Ik runde een PP in Schoorl. Had alles zelf in de hand. Ik bepaalde wie erop kwam als pensionklant en wie niet. Gaandeweg door de jaren heen kwam ik tot de ontdekking dat je beter langer kunt zoeken naar iemand waarmee het klikt, dan dat je maar iemand aanneemt om het gat te vullen. Ik wilde niet langer meer op mijn terrein me hoeven ergeren aan bitten en bijgezet longeren. Als ik dat wil zien ga ik wel langs een manege. Wees kritisch naar wie je aanneemt en wacht ook niet te lang met iemand wegsturen als ie zich niet aan de afspraken houdt ("oh ik had niet gezien dat het water op was").
Naschrift (maandag 14 december 2015, 20:33):
En over die boxen voor noodgevallen... Tegen de tijd dat je paard zó ziek is dat ie alleen nog overleeft in een box, sta je al op de kliniek, en daar zijn boxen zat.