en kunnen prima zonder dekentje in Scandinavië buiten overwinteren. Koeling is wel kritisch. Waarom denk je dat de Akhal Té en de Arabier meer opervlak per inhoud hebben?!
Vooral de skeletspieren generen veel waarmte die nergens snel heen kan en de rug is het meest kritisch. Net dáár leggen wij het zadel op met een vaak isolerend pad.
Een zadel als een McClellan met een open dek of een orthoflex met 'sokken' om alleen de panelen geeft veel ventilatie. Een pad dat het zweet snel afvoert in een tweede hulp. Het zweet moet NIET opgenomen worden maar wég onder het zadel.

Buitentemperatuur heeft minder invloed dan de relatieve luchtvochtigheid.
Ik rij hier met 50 graden in de schaduw nog ritten. Kwestie van goed opletten en inderdaad is het belangrijk om de verhitting te voorkómen. Daarna koelen is érg lastig en vraagt een vrij arbeidintensieve procedure. NIET blijven afspoelen; dan worden ze héter.

Boven de 140 is bij die van ons nauwelijks mogelijk; moet ik ze een helling van >50% op laten galopperen en dan nóg blijft Capricho er onder.

Lees het Kikkuli-experiment van Ann Nyland; bepaald een openbaring. Ik train nu de vierde winter daarmee en het is fe-no-me-naal.
Capricho is in 6 maanden 50 kilo spiermassa aangekomen en zijn herstelwaardes zijn áchterlijk; de Cerro Gordo op, dat is100 meter hoogteverschil met hellingen van 50 tot 100% over rulle grond, in galop en bij het afstappen boven gaat hij al in de 60...... Moet ik gelijk verder, want anders is de intervaltraining minder effectief; mag niet onder de 60 komen dan.
Op een klimrit door echt zwaar terrein met gem. tegen de 10 km/uur geeft hij een gemiddelde waarde van 90 en is bij thuiskomst na het afstappen al <60.
De 'wandeling' van vandaag was ook zo'n voorbeeld.

Overigens is een Fjord bepaald niet in het voordeel met relatief veel inhoud en dus erg weinig koelend oppervlak. Het ventileren van de rug en het afvoeren van het zweet zijn kritisch. Bijvoorbeeld een boomloos zadel zoals van het ontwerp Barefoot/Torsion etc. is fataal voor de koeling van zo'n paard.
Ik weet niet wat jij erop hebt liggen, maar dat is echt een punt van aandacht. Maar goed, dat weet je zelf vast beter.

Vooral aan de lange lijn bereik je veel.

Dan ben je al halverwege

Huertecilla schreef op dinsdag 13 december 2005, 1:07:

Moet je die Tinker van mij zien. Als we een drafje maken bij vorst is ze binn en de kortse keren nog drijfnat van het zweet.

Groetjes,
Sandra

Sandra Boshuizen schreef op dinsdag 13 december 2005, 10:30:


Hang er eens een hartslagmeter op; weet je of het geestelijke- of fysieke inspanning is.
Weet je ook wat je er eventueel aan kan doen.

HC

Huertecilla schreef op dinsdag 13 december 2005, 13:19:

Ik rijd meeestal met een hartslagmeter. Nu ze zo'n vreselijk dikke wintervacht heeft krijg ik het signaal alleen niet zo goed door. Ze heeft altijd normale waarden. Maar wat ik hoor van tinkereigenaren is dat de meeste van deze zwaar gebouwde paarden vreselijk zweten. Ik heb de omschrijving lekbakken al eens horen gebruiken.
Een kennisje van mij had twee Tinkers. Eén met wat meer arabisch bloed. Wat fijnere botbouw, smallere benen. En één van het zware type. Heel lomp gebouwd. Hele zware botten en benen. De licht gebouwde zweet haast niet terwijl de zwaar gebouwde bij de minste of geringste inspanning staat te druppen van het zweet. (net zoals die van mij)
Maar als je ideeën hebt hoe ik dat zweten kan verminderen houdt ik mij aanbevolen. Vooral zomers verliest ze verschrikkelijk veel vocht. En ze wil onderweg nooit drinken. Vindt het geklots in haar maag niet zo geweldig denk ik.

Groetjes,
Sandra

Sandra Boshuizen schreef op dinsdag 13 december 2005, 13:27:


Tis een kwestie van oppervlak versus inhoud, niet meer, niet minder.


Wij rijden voor NL-begrippen extreme ritten onder voor NL-begrippen extreme omstandigheden en houden de boel in de perken met een aantal niet erg ingewikkelde dingen:
- voorbereiding van het paard opdat het geestelijk zeer fit is
- we zorgen dat onze paarden de lichamelijke inspanning makkelijk aankunnen
- we rijden weerstandsloos en dat is weer gebaseerd op lichamelijke en vooral geestelijke voorbereiding
De hartslagmeter zou je uit moeten wijzen waar je meer aan zou kunnen werken; lichamelijk- of geestelijke stress, of stress door het berijden of de ruiter.

Verder:
- we zorgen ervoor dat de paarden altijd met een maximale hoeveelheid electrolieten-voorraad in de buik vertrekken
- zadel zonder overbodig oppervlak en met ventilatie boven de rug
- idem pad dat het zweet áfvoert

Nét terug van 15 km. door de bergen crossen met Capricho. We hebben hem aardig wat nieuwe dingen aangeboden. Bepaald veel van hem gevraagd, zowel lichamelijk als geestelijk, echter níets wat hij niet eerder aangeboden heeft gekregen. Hij moest het nu wel onder andere omstandigheden allemaal zelf in de goede bakjes mikken. Ik heb hem alleen af en toe wat geholpen met aanwijzingen.
Flink doorgestampd en toch kwam er wéér een stofwolk onder het dekje vandaan

Sandra Boshuizen schreef op dinsdag 13 december 2005, 13:27:

Ik ben wel blij dat ik bij mij barefoot zadel een heel koel en slipvast pad gekocht heb. Al is Shadow op dit moment nog niet aan zweten toe, door onze kalme wandelingen. Voor wie ook een barefoot heeft:
http://www.boomloosrijden.nl/sympapadgroot.htm

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 13 december 2005, 14:41:


Kijk een boomloos zadel van model Barefoot is dus nu net een totale NoNo voor een paard met koelingsproblemen; véél te groot en núl ventilatie terwijl de noodzaak van inlages ook niet bijdraagt.
Een zweet afvoerend pad is wát doch het is niet meer dan lapmiddel onder wat een voor koéling eenvoudigweg verkeerd concept zadel is.
Zal de halve goedgemeente het wel 'niet mee eens' zijn maar dat verandert er niets aan.

Vergelijk het maar eens bijvoorbeeld met: http://www.ortho-flex.com/Saddles/EnduranceSaddles/Patriot.htm
Daar kan je als 'pad' een soort van sokken om de panelen onder doen. Blijft er een volledig vrij megakanaal boven de ruggegraat over en ook de rugspier wordt niet meer dan strikt noodzakelijk geïsoleerd.
It's elementary.

Heb je het niet nodig, dan is het geen punt. Is koeling wél een punt dan liggen de oplossing niet echt in het duister.

Huertecilla schreef op dinsdag 13 december 2005, 14:57:


Hoe erg is het dan eigenlijk dat een paard zweet? Wij hebben met onze twee fjorden aangespannen enkele malen recreatief aan een lange afstandswedstrijd van 25 km. meegedaan, we reden dus wel mee, maar niet voor de snelste tijd.
Eén keer zijn we per ongeluk tweede geworden. De paarden waren toen ontzettend voorwaarts en inhouden maakte ze alleen maar drukker, dus we hebben ze hun gang maar laten gaan. Eén maal hadden we kunnen winnen, maar toen liepen we dus echt bij de recreatie groep mee. We hadden toen wel de snelste tijd neergezet.
Alle keren zweette onze merrie het ergst, dat doet ze trouwens altijd, maar alle keren kwam zij het gemakkelijkst door de hartslagmeting en overige controles. Eén maal bleef de DA meten, omdat hij niet kon begrijpen, dat een paard dat zo nat was, zo'n lage hartslag had.
Wij moesten altijd wel lachen om de mensen die hun paarden met emmers water aan het koelen waren om de hartslag omlaag te krijgen.
Daarom vraag ik me dus af waarom het zo erg is dat je paard zweet.

Groetjes, Els.

Huertecilla schreef op dinsdag 13 december 2005, 14:57:


Ik rijd met een westernzadel dat de hele rug bijna bedekt. Dat zou ook nog wel eens mede een oorzaak kunnen zijn. Ik heb trouwens een tweede hands australian stock saddle besteld. (moet nog binnenkomen) Ik wil eens zien of dat beter bevalt. Jullie weten uit de eerdere discussie wel dat ik het westernzadel niet echt geweldig op de rug van Bright vind liggen. Het haar op haar kont begint nu weg te slijten. (weer die dikke wintervacht) Toch een teken dat mijn gevoel over dat westernzadel goed was. Het ligt gewoon niet goed. Ik weet dat ik beter een zadel op maat kan laten maken. Stil maar. Ik moet eerst uit vissen wat voor een zadel ik prettig vind. Als het stock zadel bevalt en het past goed op Bright dan houd ik het. Valt het tegen verkoop ik het weer door. Bevalt het super maar ligt het niet goed op Bright dan kan ik altijd nog naar een handgemaakt stock zadel uit gaan kijken. Leek mij de meest slimme oplossing. Dat stock zadel bedekt de rug niet helemaal. Misschien zweet ze wat minder.
Een boomloos zadel spreekt mij niet erg aan moet ik eerlijk zeggen. Mijn rug is nog slechter dan die van Bright. (er ontbreekt een stukje wervel, elke harde klap kan de boel van elkaar laten schuiven en mij in een rolstoel doen belanden. Waarom ik dan toch paardrijd? Het gaat tot nog toe goed en het is zo leuk) Het lijkt mij voor het paard ook niet geweldig. Maar dat is persoonlijk. Als Michiel er lekker mee rijd is het voor hem goed toch?
Als ik heel veel centjes heb kan ik altijd nog dat ortho flex zadel gaan proberen.

Groetjes,
Sandra Boshuizen

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 13 december 2005, 15:19:


Hoi Els,

Hoe was de turgor dan?