e m kraak schreef op donderdag 26 juni 2014, 0:15:
Vandaag toch tijd en zin gevonden het wat beter te bekijken.
Wie interesse heeft kan beginnen met:
http://www.natuurmedia.nl/wp-content/uploads/2014/04/Staatsbosbeheerdewegkwijt.pdfalwaar de echte en naar ik aanneem complete tekst, en dus in context met zichzelf, van het gehouden praatje van v. Beusekom.
Inhoudelijk valt mij op dat het een heel wat genuanceerder betoog is dan wat de "dierenliefhebbers" er graag uit willen lichten voor hun goede zaak. V. Beusekom vraagt zichzelf zelfs af (citaat): "Of, ... of ..., heeft Frans Vera misschien toch gelijk
?".
Zoals ik eerder op PN heb uitgelegd bestaat de OVP uit 2 delen:
1) het moeras;
2) het later toegevoegde, aan agra onttrokken, gebied waar de grote-grazer-dierentuin ontstaan is.
Alle "problemen" gaan in hoofdzaak over 2.
De link in beheer tussen 2 en 1 wordt door v. Beusekom heel goed bondig uitgelegd:
Grauwe Ganzen werden als noodzakelijke beheerders van 1 beschouwd, maar die hebben ook een grasland-graasgebied nodig... of dat helemaal waar is wil ik nu aan voorbijgaan, maar laten we stellen (op grond van ervaring/waarneming) dat grasland een aantrekkelijk fourageergebied voor ze is, denk maar aan Schiphol. In dat kader was 2 bedoeld als bufferzone teneinde de overlast van al die natuur op de agra-buren te beperken. Zo zat het ongeveer, dacht ik.
Een tweede punt dat v. Beusekom volkomen terecht maakt is dat het uitgangspunt van beleid vanuit SBB ter plaatse volkomen veranderd is en daarmee inconsequent: van middel is het grote grazer project tot doelstelling geworden. Met name dankzij de nmm inderdaad foutieve ideeën van F. Vera. (Foutief nmm omdat de praktijk zonneklaar uitwijst dat de uitkomst van het beheersmodel "Borkener Paradies" met zekerheid niet ontstaat door een wildmodel-populatie grote grazers te laten functioneren, noch dat dit model overeenkomt met de gevonden pollenfrequenties uit vroeger tijden. Maar daar hebben we het al eens over gehad).
Zodoende is gebied 2 dus als het ware gepromoveerd, met een eigen (experimentele) doelstelling.
Nu hangt het helemaal af met welke pet op je over die OVP denkt:
- met de natuurpet op vind ik SBB het ergste wat de OVP overkomen is, maar dat is niet zozeer SBB te verwijten alswel de beheersmanie die NL eigen is; er moet en zal beheerd worden! Volkomen voorbijgaand aan het gegeven dat natuur zich nu juist kenmerkt door een niet beheerd zijn, anders heb je het over een cultuurbepaalde natuur
beleving en dat is een andere hiërarchie. Met die natuurpet op vind ik al een jaar of 40 dat er helemaal niets aan de OVP (gebied 1) gedaan had moeten worden, met als gevolg... weten we niet en dat is de gemiste kans! Er wordt van alles verondersteld wat er gebeurd zou zijn... verlanding... verbossing... (en dat vond het beheer allemaal ongewenst, status quo was de totaal onnatuurlijke doelstelling!) maar het daadwerkelijke successieproces is onbekend!
Gebied 2, de bufferzone, had daarbij een ondergeschikt dienende rol blijven spelen. Geen grote grazer verhaal. Het areaal had net zo goed verhuurd kunnen worden aan een extensieve vleeskoeienboer o.i.d.
- met de paardenpet op vind ik de ontwikkeling in gebied 2 uniek
geweest. Nergens anders kun je een door natuurlijke vermeerdering ontstane populatie paarden als in de OVP volgen. Dat een (over)bevolking tegen draagkracht aanloopt is een zekerheid, overal en altijd, en dat is nu juist wat alle emo-commotie veroorzaakt.
Ondertussen wordt er echter, vanwege alle maatschappelijke druk, alweer zoveel beheerd en gerommeld en afgeschoten dat ik het grote-grazer en daarmee paardenproject, net als de oorspronkelijke OVP-natuur, mislukt vind.
Maar met natuur heeft dat lokaal denk ik allemaal niets te maken, ik geloof er niets van dat de biotoop van een dusdanig voedselrijk, nat, zacht deltagebied als het onze ooit natuurlijk voor paarden is geweest. Alle gegevens wijzen op het tegendeel. Dat de hele Noordzee en dus de NL-delta heel lang geleden niet bestond, dat er tevens klimatologisch totaal andere tijden zijn geweest, en dat dus in die totaal andere omstandigheden er wellicht ooit wel paardachtigen hebben rondgehannest is een totaal ander, onvergelijkbaar en totaal niet van toepassing zijnd verhaal!
- de dierenliefhebberpet, het individueel mededogen, kan ik wel begrijpen, maar verder dan dat kom ik er niet mee. Het zou goed zijn als de dierenliefhebbers, volkomen in een natuurlijke roze wolk zwevend, eens echt een jaartje in de Ngorongoro conservation area o.i.d. door zouden brengen, daar zelf kunnen zien hoe een even groot aantal dieren alsdat er aanwas is gruwelijk en tragisch aan het eind komt. Dat al die clean kills van de leeuwen die een onfortuinlijke zebra verscheuren een totaal vertekend romantisch filmbeeld zijn. In die zin was de vergelijking van Vera wel juist. Waarom maakt geen enkele dierenliefhebber zich druk om alle massaal kreperende muisjes? Muisjes zijn ook leuk, mooi en lief.
Terugkomend op het verhaal van v. Beusekom kan gelezen worden dat deze meneer een beheerder is van zijn tijd (1979-1989 was hij daar dir.). Zijn verhaal is een beheersverhaal vanuit die visie. Hij besluit met (citaat): "Het is tragisch dat zo’n schitterend en veelbelovend natuurproject als de Oostvaardersplassen zo ver heeft kunnen afglijden." Ik vind het, met de natuurpet op dan, al tragisch dat het onder zijn directoraat al zo heeft kunnen aanvangen. Natuur en beheer zijn tegengestelden, dat is niet anders!
Maar ik snap zijn verhaal nu tenminste wel
Warboel
