Nick Altena schreef op donderdag, 28 april 2005, 20:58:
> Vreemd keek ik niet op toen ik dit zat te lezen....
> Ongeacht of je nu voor boomloos kiest of niet het volgende.
> Ook ik had na mijn ongeluk volgens de heren in het ziekenhuis in
> Eigenlijk dus gedaan wat door de heren als onmogelijk werd
> bestempeld.
> Had ik hun advies opgevolgd dan had ik nu nooit kunnen doen waar
> ik nu mee bezig ben.
*****************
Dit klinkt ongeveer hetzelfde ja. Met alle respect voor de wetenschap maar als hij had gedaan wat de doktoren zeiden had hij nu ook nog in een rolstoel gezeten. Hij heeft zich er ook zelf uitgevochten. En heeft uiteindelijk gedaan waar iedereen op tegen was (zelfs het gak
), weer aan het werk, niet zomaar een beetje, maar gewoon hoppa, full-time. Niet dat dat nou zo gezond voor hem is, maar hij staat nu wel weer midden in het leven. Okay, hij heeft elke dag pijn in z'n rug en niet alles beweegt even soepel als zou moeten, maar dit is blijkbaar wat hij wil en hij heeft dat ook bereikt.
> Ik ben blij dat ik wel de stap heb gemaakt om weer op een paard
> te stappen en te proberen hoe het ging.
********************
Vin'k wel heel dapper om gewoon dat gene te doen wat je wilt doen. Je eigen pad kiezen.
> Elke week naar de manege was de volgende stap.
> Nu niet meer, ik rij eigenlijk zelden maar ben wel op andere
> manieren bezig met mijn paardje.
*******************
Tsja, wat dat betreft is het wel jammer dat hij verder niet zo geinteresseerd is om zelf b.v. grondwerk of zo te doen. Ja, verzorgen en knuffelen en zo, dat wel, maar niet echt ergens mee aan de gang. Nou ja, hoeft ook niet, ik verzorg de paarden doorgaans, hij gaat af en toe mee.
> Ik ben er blij om dat ik deze stap toch heb gemaakt en
> natuurlijk loop ik een risico als ik van mijn paard afdonder
> (iets wat overigens nog nooit gebeurd is gelukkig) maar lopen we
> dat risico niet allemaal?
*****************
Ja, tuurlijk! Als je een risico aanvaardt, willens en wetens, dan is dat jouw risico. Moet je ook niet meteen piepen als het dan verkeerd gaat natuurlijk, maar ja, je kunt ook van de fiets afkletteren. Kun je ook wel zeggen, had je niet moeten gaan fietsen. Tsja ...
Hij zal waarschijnlijk niet eens geinteresseerd zijn in draven of zo maar wat is er tegen op een half uurtje lekker door het bos stappen en genieten van het gezelschap van uws eigen paard? Is toch supertof? Het hoeft niezo spectaculair.
> ongeluk wel kon, maar stil gaan zitten in een stoeltje? dacht
> het niet...
> Mijn paardje heeft er wel degelijk aan mee geholpen dat ik dit
> nu nog steeds kan, en daar ben ik haar heel dankbaar voor.
***********************
Ja, je kunt het ook zo zien, een paard kan je ook stimuleren om weer van het leven te genieten, pijn te vergeten en ook van de natuur om je heen te genieten. Het is nu eenmaal iets anders dan brommerrijden!!! VAn een totaal andere orde. Dat weer te mogen ervaren kan iemand best heel veel doen.
> Ik denk dat je vriend zelf wel kan voelen en weten of hij er wel
> of niet aan toe is en ik neem aan dat hij die beslissing ook wel
> zelf mag maken.
> Maar nogmaals....ik zou het zadel eerst een week testen voor je
> het koopt.
> Dat kan, dat mag, dus doen!
*************************
Ja, het idee is om "gewoon" een mooi western zadel voor zijn knollie te kopen later. Of hij er op stapt moet hij helemaal zelf weten (maar geef je nu op een briefje dat hij er sowieso eens op gaat zitten ooit, western zadel of niet). Maar ik ga zeker wel het bonnetje bewaren natuurlijk. En op proef is natuurlijk ook wel een slim idee.
Hahaha, waar praten we eigenlijk over. De knollie in kwestie is nog maar een beebie, is nog maar net een jaar. Het speelt dus pas over een jaar of 3 , 4! Hahaha.
Warboel
