Emma Arblaster schreef op maandag 29 september 2014, 20:11:

Hm tja, die naam Natuurlijk Bekappen is een beetje verwarrend. Aan de ene kant is het een letterlijke vertaling van het Engelse 'natural trim'. En daaronder vallen weer meerdere methodes.
Maar toen Frans en Ilona (de bedenkers van Paard Natuurlijk) jaren geleden een manier van bekappen bedacht en in een boek gestopt hebben hebben ze dat Natuurlijk Bekappen genoemd, dus een eigennaam voor een bepaald 'beesje'. En in díe zin is het dus wel een manier van bekappen met bepaalde opvattingen + ideeën erachter. Dus niet zomaar een vertaling van natural trim.
Die verwarring kom je vaker tegen. Mensen zien natuurlijk bekappen staan en denken in 1e instantie aan de overkoepelende term die het ook is, net zoals natural trim. Maar het gaat wel degelijk om iets heel specifieks dus.
Ik heb het als ik het over de methode heb dan ook over Natuurlijk Bekappen (het merk)... net als ik op FB deed eerder om die reden.
Jazeker, soms kan dat nuttig zijn, soms ook helemaal niet omdat de verschillen nergens op slaan, maar daar ging het in die discussie die je gekopieerd hebt eigenlijk niet over

Hét centrale thema daar is te vinden in een latere reactie van Piet:
"ok, nog even verduidelijken wat ik beweer dan: het is niet juist om te zeggen dat een hoefwand bij een correcte landing alleen slijt in het voorste gedeelte van de hoef. Een hoef is geen stijf stuk beton. Een hoefwand zal slijten waar hij de grond raakt, in de hielen, in de kwartieren en in de teen door de buiging die de voet heeft bij een landing op de hielen, dus overal. Mogelijk dat op een racebaan waar de voet wegzakt de teen extra slijtage ondervindt, maar niet op een harde weg."

En dan komen we bij de kern van de zaak (de discussie daar staat onder een filmpje, high speed opname van nb hoeven op een weg): meer slijtage in de teen dan elders in de hoef. Waardoor komt dat?

Deirdre (Emma) reageert met: "Het is juist om te zeggen dat de hoefwand kracht ondervindt waar hij de grond raakt, maar er is wel degelijk een verschil in slijtage, dat heeft te maken met de richting van de kracht. De achterkant van de voet zorgt voor de opname van de impact en de schokdemping, de voorkant zorgt voor propulsie. De krachten zijn niet in dezelfde richting. Zoals de banden van een auto over de weg rollen, zo moet je het afwikkelen zien. De wrijving zorgt ervoor dat je vooruit gaat. En ook dat je banden verslijten."

Dan staat daar nog deze reactie boven: " Ik heb de film nog eens gekeken en ik denk dat de kracht niet op de teen komt te staan die af zou rollen en daardoor zou slijten. Ik denk dat de kracht komt uit het volgende paar hoeven dat neergezet wordt en dat daardoor het eerste paar weer een nieuwe pas kan maken. De hele voet zet af, niet alleen de teen. Anders zou de hele hoef wel tot één nog kleinere teen zijn geëvolueerd. Dat zou veel efficiënter zijn."

En daarmee zijn weg gekomen tot de daadwerkelijke inhoud van de discussie: natuurkunde

e m kraak schreef op maandag 29 september 2014, 19:10:


nagels knippen inderdaad, niet meer en niet minder, daarom is bekappen ook zo eenvoudig als je de hoeven regelmatig onderhoudt.


precies

-knip-


in de praktijk blijkt vaak dat mensen die hun eigen paarden gaan bekappen toch niet helemaal deze regel volgen. Ze durven misschien niet kort genoeg te knippen (of raspen) en de hoef groeit in een richting die ongewenst is. Door weinig slijtage en niet goed schoonkrabben van de zool kan de hoef in de praktijk wel eens veel langer zijn dan wenselijk, zeker als er ondergeschoven hielen zijn. Wat mij betreft: hoeven is nageltjes knippen en als beginner af en toe iemand vragen of je nog wel op de goede weg zit. Als je meent dat je het allemaal goed in de hand hebt: kijk nog eens mee met anderen die bekappen en blijf alert. Hoe regelmatiger je bekapt hoe beter het resultaat. Erg lange hoeven bekappen blijft nagels knippen maar het resultaat wordt toch minder.

Martina schreef op dinsdag 30 september 2014, 9:29:


Het verslijten van banden en het verslijten van hoeven of voetzolen zijn totaal niet vergelijkbaar, als je dat vanuit natuurkundige actie en wrijving wilt doen. Om dat uit te leggen vind ik niet eenvoudig. Je moet daarvoor terug naar de aard en bron van wat de beweging veroorzaakt.
Beweging = krachtvector = energie en perpetuum mobile kan niet dus we weten 2 zaken van te voren met zekerheid: de energie moet ergens weg komen én moet ergens naartoe; ze kan daarbij van aard en vorm veranderen.

Laten we beginnen met de simpelste kant van het verhaal: de banden. De band omsluit een wiel, het wiel is hetgeen wat aangedreven wordt (door x kracht vanuit het centrum, de "as"). Daarbij, heel belangrijk, verandert het zwaartepunt van het wiel niet zodat zwaartekracht niet met de beweging van dat wiel meewerkt (en die deels ook veroorzaakt) maar juist tegenwerkt ("remt", vanwege de wrijving die het "gewicht" veroorzaakt).
Als krachtvectoren krijg je dan: de zwaartekracht als constante (=het gewicht van het totaal as/wiel/band hetgeen evt. voortbewogen wordt) + achterwaartse kracht in wrijving +
voortwaartse kracht in kinetische vorm als "voortbeweging" tegengesteld aan de achterwaartse kracht in wrijving.
Waar het om gaat is dat deze wijze van voortbeweging een krachtvector in de vorm van wrijving veroorzaakt die als tegengesteld aan de kinetische voortbewegingsenergie constant is.

De essentie van de voortbeweging van beesten zoals paarden en mensen daarentegen is een wisselwerking met evenwicht en zwaartekracht. Wat er eigenlijk gebeurt is dat je je vorm verandert, waardoor je "evenwicht" (wat niet meer dan een naam is voor het in balans zijn van je zwaartepunt in relatie tot Aardse zwaartekracht) verschuift. Bevind je je op je paard, dan geldt de uitkomst van beide zwaartepunten als combinatie.
De hoef of voetzool dient in hoofdzaak alleen maar als steunpunt, maar geleidt geen voortbewegings(kinetische)energie en ondergaat wegens dat "gebrek" ook geen logisch tegengestelde wrijvingsenergie.

DUS, kort:
Waar het om gaat is dat het voortbewegen van een wiel een krachtvector in de vorm van wrijving veroorzaakt die evenredig tegengesteld aan de kinetische voortbewegingsenergie constant is. De hoef of voetzool daarentegen dient in hoofdzaak alleen maar als steunpunt, maar geleidt geen voortbewegings(kinetische)energie en ondergaat wegens dat "gebrek" ook geen logisch tegengestelde wrijvingsenergie.
Kolere seg, snappie ut 1 beetje nou!?

Experiment 1: kijk naar een wiel en bedenk waarom het niet uit zichzelf begint te bewegen of om te vallen.
Experiment 2: ga staan waar je voldoende ruimte hebt om te vallen, houd op met je spieren (door middel van subtiele drukveranderingen, gevoed door lichaamselektrische energie - daar arbeiden die spieren immers op, energie komt ALTIJD ergens vandaan EN gaat ergens heen, in wat voor vorm ook) je "evenwicht" te doen regelen en je valt om als een plank, door niets meer dan zwaartekracht.
Experiment 3: ga naar je paard kijken en bedenk waarom je paard veel minder makkelijk omvalt dan jij zelf (spoiler: het evenwichtspunt wordt een evenwichtsvlak).
Zoek in een goed natuurkundeboek vervolgens "samengestelde brugconstructies met minstens 4 pijlers" op, ook dat gaat het begrip ietsie helpen
Nmm goede vraag daarbij is: "waarom loopt een paard altijd en per definitie zijn/haar hoofd achterna?".
*Experiment 4*: doe een stap en probeer te bedenken wat er nou eigenlijk precies gebeurt. Ik zal het voorkauwen anders wordt dit een eindeloos gedoe en daar heb ik geen geduld voor, dus:
- op het moment dat je een voet optilt, wat gebeurt er dan allemaal energetisch? Schrijf maar op, punt voor punt.
- op het moment dat je je vorm verandert (een arm of been uitsteekt bijv.) verandert daarmee je evenwichtspunt. Verdisconteer dat met voorgaande.
- op het moment dat je die voet weer neer zet, wat gebeurt er dan allemaal energetisch? Schrijf maar op, punt voor punt.
Ik verwacht niet dat iemand ergens komt met minder dan minstens 5000x herhalen van dit experiment dus da's al een hele wandeling. Neem je pony mee en probeer het je pony uit te leggen, misschien helpt dat

We zijn dus nog steeds niks nada aan het "uitvinden", geen perpetuum mobile whatsoever, alleen maar iets beter bewust aan het worden wat er zoal gebeurt.

Emma Arblaster schreef op maandag 29 september 2014, 20:11:


Ohh... maar dan heb je het over een merk, niet over een methode?
Dat merk is juridisch niet beschermd zover ik weet
Maar ik hoor ook nergens bij, laat je daardoor niet ontmoedigen


Het kan aan mij liggen, maar ik snap daar vaak teveel niet van, van al die methoden en titels. Voor mijn beleving gaat dat vooral over sociale mensendingen onderling (en "verdienmodellen"!) waar ik geen belangstelling voor heb.
Neem dat renpaardenhoevenverhaal voorbeeld nou, ik zag dat in je bericht Nr:268474 voor het eerst, vanuit mijn ervaring en beleving slaat het nergens op maar die ervaring/beleving van mij is in deze net zo goed anecdotisch! Wat ook nog zou kunnen, niet eens zo onwaarschijnlijk ondenkbaar maar de onderzoeksdocumentatie ontbreekt, is dat de kans voor die renpaarden om dergelijke hoeven te hebben genetisch groot is - zeker als het over TBs gaat is het bottleneck effect enorm geweest (da's bij ijscoos trouwens ook zo!). Els heeft die hoeffiesvorm ook van haar pa, dus waarom niet... maar dat geeft denk ik geen van allen grond voor een methodeverhaal dat zich baseert op "geeft aan dat de beweging van het paard natuurlijke slijtage in de teen voortbrengt, veel meer dan in de hielen. Dat is omdat de hielen vooral een verticale kracht ondervinden (...) daarom is het belangrijk dat de hielen rechtstaan en niet ondergeschoven zijn. De teen daarentegen duwt het paard voorwaarts en ondervindt een kracht dwars op de tubules, de voortbeweging is te wijten aan de wrijving, de wrijving slijt de teen af. De hoef zal dus meer groeien aan de teen om dat te compenseren. Een bekapmethode is dan gerechtvaardigd door die overmatige groei aan de teen die niet gecompenseerd wordt door slijtage"... pfff, heel dikke duim daar maar natuurkundig totaal onbenul.

Ik vermoed eerder dat er een plausibel verhaal bij een beleving bedacht is. Zo'n filtering is normaal, ze weet dat zelf ook ("These are not deliberate lies, but falsehoods and inaccurate interpretations of facts" http://barefoottrimming.com/index.php/articles-case-studies-transformations/articles/lies-your-trimmer-tells-you.html) maar de controleerbare geloofwaardigheid is en blijft op deze manier gering.
Zo heb ik vanavond die website een beetje doorgespit. Soms eens, soms oneens, dat maakt niet uit eigenlijk, who the hell cares! Wel een idee opgedaan over hoe die mevr. Tierney zo beetje in elkaar steekt op dit onderwerp; dat inaccuraat interpreteren doet ze voortdurend en hoppeta daar is weer een verhaal waarvan ik zo kan aanwijzen wat er ontbreekt. Een paar voorbeelden, van diezelfde pagina:
- ze doet wilde beweringen over "pasture" ZONDER DE VEGETATIE TE DEFINIËREN. De pasture van Letje in FR is niet hetzelfde als die vreselijke eenvormige soortenarme weiden van tegenwoordig in NL! In een ouderwetse goede duurzame wei leven minstens 100 soorten planten, geen 10 zoals nu maar 10 x 10, aan die soorten kun je zelfs zien hoe geschikt die biotoop is - als er bijv. beenbreek en soldaatje groeien is het extreem kalkarm. Kun je (we moeten immers tegenwoordig allemaal ineens "hoog opgeleid" zijn!) allemaal zo opzoeken in geleerde boeken!
- nmm volkomen juist beweert ze: "all wild horses are not mustangs who live on harsh terrain.(...) Your horse needs the foot appropriate for his environment." Wat hier ontbreekt is dat er ook natuurlijke omstandigheden bestaan die nu eenmaal niet geschikt genoeg (voor dat paard) zijn! Daar heb ik een begrazingsgeval (Bourtange, Gronings Landschap) goed over gedocumenteerd (foto's). Die ponygroep is daar uiteindelijk dan ook verwijderd. Echter dat niet geschikt genoeg geldt ook voor nogal wat stalhouderijen. En daaruit volgt volgens mij dat bekappen slechts een sluitsteen op "omgevingsomstandigheden" is, ook al de tigste keer dat ik dat op PN/HN beweer

Maar ze schrijft ook een heleboelebende waar ik dan weer wel mee eens kan zijn
Vooral als het over "niet repareren wat niet kapot is" gaat en "vroeger was paarden houden toch veel simpeler zonder al die problemen?". Dat gevoel heb ik ook, maar bij mij thuis is dat nooit veranderd, behalve dat ik het beslaan heb afgeschaft. Later pas werd dat meer mode en kwam ik op PN terecht. Het verhaal van Ramey TOEN was, denk ik nog steeds, een prima logisch verhaal, maar alles wat er sindsdien bij verzonnen is hoeft voor mij niet.
Geloof het of niet, maar ik hou er al heel lang ijscoos op na die gelukkig haast nooit wat gemankeerd hebben. De eerste en laatste keer dat ik mijn (toen nieuwe) hengst bekapt heb was in 2006; zolang hij loopt als de spreekwoordelijke kievit blijf ik er verder met mijn tengels vanaf! Els moet natuurlijk wel regelmatig gemanicuurd maar dat komt omdat ze 1) een dame is en 2) iedere dag helemaal van de slaapkamer naar de keuken rent en dan ook nog wel eens dat hele eind helemaal naar buiten omdat ze moet plassen of gewoon omdat het zonnetje lekker schijnt

joop schreef op dinsdag 30 september 2014, 10:24:


Mee eens.
Mijn ervaring is: wekelijks even bijwerken is het beste.
Je krijgt dan vanzelf meer inzicht in het groeiproces in de hoef, en waar je nog iets weg kunt (moet) halen.
En dat is bij ieder paard, en zelfs iedere hoef, weer anders!
Soms moet je de teen steeds wat korter maken, en soms juist de hiel.
En soms zijn het de steunsels die steeds bijgewerkt moeten worden..
Of de binnenkant/buitenkant van de hoefwand, omdat het paard scheef loopt..

Beste meneer kraak, vooreerst bedankt om te willen discussiëren en zo nauwkeurig alles door te lezen.

e m kraak schreef op dinsdag 30 september 2014, 15:03:

pfff, heel dikke duim daar maar

en daarna geef je jouw eigen theorie met besluit:
dinsdag 30 september 2014, 17:40):
Uitleggen is maar moeilijk. Hier zitten allerlei slordigheden in. Genoemde wrijving is uiteraard niet constant maar tegengesteld evenredig met kinetische voortbewegingsenergie

Dus ook een hele dikke duim voor je poging.

Even ter info, de FB foto laat zien dat er na een rit van 10km met haflinger op straat slijtage in de teen te zien is.

?oh=6aa98a4f6c34cf5b2ea7515f60942489&oe=54CE93D1&__gda__=1418266776_eb711e05e8d9a9b59bc9b09bcb1790c1

Er zijn verschillende aspecten waar ik graag op verder zou borduren, in je eerste post zeg je: "ingewikkeld in elkaar omdat de stabiliteit ervan zich ontleent aan een groot aantal variabelen"

Het is de kunst om van die variabelen de belangrijkste af te zonderen, dan is het minder ingewikkeld en daar kan je wel een methode op bouwen.

Om even in te gaan op mijn vergelijking met een band van een wagen, deze vergelijking was er niet om de hele werking van de hoef mee te vergelijken, zoals jij zo goed hebt uitgelegd dat het daar niet op lijkt. Mijn bedoeling was om de uitleg van Noortje: "Ik heb de film nog eens gekeken en ik denk dat de kracht niet op de teen komt te staan die af zou rollen en daardoor zou slijten." te verduidelijken met er 1 mechanisme uit te pikken.

1. Als er op de teen geen krachtwerking is (Noortje zegt dat), kan die slijtage er niet komen.
2. Als we kijken naar het "wild hoof model" dan zien we een mustangrol, deze vorm is er omwille van de beweging en de krachten, teen ROLT dus.
3. Mijn vergelijkjing met de band ging enkel en alleen over het afwikkelen, wat een rolbeweging is (het woord zegt het zelf).
4. Deze rolbeweging zorgt voor propulsie, dat is een beweging tov de grond om vooruit te komen. (aangedreven dus)

Wat jij zegt: "De hoef of voetzool daarentegen dient in hoofdzaak alleen maar als steunpunt, maar geleidt geen voortbewegings(kinetische)energie en ondergaat wegens dat "gebrek" ook geen logisch tegengestelde wrijvingsenergie."

Gaat zeker op in rust, maar niet als je voortbeweegt, je moet namelijk de wrijving met de grond gebruiken om verder te gaan, en zo slijten je schoenen of krijg je eelt onder je voeten om die slijtage te compenseren.

Emma Arblaster schreef op woensdag 1 oktober 2014, 7:12:


Is "Genoemde wrijving is uiteraard niet constant maar tegengesteld evenredig met kinetische voortbewegingsenergie" onjuist dan, als het over een band gaat?
Misschien verwoord ik het ongelukkig maar dat is toch de reden waarom de band om een aangedreven wiel veel sneller slijt dan die om een volgwiel?


Ter info: ik kan en wil wat op vreesboek gezet is niet bekijken/beluisteren/etc.

Maar over de foto: wat is daar mis mee?
Volgens mij toont die teenslijtage niets anders aan dan dat die hoef daarmee iets beter gevormd is, gratis, "van nature", verdien je als bekapper dus geen drol aan.
Misschien snap ik de hele discussie niet

Er zou wel een probleem kúnnen zijn, wanneer de teenslijtage bijv. wordt veroorzaakt door een slepend been o.i.d. maar nergens zie ik melding van een probleem of iets dat "stuk" is.


Ik denk echt dat alle bekapmethoden die ingewikkelder zijn dan een op paarden aangepaste wijze van nagels knippen normaalgesproken onnodig ingewikkeld zijn.
Pas wanneer vastgesteld dat er iets stuk is, kun je nmm gaan prakkezeren over wát er precies stuk is, wat de oorzaak is en aan welke variabele je zou moeten sleutelen om dat oorzakelijk (want ander ben je aan het dweilen met kranen open) te verhelpen.


Mijn uitleg was dus toch wel begrijpbaar? Ik veins dit niet hoor, het uitleggen is heel moeilijk voor mij en ik heb nimmer een flauw idee hoe het op "normaal denkende mensen" (hè Iloon?) over komt. Da's gewoon eerlijk, maar ik doe mijn best


Nogmaals, mijn verwarring m.b.t. zinvolle discussie is dat ik alleen weet wat jij hier nu schrijft, niet wat Noortje of anderen op FB ingebracht hebben.
Maar misschien snap ik jullie verwarring nu een beetje....
Eerst maar een paar beweringen:
- Een afrolbeweging en het ontstaan van een daar optimaal voor aangepaste vorm (vorm volgt functie!) impliceert niet dat propulsie (afzetbeweging, versnelling) daar de functie van is of in welke mate dat daar vandaan komt.
- Voor slijtage uit wrijving is maar heel weinig kracht nodig, veel uitgeoefende kracht daarentegen betekent niet automatisch veel wrijving.
- Druk (in Nm) is iets anders dan wrijving.


Er is natuurlijk wel ietwat wrijving en dus ietwat slijtage, omdat een voet steeds weer opgenomen wordt en neergezet en daar imperfecties in nauwkeurigheid bij komen (de ondergrond wordt misschien wel ingedrukt, of is juist te glad zodat net te weinig grip ontstaat, etc.) en uiteraard is er ook de vormverandering in de hoef zelf (hoefmechanisme) die allerlei functies heeft; daar staat aangroei en aanpassing (eelt) tegenover. Soit.
Maar naar mijn idee hadden we het niet over die details.
Bij de perfecte vorming van een krachtvector uit stapbeweging ontstaat echter zo min mogelijk wrijving en zoveel mogelijk druk.

Filmpje ter meditatie en verduidelijking: bridge_race_horse_animated.gif" target=_blank>bridge_race_horse_animated.gif">

Ik heb in vorige post uitgenodigd tot "experimenten" die iedereen doen kan om ietwat bewuster te worden over wat er precies gebeurt.

Voor ik nou alles ga zitten voorzeggen liever een paar vragen:
- wat is de hoofdvector van versnelling bij een band?
- dito bij de voet van een dier?
- waarom "slipt" een band veel makkelijker dan een voet, even aangenomen dat beide evenveel "grip" (= weerstand) hebben?
- is het niet zo dat een wiel (met een slijtende band erom toe) zich continue verplaatst, maar een voet maximaal discontinue?

De grote hap aan energie die nodig is om een beest van 100en kilo's te transporteren komt NIET uit de voet die een krachtvector tegengesteld evenredig aan wrijving met de ondergrond genereert (anders zouden ze binnen korte tijd echt op heel korte stompjes lopen) maar vanuit vormverandering die maximaal slim gebruik maakt van overunity uit overbalance (toch géén perpetuum mobile omdat perfect duidelijk is waar de energie dan wél vandaan komt, uit spieren die vormverandering veroorzaken én gebruikmaking van zwaartekracht!).

De natuurlijke ontwerpen zijn véél slimmer dan onze traditionele ontwerpen voor onbezielde beweging. Het wiel is een bijzonder goede uitvinding om iets te laten volgen of te laten continueren, maar het is veel minder slim als aandrijving. Dat werd eigenlijk door ingenieurs al dan niet bewust ook allang wel begrepen, vandaar dat het TANDwiel werd uitgevonden
Probeer een tandwiel eens te zien als een wiel met een boel voetjes rondom. Probeer de poten van een dier eens te zien als tanden aan een tandwiel. Wat er dan nog aan een even slim ontwerp als de natuur gedaan heeft ontbreekt is dat het "wiel" eruit verwijderd zou moeten worden ten gunste van vormverandering.

e m kraak schreef op woensdag 1 oktober 2014, 16:33:


Je kan/wil niet kijken maar je hebt toch gekeken? Er is absoluut niets mis met deze foto en de slijtage, het is volstrekt normaal. Doch de verwarring ontstaat wanneer we er van uitgaan dat de hoef door beweging overal evenveel zou slijten, ook aan de kwartieren en de hielen. Deze foto toont ons duidelijk waar de meeste (zij het minimale) slijtage voorkomt: aan de teen.

Voor een dynamisch systeem van de hoef in evenwicht moeten we stellen
groei = slijtage

Als de groei in de teen van nature meer is omdat de slijtage door beweging daar voorkomt, dan moeten we dit compenseren indien de slijtage er niet is, of niet gelijkmatig rondom is.

Daarop steunt de bekapmethode van MT, dat is het terugbrengen van allerlei variabelen tot 1 variabele.

En als jouw bekapmethode alle variabelen terugbrengt naar "nageltjes knippen" dan had je dat al goed door, want waar bevinden onze nagels zich juist? Goed - aan de teen, niet ergens anders aan de voet.


Dat is zeker zo, maar er gaat spijtig genoeg vanalles stuk en dan willen bekappers altijd iets "doen" om dat op te lossen en vaak doen ze veel te veel.


Nochtans is deze draad begonnen met de hele uitleg van FB en Martina heeft nog wat toegevoegd.


Zonder wrijving stappen is zoals lopen op ijs - je gaat niet vooruit, je valt want er is niets om de been naar achter te doen slingeren. Op ijs bewegen daar zijn schaatsen voor nodig, dat is een andere vorm van voortbewegen dan stappen. Je vergelijking met een tandwiel is nog het beste, dat is wrijving uitvergroot van moleculair niveau naar iets dat je kan zien.

Ter info: Nm is de eenheid van energie (Joule), Pa is de eenheid van druk (N/m^2), ik heb het over druk niet gehad. Dat kan nog komen.

Emma Arblaster schreef op woensdag 1 oktober 2014, 20:53:


Ja tuurlijk, je had die foto nu toch op PN gezet?!
Alleen bij vreesboek heb ik geen account en kan daar dus niks mee.


Dat zijn we dan eens


Dan gebruik je dus een foto die iets toont waar niets mis mee is om iets aan te tonen wat biologisch onjuist moet zijn?
Als het waar zou zijn zoals ik je begrijp, zou dat betekenen dat je juist constant hoeven aan de achterkant moet bijknippen omdat ze anders over de kop gaan... en dat is gewoonweg niet zo anders zou dat hier en daar een bioloog toch wel opgevallen zijn? Arme zebra's....


Toch niet oneens?
Ik zeg toch ook dat er van allerlei mini-slijtage veroorzaakt wordt waar groei tegenover staat?


Ja joh, op zich is dit geen onware bewering... indien...
Eenzelfde soort bewering kan ik doen over kwartieren en hielen: als de groei daar sneller gaat dan slijtage, door bijv. gebrek aan gezonde hoefwerking, dan....
Ik vind dat deze indien-argumenten geen goede argumenten zijn, dat het conceptueel niet opschiet.


Beetje raar, of je begrijpt me niet. Ik beschouw de gehele hoefwand incluis de omgeslagen steunsels en hele reutemeteut als "nageltje"


Als je het mij vraagt, kom ik je eerder aan de kop zeuren over omgeving dan over hoeffies. Wanneer omgeving verbetert verbeteren die hoefjes vanzelf mee ook zonder dat je daar iets aan doet.


OK, als dat alles van FB is... kan ik vanaf hier ongezien niet weten he?


Nee, je wilt zo min mogelijk wrijvingen in je versnellingsbak anders is 'ie binnenkort helemaal kaduuk! Er zal altijd wel wat wrijving tussen bewegende delen blijven, vandaar de warmteontwikkeling (=energieverlies), maar je wilt er zo min mogelijk van dus zorg je dat de diverse tandwielen zo goed mogelijk ingesteld worden, de tandjes grijpen daardoor zo in elkaar dat de kracht overgebracht wordt door druk en je gooit er nog een plens olie ook bij om de wrijving te verminderen.
Ieder tandje drukt keurig tegen een collega aan, da's de bedoeling. Toevallig zag ik verleden week nog een versnellingsbak van iemand die dacht dat het met wrijving werkte... al die mooie tandjes lagen dus afgebroken (=afgesleten) onder in de bak terwijl diverse tandwieltjes teruggebracht waren tot gewone wieltjes. Da's pas mooi duidelijke wrijvingsslijtage!

Alleen als je loopt te sloffen (ken je die uitdrukking?) veroorzaakt die manier van lopen onnodig veel wrijving en zijn je schoenen wel heel erg snel kapot. Dat geldt uiteraard ook voor een paard, een geit en een potto.
Een zo goed mogelijke grip, zoals het profiel op een band, beoogt ook de wrijvingsverliezen te verminderen.

Een voet, een hoef, wordt op een zekere plaats neergezet, dan volgt er een hele afstand niets terwijl ze verzet wordt totdat de voet op een andere plaats wordt neergezet. Alleen indien neergezet rust er gewicht op die tezamen met de grip ervoor zorgt dat de voet liefst helemaal niet beweegt t.o.v. het vlakje waar die is neergezet maar da's een theoretische perfectie want er zijn allerlei goede, biologische redenen waarom er wel ietsie beweging in zit die vokomen gecompenseerd wordt door groei.
Maar dat de voet natuurkundig verantwoordelijk is voor versnelling en wrijving kan echt niet; dat doet de rest van een lichaam terwijl die voet juist zonet op een geschikt plekkie daarvoor is neergezet.

En over dat Pascal en Nm... als we een moer vastdraaien gebruiken we Nm op de momentsleutel hoor.
Wie het denkt te snappen en beter uit kan leggen heeft mijn zegen...

e m kraak schreef op woensdag 1 oktober 2014, 22:44:

Ik heb nooit beweerd dat de hoef zou schuiven, integendeel.

Gevonden waar de verwarring ligt - hier is de kern van de verwarring: wat jij grip noemt ontstaat juist door wat natuurkundigen wrijving noemen. Wrijving is niet 2 vlakken schuiven over elkaar in deze context (dynamische wrijving). Wrijving in deze context is statisch - dat 2 vlakken een kracht kunnen overzetten op elkaar (zoals bij de tandwielen maar dan veel kleiner omdat er moleculair allerlei plak-eigenschappen zijn die ook de slijtage veroorzaken) en uiteraard dat ze NIET gaan schuiven. Dit noemen we dus ook wrijving. Op wikipedia staat bv: "Zonder statische wrijving zou er ook geen beweging kunnen zijn. Bij het lopen zorgt de statische wrijving ervoor dat de voet zich kan afzetten tegen de vloer."

Nu snap ik waarom Noortje een kleinere voet beter zou vinden: minder wrijving. Hier wordt intuitief vanuit gegaan dat wrijving iets slecht zou zijn en moet verminderd worden, absoluut niet! nee wrijving is iets noodzakelijk voor de beweging (zo krijg je grip).


De voet en been zorgen ervoor dat de massa van het lichaam mooi op hoogte kan blijven en de beweging van deze massa niet in het zwaarteveld op en neer gaat, maar (min of meer) langs een equipotentiaaloppervlak kan gaan. Paarden kunnen zo snel lopen omdat hun massa maar gering in hun benen zit.

De voet is verantwoordelijk voor de beweging in dat vlak omdat dit de enige raakpunt met de grond is, dus de enige plaats waar de aandrijfkracht kan overgezet worden, het is niet door windjes te laten dat een paard vooruit gaat, noch door met zijn manen te wapperen.

Gewicht is de kracht die een massa ondersteunt, dat gaat uiteraard door de voet, maar bij beweging zijn er ook andere krachten aanwezig. De massa van het been heeft een zekere impuls naar voor, de voet raakt de grond en deze voorwaartse impuls (tov het paard) moet teniet gedaan worden alvorens het been in de andere richting kan slingeren (mbv de grond en grip). Hier is de snelheid van het been van belang om te weten welke bijkomende kracht er op de voet treedt bij het neerkomen, maar het neerkomen was niet iets waar ik het over had, enkel over de afwikkeling en bijhorende teenslijtage.


Nm is in dat geval de eenheid moment, een moment is een torsie, dat is uiteraard iets anders dan een energie, energie is niet vectorieel, moment is een vectorieel product van kracht en afstand, heeft met druk niet rechtstreeks iets te maken.

We kunnen dus stellen dat bij het afrollen de kracht die we vanaf nu grip gaan noemen (ipv wrijving, als dit duidelijker is) van het paard enkel op de teen inwerkt en juist daar door allerlei moleculaire plak-eigenschappen aan slijtage onderhevig is. (we zullen de richting van de kracht dan maar buiten beschouwing nemen).