Sandra van Bommel schreef op maandag 12 maart 2012, 7:42:



Maar we willen uiteindelijk wel naar die halsring en dat betekent training, perfectioneren van de hulpen en perfectioneren van het reageren van het paard. Dan moet je ergens beginnen. Ik vind het prachtig als iemand vanaf het allereerste begin dmv free shaping zonder teugels zijn paard zou kunnen inrijden. Maar van de doorsnee rijder kun je dat helemaal niet verwachten.

Spirithorses schreef op maandag 12 maart 2012, 10:39:



geen wonder, als je op je paard zit, hoe mooi en perfect alles ook lijkt, er moet constant een alertheid blijven bestaan. Je moet voortdurend blijven anticiperen, zelfs als je met de paarden in de wei bent kan je nooit je alertheid helemaal verliezen. Volgens mij is dat de les die je goed moet snappen voor je met paarden aan de slag gaat. Snap je dit niet, kan je beter aan de veilige kant van de lijn blijven


als ze beter anticiperen kunnen ze verder net zo reageren als het paard, gewoon verder na zo'n voorvalletje.

joop schreef op maandag 12 maart 2012, 10:54:


Ik zeg altijd 'je bent niet de passagier maar je bent de machinist'.
Als je je wilt laten vervoeren kun je misschien beter de fiets nemen, want wat je ook doet, er moet in alle omstandigheden minstens 40 % van je aandacht bij het paard zijn. Echter, het gros van de mensen met paarden, lopen, staan, zitten te suffen, grijpen niet of te laat in en laten maar gebeuren en dan ben je altijd een stap te laat.......



Je herkent het dus.

Spirithorses schreef op maandag 12 maart 2012, 11:13:


Mijn vriend is nog niet zo lang met paarden bezig, ik vind het heel leuk dat hij mee gaat wandelen en hij doet ook erg zijn best. Hij loopt graag met Kim omdat ze echt nergens bang voor is en ze heeft ook een erg handzaam formaat.

Hij mist nog heel wat signalen van Kim en dan loopt het wel eens uit de hand, al naar gelang de bui van Kim op dat moment. Gisteren een voorbeeld van gemiste signalen: Kim ziet een hond, mijn vriend ziet de hond ook, denkt er echter niet bij na omdat de hond zich aan de overkant van de weg bevindt. Een hond is voor Kim met een rode lap, waar dat beest ook is, ze gaat gelijk in de aanvalsmodus: Borst vooruit, swingende stap, overdreven gebogen nek. Op dit punt kun je haar nog tegenhouden met een streng "NEE KIM!". Gaan ook de oren met een ruk naar voren, volgt onmiddellijk een uitval. En dat gebeurde er gisteren ook. Die arme hond zat lekker in het zonnetje en zag zich plotseling geconfronteerd met een stuiterende Shetlander die hem te grazen wilde nemen. De hond snelde met zijn staart tussen zijn benen naar huis. Mijn vriend had ondertussen zijn handen vol aan Kim die maar wat graag nog even achter de hond aan wilde. Bij de volgende hond was er niets aan de hand, Kim gaf wel aan maar wat graag even een mep te willen uitdelen, maar mijn vriend had op tijd met "NEE KIM!" ingegrepen.

Mijn vriend leert steeds bij. Heeft Kim een rare bui dat je echt goed moet opletten, dan loopt hij met Liltje. Liltje is net een ballon, je moet af en toe kijken of ze er nog wel is.

Spirithorses schreef op maandag 12 maart 2012, 11:13:


we weten toch allemaal dat paarden achter elke grasspriet een kikker kunnen zien zitten

Spirithorses schreef op maandag 12 maart 2012, 10:45:
Ik vind het prachtig als

Ik vrees dat ik een doorsnee ruiter ben. Ik probeer ook met zo weinig mogelijk te werken, maar vindt het toch handig dat ze ook op de teugel reageren in noodgevallen.

Over die alertheid kan ik wel meepraten. Dat is hier niet anders. Bij het voeren heb ik meestal ogen in mijn achterhoofd en dat geldt ook als ik met een paard bezig ben, temidden van de anderen. Ook wandelen is opletten, net als los werken met Billy (oefen tegenwoordig een beetje liberty agility) Billy is een pienter pony'tje wat snel leert, maar minstens zoveel streken heeft. Niet opletten kan voorbij hollen met wat stevige bokkensprongen, net beetje dicht bij je, betekenen. (of heuptasje grijpen of vingertjes pakken of iets anders verzinnen waarmee je ervoor zorgt dat baasje op blijft letten )

Sandra van Bommel schreef op maandag 12 maart 2012, 13:05:


Ik ben een doorsnee ruiter, maar dankzij de hulp van mijn trainster en de tijd nemen zijn Liltje en ik een heel eind gekomen.

Spirithorses schreef op zondag 11 maart 2012, 23:08:


Héél aardig stuk van Inge Kijk even in haar blog
http://itclickswithmyhorse.blogspot.com/2012/03/waarom-r-gebruiken-bij-het-trainen.html
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Hmm bergje in stap ! Zal ik zeker doen Wordt moeilijk. En het is vrij stijl ook

Piet schreef op maandag 12 maart 2012, 14:34:


Waar ik het in grote lijnen wel mee eens ben ook nog!
Waarom bekrachtigen zoveel sneller werkt dan straffen is trouwens nmm nog steeds een simpel statistisch rekensommetje dat ik tijden geleden al eens op PN gemaakt heb: omdat een beloning nu eenmaal per definitie meer informatie geeft dan een bestraffing (de bestraffing geeft info over wat ongewenst was maar géén info over wat dan wel gewenst wordt).

Wat ik mis is het vormen van concepten en dat zal ik proberen in dezelfde stijl nog maar eens een keer uit te leggen:
Stel nou dat iemand met je wil dansen terwijl je totaal niet weet wat dansen is. Dat persoon gaat aan je staan rukken en trekken en duwen , trapt nog op je tenen ook omdat je die niet snel genoeg naar de zin weg haalt... terwijl die alleen maar leuk met je wil dansen. Tsja....
Hieruit blijkt dat dansen alleen maar leuk kan zijn als je éérst het concept "dansen" hebt geleerd en daarna moet je nog beter leren dansen ook (en dat is alleen maar training), maar zelfs dat leren dansen heeft dus geen enkele zin als je niet eerst dat concept machtig bent. Want, je snapt dan nog steeds niet waar het eigenlijk over gaat en beter dan het ontwijken van zoveel mogelijk aanvaringen zul je er niet in worden en leuk wordt het ook niet.
Dat is zo ongeveer wat door de bank genomen paardrijden met paarden doet.

Het helpt, als volgende stap, enorm als het concept op een aantrekkelijke manier wordt uitgelegd en begrepen, want dat leidt tot willen dansen, uitproberen en leuk vinden; als iemand je uitlegt dat je moet meedansen "anders trek ik je arm uit de kom en stamp ik nog harder op je tenen" ben ik bang dat je dansen nooit leuk gaat vinden, ook niet nadat je het in arren moede zo goed en kwaad als het ging ietwat geleerd hebt.

Analoog hieraan is mijn mening dat je paarden het wijken-voor-druk waar veel van het paardrijden op gebaseerd is als concept vooraf moet uitleggen. Dat uitleggen lijkt wel wat op hoe Parelli dat doceert (onder voorbehoud dat mijn parelli-kennis verouderd is en op de level 1 boekjes van een jaar of 5 geleden gebaseerd is) maar om zo zeker mogelijk te weten dat dit wijken-voor-druk niet als straf overkomt doen we het heel zacht, heel systematisch (want het gaat om álle mogelijkheden van het aanleggen van een zachte druk en daarvoor wijken) en consequent en bridgen het. Dit is anders dan de aparte friendly game, meer geintegreerd in de handelings sequence met als grote voordeel dat je niet achteraf je waardering duidelijk maakt maar op ieder moment kan overbrengen: "yes! dit bedoelde ik, goed gedaan!". Ik ga er uiteraard van uit dat paardlief reeds klikwijs is, want dat is de kleuterschool.

Pas als het wijken of volgen begrepen is, houdt de druk op aversief te zijn en wordt een neutrale cue, een aanwijzing zoals een aanwijzing bedoeld is. Pas dan kun je nmm met dat concept een zinnige, begrepen communicatie opbouwen die tot "paardrijden" leidt.
Nmm nog beter dan wijken-voor-druk is het op deze manier leren volgen-van-druk, zodat het contact niet ontweken wordt (wat praktisch ook niet kan als je erop zit) maar automatisch leidt tot het begrijpen van wat de peerdjeluu aanleuning noemen. Als je dat tenminste wil als rijstijl.

Het aardige aan dit verhaal is dat je er altijd mee kunt aanvangen, ook als het al te laat is, ook bij een totaal verreden paard kun je opnieuw beginnen grondig uit te leggen wat eigenlijk al die tijd de bedoeling was en dat paardrijden ook wel leuk kan zijn.

Oh wat vind ik dit een goed stuk Egon.

e m kraak schreef :



Helder stuk.
Wil je het nu ook eens loslaten op het 'wil-niet-stoppen'-principe?
En dan vanaf het begin.