Huertecilla schreef op zaterdag 3 december 2005, 15:13:


Zijn deze boeken ook vertaald in het Nederlands of Engels ? Mijn Duits is niet zo denderend !

Loes

Loes Scheres schreef op zaterdag 3 december 2005, 17:50:


Helaas voor jou niet.
Asl je het ook maar een béétje machtig bent is het echter een aanrader.
Hij heeft 7 boeken geschreven die samen een levensverhaal zijn.
Als je daarvan
- Reiter, Reiten, Reiterei
en
- Pferdegymnastik
hebt heb je een érg compleet plaatje over het hoe/wat/waarom van weerstandloos rijden met verzameling op de achterhand; 'a-la-brida'.
Dit is een héél paardvriendelijk manier. Daar hoef je niet over van mening te verschillen: ik heb dit jaar verschillende keren op Ibiss gereden, een zéér lenige ruin van.... 34.

Sadko Solinski heeft in samenwerking met Aimée Mohammed de Malibaud productenlijn ontwikkeld. Hun lichte, leren, kaptoom wordt ook wel 'Pluvinel-kaptoom' genoemd.
De merknaam naam komt van het moerasdeel waar zijn boerderij staat; Mas du Malibaud.
De allereerste zadels die bijna dertig jaar geleden gemaakt zijn heeft hij nog steeds in gebruik.

Voor de liefhebbers:
de vertaling van het boek van Dom Duarte komt ongeveer nu uit. Dit is een verhandeling uit 1435 over paardrijden door Koning Duarte van Portugal zelf!
Dit is 50 jaar voor de reconquista van Spanje voltooid wordt, 200 jaar voor Pluvinel. Dit boek noem ik in dít verband omdat Duarte 'a-la-brida' reed; 'renaissance-stijl' vóór die werd uitgevonden

Het verhaal van het boek zélf is al een boek waard. Na zijn overlijden heeft zijn weduwe het meegenomen naar Napels, waar ze vandaan kwam. Napels wordt door de Fransen veroverd die het boek meenemen en daar blijft het in een museum zowaar bewaard. Het is nu van oud Portugees in modern Portugees in Engels overgezet.
De goede lezer heeft mijn woordkeuze 'het boek' opgemerkt: dit is nog een niet gedrúkt boek.....

Meer over Solinski op: http://www.basque.ch/deutsch%20BASQUE'S/frame%20Basque%20Bücher.htm

N.a.v. de verwarring die er blijkbaar over heerst zoals gebleken in 'licht rijden':

http://nicholnl.wcp.muohio.edu/dingosbreakfastclub/BioMech/RelativeElevation.html

Met scholing en gymnastiseren kun je een paard helpen het eigen- en ruitergewicht op een gezondere manier te dragen. Vergelijk het met een goede en slechte manier van iets zwaars optillen voor mensen: je ben geneigd dit door het buigen van de rug te doen terwijl jouw bénen er veel beter geschikt voor zijn. Paard idem.

Als je de uitleg van Dr.Nicholson goed op het netvlies hebt is het ook vanzelf helder waarom dit níet compatibel is met een 'voorwaardse' rijstijl of - gebruiksdoel.

Huertecilla schreef op zondag 4 december 2005, 10:03:


Het mooie van deze vooerbeelden met ruiter vind ik dat je goed kan zien waar de zwaartekracht trekt aan kont ruiter en evenwicht punt van het paard, je kan ze op de mm nauwkeurig op elkaar plakken
Ina

Huertecilla schreef op zondag 4 december 2005, 10:03:


Besluit ik hieruit dat verzameld rijden zoals hier bedoeld alleen geschikt is om
in een piste te rijden? Bij het buiten rijden wordt het beperkt tot wat rondkachelen?

jan.

jans schreef op dinsdag 6 december 2005, 10:02:


Of jij dat besluit weet ik niet;ik weet ook niet wat jij onder 'wat rondkachel' verstaat. Ík zeg dat in ieder geval bepaald níet. Er is nog een wereld van mogelijkheden tussen rondjes in een rijbak- en een endurance voor de medailles rijden of de meute op de hielen te blijven volgen.

Op het onderstaande plaatje zie je onder meer twéé dingen:
- dat 'verzamelen' je niet beperkt tot een rondje in dressuurbak of 'wat rondkachelen'
- dat de ruiter voor balans geen steun van het zadel nódig heeft



Voor meer voorbeelden kun je élke site over rejoneo (rejoneio) openen.

Het paardenboek van Koning Dom Duarte uit 1435 handelt onder meer over 'jousting'* en ook dát ging, evenals de andere bereden duelvormen, met een 'verzameld' paard.
Van Grisone (1650) tot en met de laatste renaissance ecuyer De Saunier (1756) is het bereden duel het eígenlijk hoofddoel van het (weerstandloos) aan de losse teugel verzamelde rijden. Het boek van Grisone heeft dit nota bene als títel en in het boek van De Saunier zijn aan ruiterduels meer platen gewijd dan aan enig ander onderwerp.

Vandaag van het fraaie weer en een lááánge afdaling van een glad kleipad gebruik gemaakt om mijn hengst zélf weer stapje verder te laten ontdekken waarom en hoe hij het zwaartepunt naar de achterhand moet en kan leggen.

* Érg 'grappig' is dat dit 'shock warfare' waarschijnlijk de grond onder het ooit gaan gebruiken van voetsteunen is. De lendensteun van het ridder-zadel is/was van ondergeschikt belang, in andere situaties zelf hinderlijk en mogelijk zelfs simpelweg een anachronisme helemaal uit de Romeinse tijd.

Huertecilla schreef op dinsdag 6 december 2005, 20:13:


waren ze die lendesteun niet nodig bij de steigerende aanval met de voorbenen op het voetvolk, en om makkelijk een kameraad zonder paard op te pikken in het heetst van de strijd? Ik kan me voorstellen dat je niet altijd onafhankelijk kunt zitten als er links en rechts soldaten aan je sleuren en er op uit zijn je te vermoorden, plus dat je zelf ook nog wat te doden hebt ondertussen. Of zit ik nu in een spannend boek??
Ina

epona schreef op dinsdag 6 december 2005, 21:03:

In een niet helemáál waarheidsgetrouw boek, maar mbt de zware cavalerie heb je wel een punt. De ridder in het zware harnas was te zwaar om uit balans gebracht zichzelf in het zadel te houden. De niet of lichter 'bepantserde' ruiter heeft in de strijd meer na- dan voordeel van steunen.
Er is daarom gedurende de hele geschiedenis een fundamenteel verschi l tussen de rollen en technieken van de lichte en de zware cavalerie.

De sterkte van de cavalerie is eigenlijk níet het in een infanterie-gevecht betrokken raken.
Zelfs de zware cavalerie heeft enige ruimte om te manouvren nodig.
Verder heb je cavalerie (licht en zwaar) en bereden 'krijgers'.
De lichte cavalerie 'is 'zoals je van de USCalvalry kent en ook wellicht van de Napoleontische oorlogen. De curassiers (met stalen kras) uit de laatse zijn een schoolvoorbeld van zware cavalerie.
De bereden krijgers kennen we niet echt uit Hollywood e.d. Dat waren de Numidiërs, de Iberiërs, de ridders, de bevelvoerende edelen na de middeleeuwen.
Die ridders traden trouwens bijvoorbeeld bij de kruistochten ook op als megazware cavalerie, maar dat is een ander hoofdstuk.
De Klassieke dressuur is op de vooral snélle, dus voorwaards rijdende cavalerie gebaseerd, de renaissance school op de vooral superwéndbare bereden krijgers.

De lendensteun van de romeinen dateert uit een periode bijna duizend jaar voor met stijgbeugels gereden zou worden. De romeinse cavalerie was verder uitsluitend 'zware' cavalerie die wél ook infanterieschermutselingen aanging. Waren ook gepantserd met metalen kuras dus topzwaar.
Bij treffens tegen andere bereden eenheden zoals van de Numidiërs was ze kansloos. De Numidiërs reden met een katoenen tuniek, zonder zadel.

Die lendesteun verdwijnt overigens in de loop van de ridderperiode.
Heel opvallend is dat ze in identieke vorm nog voorkomt op het Camargue-zadel en daar gelijk hét zwakke punt van dat zadel is.

Huertecilla schreef op dinsdag 6 december 2005, 17:01:


Ik heb me vast niet erg duidelijk uitgedrukt, ik begrijp best dat je in een piste vanalles kan doen met je paard, is helemaal niet negatief bedoeld ofzo.
Ik heb daar grote bewondering voor,als het niet paardje pesten is.
Wat ik me wel afvroeg is of een paard dat verzameld loopt, dat ook uren volhoud. Uit oudere berichten van u begrijp ik dat u soms toch ook best een pittig tempo rijdt. (ongeveer 12 km/u gem.over een langere afstand in uw omgeving )
Er is ook een wereld van verschil tussen endurance en endurace.

Meute op de hielen volgen???

jan.

jans schreef op vrijdag 9 december 2005, 18:48:


Juíst een paard dat verzameld gaat houdt dat lang vol. Naarmate het terrein zwaarder wordt, neemt het verschil tov van een 'voorwaards' gereden paard toe.

Vandaag 24 km/uur; merrie had behoefte aan lekker ontspannen galop. Wordt ze altijd lekker soepl in de rug van. Niets is zo goed voor de ontspannen 'gegeven' rug als een rustige galop. Helaas is een paard daar pas aan toe als dat al geen punt meer is; interne tegenstelling helaas.

12 km/uur is niet zo'n hoog gemiddelde als je veel draf met stukjes galop afwisseld. Op een vlak ruiterpad zoals in NL gebruikelijk is, zouden die van mij een makkie hebben. De snelheid zou dan echter niet omhoog gaan logischerwijze. Hooguit doordat ze langer in galop zouden kunnen.

Een afstand met een hoog gemiddelde afleggen is één, voor de medailles gaan is twee. Het is níet de snelheid die het probleem is; het is snelheid x rijtijd-in-het-zadel die nekt.


Pak het woordenboek; het volgen van de meute is naast de Napoleontische oorlogen de oorzaak van de voorwaardse erfenis binnen de hoofdstroom van het paardrijden. De twee duizend jaar geschreven geschiedenis daarvoor reedt men hoofzakelijk 'a-la-brida'; dwangloos verzameld.
Zelfs in de Middeleeuwen was de ridder verrassend paardvriendelijk:
"He who strykythe a horse shol have noo prize." -Sir John Tiptoff, Earl of Worchester, 15e eeuw, in de reglementen voor ridderspelen.
Die ridder reed uiteraard 'a-la-brida'.

Huertecilla schreef op zaterdag 10 december 2005, 2:26:


Hoe bedoel je, dat uw paard minder moe wordt dan?

Voor een bloedpaard is dit idd. niet zo snel, maar ik rij ook endurance met
fjorden en dan is 12km/u hier in de Ardennen toch het max. voor hun op een verantwoorde manier.Zeker rekening gehouden met de hf die na
10 min < 60 moet zijn.

Volledig mee eens.


Bedankt voor de verklaring, meute was bij mij alleen bekend i.v.m. een troep
honden, maar ik ken m'n geschiedenis onvoldoende.

Neemt u trouwens zelf soms deel aan endurance wedstrijden in Andalusië?

jan.

jans schreef op zaterdag 10 december 2005, 5:24:


Minder belast, meer ontspannen = minder snel moe en sneller herstel ja.
Zie hieronder; meten = weten.


Daarom heb ik twee HSM's en een derde met geheugen en interface naar de PC. Meten = weten.
De opmerking van EGon mbt onderzoek is terecht, doch voor míj is het voldoende om te kunnen zien dat de HSM over een zware rit een gunstiger gemiddelde waarde aangeeft als het paard ontspannen verzameld gereden wordt.
Even ter referentie: na de 24 km/uur rit zat Arabella binnen 3 minuten >60.

Daarom kan snéller rijden ook voor Fjorden wellicht en soms relatief 'beter' zijn; hoe sneller je rijdt, hoe minder lang het ruitergwicht gedragen hoeft te worden. Het optimum is makkelijk uit te rekenen en met de HSM te bepalen.


Dat ís het ook. Dit is met de lichte cavalerie de basis voor de militairy, de basis voor de stijl van Caprilli, de basis voor hoofdsroom paardrijden.

Nee.
Ten eerste wil ik mijn paarden niet blootstellen aan mijn wedstrijdgeest en ten tweede weiger ik mijn paarden bloot te stellen aan de entverplichtingen.
Ik heb het wel een keer gezien hier en Klasse 3 is voor mijn Arabella een relatief makkelijk uitje. Capricho is nog beter in conditie en -getraind (volledige Kikkuli-programma gedaan vorige winter), maar die is ook 2 jaar jonger en hengst dus heeft nog wat meer tijd nodig.
Hij komt meestal al bij aankomst onder de 60.

TREC is iets wat ik al dagelijks doé; ga als ik mijn koffie op heb Arabella opzadelen voor een rit de Sierra San José in; wil een doorgang over de Sierra naar Rosario vinden.
Gisteren heb ik te voet een doorgang over de Sierra San Jorge gezocht, maar daar zit een stuk onpasseerbaar in, dus moet ik verder speuren.
Dat is allemaal zelfs op stafkaarten lichtgroen met alleen hoogtelijnen. De schaarse paden die op de kaarten staan zijn er meestal niet en de uitgesleten geitenpaden die er wel zijn, staan er uiteraard niet op. Die zijn bovendien vrij onbetrouwbaar omdat geiten rotswanden kunnen passeren die ik zelfs te hand-en-voet niet kan over klauteren. Dat was ook het punt bij de San Jorge.

Morgen ga ik met pielemans aan de lange lijn de pas naar Alfernate op lopen; ca. 5 km. met gem. hellings% van 60%.
Maandag idem maar dan met mijn lief als passagier in het zadel. Dat zelf lópen is in mijn ogen essentieel omdat je dan veel aandacht hebt om het paard te helpen ontdekken wat het makkelijkste en minst vermoeiend (voor jezelf wel vermoeiend maar ook goed voor de conditie : -) ).
Dinsdag idem maar dan een makkelijker route en zelf in het zadel.
Woensdag indem nog makkelijker.
Dan hij een paar dagen rust en ga ik met Arabella verder.

Jij woont in de Ardennen zeg je?! Maak gebruik van de hellingen in het terrein! Kun je jouw paarden erg snel en makkelijk aanleren dat met meer gewicht op de achterhand de ruiter makkelijker gedragen wordt.
Mbt het hoe/wat zag ik bij Loesdau in de catalogus een concreet boekje over het gebruik maken van het terrein bij het beleren. Met dat en het 'Pferdengymnastik' van Solinski weet je alles

Huertecilla schreef op zaterdag 10 december 2005, 2:26:


Goede paarden waren toen ook héél duur, net als goede valken. Denk je niet dat dit reglement uit praktische/geldelijke overwegingen is ingegeven? Immers als je tegenstander in de joust iedere keer je paard molt (lijkt me ondanks alle pantsering voor de hand liggen als het om het winnen gaat!) is de lol er snel af.

Groeten, Egon