Ilma Meijer schreef op donderdag 1 augustus 2013, 15:07:
> Ik hoop maar dat je niet bedoeld dat iemand die gelooft gemakzuchtig is.
> Het maakt bepaalde dingen wel gemakkelijker te aanvaarden maar niet altijd
> makkelijker om mee mee te leven..
Ik bedoel wat ik getypt heb: het gedrag 'geloof' kan gemakzucht dienen als dat belonend uitwerkt. Maar daarmee beweer ik natuurlijk niet dat gemakzucht de enige drijfveer is die tot geloven kan leiden.
En uiteraard snap ik Talitha's argument dat een dwangmatige uitzoekdrift heel snel een grens van niet-belonende resultaten tegenkomt.
Eerder typte ik al over de onontkoombaarheid van geloof. Maar ook over het perceptionele gehalte ervan; verleg de invalshoek en het vermomde probleem verandert mee. Schrödinger's kat maar weer.... Een nmm vergelijkbaar bekend filosofisch probleem dat ik ook al genoemd heb is: "kan iets ontstaan uit niets". Verder dan quarks is de kwantumwetenschap nog niet gekomen. Echter hoever kennis zich ook uitbreidt blijft de vraag "wat was er voor ...?" zich verschuiven en daarmee de onontkoombare geloofsvraag "was er iets voor ...?".
Het gedrag 'geloof' moet oorzaken, rede hebben. Daarbij moet het belonend zijn.
In een aantal gevallen waar weten onmogelijk is, is geloof onontkoombaar...
tenzij je accepteert niet te weten, hetgeen een andere perceptionele gesteldheid is omdat daarin inherent de mogelijkheid (alternatieve realiteit) besloten ligt daar iets aan te kunnen doen.
Zover bewust kies ik liever voor 'niet weten' dan voor 'geloven'. Ik weet enorm veel niet
Blijven over uiteraard de prikkels die onbewuste (bij)geloven genereren. Ook die bestaan en kunnen zelfs experimenteel opgeroepen worden. Vraag is dan hoe die onbewuste evenementen in onze hersenen naar een bewust niveau penetreren en vervolgens geloofsmatige overtuigingen veroorzaken.
Ik denk dat vooral onthouden moet worden dat geloof een gedrag is en dus aan biologische wetten van gedrag gehoorzaamt. Alleen indien de som van effecten belonend is neemt het toe. Blijkbaar is dat zo, gezien het feit dat verreweg de meerderheid van mensen op allerlei manieren gelovig doen. Daarbij denk ik niet alleen aan religies of gemakzucht, er kunnen nog veel meer oorzakelijkheden zijn zoals er ook tal van zeer praktische effecten zijn. We hebben toch ook al gezien dat andere diersoorten ook aan geloof doen? Het meeste geloof heeft niets met religie te maken, omgekeerd heeft religie uiteraard wel alles met het gedrag 'geloof' te maken.
Wil echter niet zeggen dat het gedrag 'geloof' niet vervangbaar is door een ander gedrag, op voorwaarde dat dat ander gedrag minstens even belonend is.
Ik hoop dat je merkt dat ik religie, geloof in goden, expres uit het betoog gehouden heb.
Voor mij zijn alle vormen van goden een BIJgeloof, door mensen bedacht. Maar bijgeloof is op zich al een term met een oordeel, nml. dat het geloof niet als een geloof in iets reëels gezien wordt. Ik vind het als bijgeloof te classifiseren niet omdat ik de vraag aanpak of er wel of niet goden bestaan maar omdat ik de onderlinge constructie van zoveel geloven in zoveel goden onacceptabel vind. Op de vraag of ik denk dat er goden bestaan hoef ik dus alleen maar te antwoorden: "weet ik niet", maar op de vraag wat in van religies denk kan ik antwoorden: "ik vind ze alle even onzinnig". Ik hoop dat je het onderscheid nu snapt.