Piet schreef op vrijdag 4 november 2005, 10:09:


Tsjonge, tsjonge Piet, wat een negatieve reactie.
Ik vind de bekappers zoals Rik met deze instelling vakmannen met realiteitszin. Jou mening getuigt van idealisme met oogkleppen. Lees nou eens goed wat Rik schrijft en waardeer zijn ruime ervaring en kennis op wat hem toekomt ipv te reageren met een snobistische houding van: we zullen nog weleens zien wie er gelijk krijgt.

Jou reactie wekt nmi alleen maar weerstand op, meer bereik je er niet mee.

janna schreef op vrijdag 4 november 2005, 10:19:


Duizenden paarden die op ijzers stonden en eindigden bij het slachthuis met een ziekte die is veroorzaakt door het dragen van ijzers, hebben het gelijk van het blootsvoets gaan ook al duizenden keren bewezen.
Dat is niet iets wat ik met mijn "snobistische houding" hier hoef waar te maken.
Ik zie de resultaten elke keer weer wanneer ik mijn vriezer open.

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Ilona Kooistra schreef op donderdag 3 november 2005, 23:12:

En die bekapper moet dan wel weten waar hij mee bezig is en wel op de hoogte zijn van al die hoefproblemen die kunnen ontstaan en vooral hoe deze kunnen ontstaan, dus anatomie van het gehele paard en alles wat erbij komt kijken. En daar zijn dus de andere, duurdere en veel uitgebreidere (officiele) opleidingen voor.

Verder ben ik het helemaal met hoefsmid Rik eens ...
Hoe zeer ik ook tegen hoefijzers ben (mede ook vanwege eigen slechte ervaring) ik kan me dus wel indenken dat je er soms niet aan ontkomt.

Maar ik zou in alle extreme gevallen (die ik hoop nooit met mijn pony mee te gaan maken), toch eerst contact opnemen met de heer Smit van de hoefschoenen of hij niet een aangepaste schoen kan maken ...
want hij kan veel heb ik in de loop der tijd dat ik weer eens in zijn werkplaats stond gezien (van steunzolen tot complete laarzen).

Groeten,
Ingrid

"Als je met alle winden
meewaait, heb je nooit tegenwind"

Isapaardje schreef op vrijdag 4 november 2005, 11:10:


Helemaal mee eens. In principe geen ijzers, maar er zullen altijd omstandigheden zijn, waarin om therapeutische redenen ijzers een noodzakelijk kwaad zijn. Maar dit zijn dan ook echt uitzonderingen.

Piet schreef op vrijdag 4 november 2005, 11:00:


Maar als je wilt, wil ik hier best wat dieper op ingaan, hoewel de behandeling van hoefkraakbeenverkalking hier al een keer aan de orde is geweest en Rik toen vond dat ijzers in de vorm van kunststof hiervoor de aangewezen oplossing waren omdat er dan meer werking van het hoefmechanisme zou zijn. Hij vond zelfs een nieuw woord uit: "hoefmechaniseren"

Hoefkraakbeenverkalking kwam vroeger heel veel voor bij grote zware paarden o.a door slechte bekappingen en de schokken die ijzers op harde ondergrond gaven.
Geen betere manier om dit te voorkomen door nooit ijzers onder te slaan en het op te lossen, als die er al onder zitten, door ze er zo snel mogelijk van onder te halen.
We maken dan gebruik van de optimale doorbloeding van de hoef om dit proces van verkalking te stoppen. Lukt dat niet meer, dan geven we het hoefbeen toch zeker alle ruimte om zo vrij mogelijk te bewegen, zodat het zo min mogelijk zacht weefsel beschadigd inplaats van af te knellen door er ijzers onder te slaan.

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Simon Lingbeek schreef op vrijdag 4 november 2005, 11:48:


Geef eens aan wanneer Simon en in welke gevallen?

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op vrijdag 4 november 2005, 11:57:


Hoi Piet,

In die gevallen waarin je de zaak moet fixeren kun je soms niet om een ijzer heen.
Bijvoorbeeld:
Mijn Shire heeft 2 jaar geleden een paar flinke kwartierscheuren gehad. Deze bleven maar terugkomen, ondanks regelmatig bekappen. Uiteindelijk op advies van mijn DA en hoefsmid indertijd toch maar ijzers onder geslagen.
Na een maand of 8 of 9 was de hoef weer helemaal vrij van scheuren en zijn de ijzers eronder vandaan gegaan.

Indien om wat voor reden dan ook een hoef zo ongeveer helemaal uit elkaar valt, moet je weleens fixeren. Bijvoorbeeld in het geval van een stevige hoornzuil, waarbij grote stukken wand verwijderd moeten worden.

Maar zoals gezegd dit zijn uitzonderingen.