Emma Arblaster schreef op woensdag 1 oktober 2014, 20:53:


Ja tuurlijk, je had die foto nu toch op PN gezet?!
Alleen bij vreesboek heb ik geen account en kan daar dus niks mee.


Dat zijn we dan eens


Dan gebruik je dus een foto die iets toont waar niets mis mee is om iets aan te tonen wat biologisch onjuist moet zijn?
Als het waar zou zijn zoals ik je begrijp, zou dat betekenen dat je juist constant hoeven aan de achterkant moet bijknippen omdat ze anders over de kop gaan... en dat is gewoonweg niet zo anders zou dat hier en daar een bioloog toch wel opgevallen zijn? Arme zebra's....


Toch niet oneens?
Ik zeg toch ook dat er van allerlei mini-slijtage veroorzaakt wordt waar groei tegenover staat?


Ja joh, op zich is dit geen onware bewering... indien...
Eenzelfde soort bewering kan ik doen over kwartieren en hielen: als de groei daar sneller gaat dan slijtage, door bijv. gebrek aan gezonde hoefwerking, dan....
Ik vind dat deze indien-argumenten geen goede argumenten zijn, dat het conceptueel niet opschiet.


Beetje raar, of je begrijpt me niet. Ik beschouw de gehele hoefwand incluis de omgeslagen steunsels en hele reutemeteut als "nageltje"


Als je het mij vraagt, kom ik je eerder aan de kop zeuren over omgeving dan over hoeffies. Wanneer omgeving verbetert verbeteren die hoefjes vanzelf mee ook zonder dat je daar iets aan doet.


OK, als dat alles van FB is... kan ik vanaf hier ongezien niet weten he?


Nee, je wilt zo min mogelijk wrijvingen in je versnellingsbak anders is 'ie binnenkort helemaal kaduuk! Er zal altijd wel wat wrijving tussen bewegende delen blijven, vandaar de warmteontwikkeling (=energieverlies), maar je wilt er zo min mogelijk van dus zorg je dat de diverse tandwielen zo goed mogelijk ingesteld worden, de tandjes grijpen daardoor zo in elkaar dat de kracht overgebracht wordt door druk en je gooit er nog een plens olie ook bij om de wrijving te verminderen.
Ieder tandje drukt keurig tegen een collega aan, da's de bedoeling. Toevallig zag ik verleden week nog een versnellingsbak van iemand die dacht dat het met wrijving werkte... al die mooie tandjes lagen dus afgebroken (=afgesleten) onder in de bak terwijl diverse tandwieltjes teruggebracht waren tot gewone wieltjes. Da's pas mooi duidelijke wrijvingsslijtage!

Alleen als je loopt te sloffen (ken je die uitdrukking?) veroorzaakt die manier van lopen onnodig veel wrijving en zijn je schoenen wel heel erg snel kapot. Dat geldt uiteraard ook voor een paard, een geit en een potto.
Een zo goed mogelijke grip, zoals het profiel op een band, beoogt ook de wrijvingsverliezen te verminderen.

Een voet, een hoef, wordt op een zekere plaats neergezet, dan volgt er een hele afstand niets terwijl ze verzet wordt totdat de voet op een andere plaats wordt neergezet. Alleen indien neergezet rust er gewicht op die tezamen met de grip ervoor zorgt dat de voet liefst helemaal niet beweegt t.o.v. het vlakje waar die is neergezet maar da's een theoretische perfectie want er zijn allerlei goede, biologische redenen waarom er wel ietsie beweging in zit die vokomen gecompenseerd wordt door groei.
Maar dat de voet natuurkundig verantwoordelijk is voor versnelling en wrijving kan echt niet; dat doet de rest van een lichaam terwijl die voet juist zonet op een geschikt plekkie daarvoor is neergezet.

En over dat Pascal en Nm... als we een moer vastdraaien gebruiken we Nm op de momentsleutel hoor.
Wie het denkt te snappen en beter uit kan leggen heeft mijn zegen...

e m kraak schreef op woensdag 1 oktober 2014, 22:44:

Ik heb nooit beweerd dat de hoef zou schuiven, integendeel.

Gevonden waar de verwarring ligt - hier is de kern van de verwarring: wat jij grip noemt ontstaat juist door wat natuurkundigen wrijving noemen. Wrijving is niet 2 vlakken schuiven over elkaar in deze context (dynamische wrijving). Wrijving in deze context is statisch - dat 2 vlakken een kracht kunnen overzetten op elkaar (zoals bij de tandwielen maar dan veel kleiner omdat er moleculair allerlei plak-eigenschappen zijn die ook de slijtage veroorzaken) en uiteraard dat ze NIET gaan schuiven. Dit noemen we dus ook wrijving. Op wikipedia staat bv: "Zonder statische wrijving zou er ook geen beweging kunnen zijn. Bij het lopen zorgt de statische wrijving ervoor dat de voet zich kan afzetten tegen de vloer."

Nu snap ik waarom Noortje een kleinere voet beter zou vinden: minder wrijving. Hier wordt intuitief vanuit gegaan dat wrijving iets slecht zou zijn en moet verminderd worden, absoluut niet! nee wrijving is iets noodzakelijk voor de beweging (zo krijg je grip).


De voet en been zorgen ervoor dat de massa van het lichaam mooi op hoogte kan blijven en de beweging van deze massa niet in het zwaarteveld op en neer gaat, maar (min of meer) langs een equipotentiaaloppervlak kan gaan. Paarden kunnen zo snel lopen omdat hun massa maar gering in hun benen zit.

De voet is verantwoordelijk voor de beweging in dat vlak omdat dit de enige raakpunt met de grond is, dus de enige plaats waar de aandrijfkracht kan overgezet worden, het is niet door windjes te laten dat een paard vooruit gaat, noch door met zijn manen te wapperen.

Gewicht is de kracht die een massa ondersteunt, dat gaat uiteraard door de voet, maar bij beweging zijn er ook andere krachten aanwezig. De massa van het been heeft een zekere impuls naar voor, de voet raakt de grond en deze voorwaartse impuls (tov het paard) moet teniet gedaan worden alvorens het been in de andere richting kan slingeren (mbv de grond en grip). Hier is de snelheid van het been van belang om te weten welke bijkomende kracht er op de voet treedt bij het neerkomen, maar het neerkomen was niet iets waar ik het over had, enkel over de afwikkeling en bijhorende teenslijtage.


Nm is in dat geval de eenheid moment, een moment is een torsie, dat is uiteraard iets anders dan een energie, energie is niet vectorieel, moment is een vectorieel product van kracht en afstand, heeft met druk niet rechtstreeks iets te maken.

We kunnen dus stellen dat bij het afrollen de kracht die we vanaf nu grip gaan noemen (ipv wrijving, als dit duidelijker is) van het paard enkel op de teen inwerkt en juist daar door allerlei moleculaire plak-eigenschappen aan slijtage onderhevig is. (we zullen de richting van de kracht dan maar buiten beschouwing nemen).