paardrijden is ook fantastisch! Je leert zoveel van ze! Ik wordt ook nog steeds geconfronteerd met mijn te snelle manier van reageren, dat straffen mijn ponies mij onmiddelijk af! Bijv. door precies niet te doen wat ik graag zou willen.
Overigens heeft er een tijd geleden een deftige man gezegd dat je noooit met psychische problemen naar je paard toemag, omdat het risico erin zit dat je dat overbrengt op je paard. Daar ben ik het niet mee eens, hoewel ik zijn risico begrijp. Zolang je je bewust blijft van je eigen handelen en jezelf kan corrigeren, doe je geen kwaad denk ik.
Kijk overigens ook eens naar al die vormen van paardrijden voor zowel lichamelijk en verstandelijk gehandicapten! En weet hoe therapeutisch dat kan werken.

Dus je bent geen zwever, ben blij voor je dat je weer wat geluk kan vinden!
Hester

Hoi Maras.

Wat een goed advies is dat van de ruiter geweest.
Heb je hem dat ooit verteld, hoe goed het je heeft gedaan?

Ik kan me helemaal in je verhaal vinden.
Ik weet niet hoe dat in Nederland is, maar hier begint de gezondheidzorg hoe langer hoe meer de waarde van paarden in te zien.
Met betrekking tot het terug vinden van eigen waarde, waardering en liefde van een dier zonder vooroordeel en dat met een paard samen zijn zoveel meer is dan er op zitten en te rijden.

Ik vond je verhaal niet zweverig.
Zulke verhalen zouden meer in de openbaarheid moeten komen.
Zodat meer mensen de gelegenheid krijgen om van paarden te genieten.

Ik wens je nog vele , heerlijke uurtjes in de natuur met je paard toe.
Kijk wel een beetje uit.......het jachtseisoen is er.....vooral in de schemer en de vroege ochtend.

Groetjes, Joke.

hester schreef op zaterdag, 11 oktober 2003, 13:12:

Hoi,
Beetje heeft hij wel gelijk (wie het ook was). In de periode dat ik overspannen thuis zat, zocht ik steun bij mijn pony Isabella, maar al snel veranderde die vrolijke pony in een lusteloos beestje. Daar door ging ik mij op mijn beurt weer zorgen maken over die pony en echt op den duur liepen we allebei te zuchten. Tot iemand mij vroeg (die de pony ook kende en wist hoe we op elkaar gesteld waren) of ik mij wel lekker voelde. Nou nee dus, helemaal niet. Bleek Isabella dus inderdaad mijn neerslachtigheid over aan het nemen te zijn. Toen ik dat wist moet ik dus echt aan mijzelf gaan werken om die pony weer levenslustig te krijgen. Omdat ik dat wilde ben ik er zelf ook weer bovenop gekomen en inderdaad; Isabella werd ook weer de oude. Dus ja die man had zeker weten gelijk.

hester schreef op zaterdag, 11 oktober 2003, 13:12:


Zo, er zijn wat reacties op dit thema binnengekomen, dus vond ik dat ik de auteur moest zoeken. Na veel graafwerk heb ik het gevonden:
Ik bedoelde de haptonoom Ted Troost, hij heeft het volgende gezegd in de Bit van juli 2001:
Hij pleit voor respectregels. wat je ook hebt meegemaakt, hoe ongelukkig ook,, zorg ervoor dat je paard het niet merkt. Ten tweede : je mag een paard niet gebruiken om iemand anders te laten zien hoe goed je bent. Misbruik je paard niet voor je eigen stress. Als je gedronken hebt, of antidepressiva hebt gebruikt, dan heb je niets te zoeken in de stal, je moet eerst met jezelf in het reine komen. Geen aftershave op, geen radio aan. Heb je een pestdag, blijf weg. Zie je dat je paard een slecht humeur heeft, respecteer hem dan en laat hem een dag staan.
Het echte paardrijden kan pas als je je ik, je ego kan los kan laten. Je moet in je gevoel gaan zitten, dan kan je paard dat ook. En de blokkade van de ruiter, zal het paard ook over nemen.

Haha, wie schiet?
Hij eindigt lachend met het volgende: "Ik zou graag nog eens mensen met een bit door de bak zien rennen".

Hester

Ja, daar kan ik me bij aansluiten. De laatste keer dat ik een borreltje op had ging ik de volgende dag gewoon op Daan zitten. Dit was echter pas voor de 4e keer want ik was hem aan het inrijden. Erafgestuiterd en pols gebroken. Dat zet je dan toch wel aan het nadenken... En ik maar denken dat ik al lang nuchter was...


Het lijkt mij dat je dan wel errug ver gaat. Als je het zo gaat bekijken dan kun je nooooit wat gaan doen met je paardje. Er is namelijk altijd wel wat!

Juliette.

Hoi allemaal!

Ik wilde me even voorstellen als nieuw lid.

Ik ben 20 jaartjes jong en sinds kort wonend in Amersfoort waar ik met mijn paardje heerlijk de bossen in kan...Dus Hester misschien kom ik je nog wel een keertje tegen....
Ik mag genieten van een haflingertje al bijna 6 jaar lang. Meneer is deze zomer zeven jaar geworden en heeft nog steeds even veel humor als toen hij 1 was.
Ik volg momenteel een opleiding tot integrated instructrice. Een methode die ervan uit gaat dat een paard de spiegel is van de mens, lichamelijk, psychisch en spiritueel.

Hoop dat ik hier veel bij kan leren,

Met vriendelijke groet,

Emania

emania schreef op vrijdag, 28 november 2003, 10:23:


Hoi Emania,

Welkom!! Ik woon in Baarn ( erg dicht dus ) en heb ook een haflinger Adonis. Die opleiding lijkt me erg mooi! Zou je er misschien iets meer over kunnen vertellen

Groetjes Sophie

Hoi Emania.

Welkom!

Staat je paard bij de Treek in de buurt?
Mooie omgeving heb je dan uitgekozen.

Zo te lezen kunnen wij eerder een hoop van jou leren.

Ik sluit me aan bij de vraag of je iets meer over je opleiding kunt vertellen.

Joke.
(Ex-Keietrekker).

Hoi Emania.

Welkom!

Staat je paard bij de Treek in de buurt?
Mooie omgeving heb je dan uitgekozen.

Zo te lezen kunnen wij eerder een hoop van jou leren.

Ik sluit me aan bij de vraag of je iets meer over je opleiding kunt vertellen.

Joke.
(Ex-Keietrekker).

Hoi,

Ik sta inderdaad vlakbij de Treek, tenminste ik ga vandaag Whopper verhuizen naar zijn nieuwe stalletje. Waar we tegen de bosrand aan zitten. Jippie Jippie Jee!

De opleiding die ik volg gaat er over hoe mens en dier met elkaar communiceren, zowel lichamelijk als spiritueel is hier veel in mogelijk. We leren hoe je kan werken met energie en de zeven chakra's. We werken onder andere met methodes als centred riding, alexander techniek, TTouch, en de gedachtengang van Mary Wanless ( het boek rijden met gevoel). Verder geeft iedereen er een eigen 'Swung' aan. Iedereen heeft zijn eigen idee over hoe je 'goed' moet paardrijden, en voor iedereen is zijn eigen methode de gene die het beste werkt.
Als jullie meer info willen staat er een korte samenvatting op de volgende website: www.hofstedeoostrijk.nl

Groetjes
Emania

jo schreef op vrijdag 28 november 2003, 17:28:


WELKOM , WELKOM !! Ik ben zelf ook 16 jaar en doe een mbo-opleiding paardenhouderij en ik hoop dat jij ook al zo veel heb geleerd van deze site als ik , hartstikke leuk dat er meer meiden als ik zich intereseren voor NH en PN !! Welkom bij de groep , groetjes Ellen