Peet schreef op zaterdag 25 februari 2012, 10:30:


De graashouding lijkt mij totaal onschadelijk, het gaat er even om of het paard dan in balans is. Heeft het paard tijdens grazen meer gewicht op de voorhand kan je er van uitgaan dat dat onschadelijk is.


de natuur maakt wel grote fouten hoor, breek me de bek niet open

Mandyc schreef op zaterdag 25 februari 2012, 10:26:


M.i. noem je hier een essentieel punt, waar het in principe om gaat...

Dressuur is er, ook in deze visie, niet voor het paard, maar omdat de mens rondjes wil rijden in de bak, omdat de mens op bepaalde wijze die bocht door wil, bepaalde kunstjes wil doen etc.

In die optie is dressuur er dus niet voor het paard, maar voor de mens.
Rijden is ook niet voor het paard, maar voor de mens, maar vanuit jouw post zeg je ook zelf dat het daartoe niet nodig is dat je paard dressuuroefeningen doet.

In die zin gaat dressuur voor het paard dan ook niet op, net zo min als de noodzaak om op de achterhand te lopen e.d. Een paard loopt van nature perfect en als wij niet zo'n storende factor zouden zijn, zou het dat zelfs, door opbouw, met ons kunnen leren.
Zolang wij maar balans hebben en onze pootjes van dat hoofd af houden en niet vanalles zus en zo willen en die neiging hebben te verbeteren

Maar misschien ligt daarin ook de aantrekkingskracht van de dressuur. We willen zo graag van alles verbeteren. Menselijke eigenschap, denk ik dan..

Tot op zekere hoogte ben ik het met je eens. Als je dan zo nodig in de bak rondjes wil rijden, dien je dat op de minst vervelende manier voor het paard te doen.
Ik zie heel erg goed het verschil tussen mensen die wereldkampioen dressuur willen worden en de mensen binnen bv klassiek dressuur, die jaren en jaren bezig zijn met het verbeteren van zichzelf en het paard tenminste de kans geven om spieren op te bouwen, in plaats van een plaatje na te streven. Dat een aantal paarden gereden op die manier wat meer plezier in het opgelegde werk krijgen, heb ik ook met eigen ogen gezien.
Desalnietemin vraag ik mij af of diezelfde paarden niet nog meer plezier zouden krijgen in werk als dat in het terrein gebeurde, met een ruiter die niet lastig is. Lijkt me van wel, maar ik kan ernaast zitten.

Maar hoe dan ook.... ieder verzet van het paard zoals te snel, bokken, verveeld, maar ook hangen op het bit e.d. wijst er voor mij op dat iets niet erg leuk is. Niet voor het paard iig.
Lijkt me dat een opgewekt paard nergens op gaat hangen, maar lekker levendig voor zich uit stapt.
(zonder adrenaline want dat is een kul verhaal. Adrenaline is een stresshormoon en bereidt voor op een vlucht of vecht reactie)

Daarnaast denk ik zomaar dat een groot aantal paarden nooit het nut van een bak zal gaan inzien, hoe graag mensen dat ook willen. Zelfs als de ruiter zijn best doet, denk ik dat zeker paarden met een 'koel' hoofd al snel de pé in krijgen als ze wel moeten lopen en dan ook nog moeten lopen naar het idee van de ruiter, maar nergens komen.
Dit zijn overigens vaak de meest ideale buitenrij-paarden

Trek ik dan een voorbarige conclusie als ik denk dat de wens om gewicht naar achteren te verschuiven middels verzameling (gaat dan echt gewicht naar achteren of buigt het paard dan alleen meer zijn achterbenen?) en sterker/soepeler maken voort komt uit de wens van de mens om die bepaalde oefeningen te doen in de bak, om welke reden dan ook?
Zelfs als dat betekent dat het risico dat je te snel wil gaan het paard overbelast en dat verzameling cq oprichting misschien toch niet helemaal zo lekker voor het paard voelt dan lekker ontspannen houding zoals het van nature loopt? (bv mvt druk op de bovenste luchtwegen door flexie nek-zie de illustratie in de fotoalbum)

joop schreef op zaterdag 25 februari 2012, 10:43:

Druk, een vraag en release, antwoord.


Een paard wat nagevelijk is snapt de hulpen en kan daar vanuit ontspanning op reageren. Hij is los en soepel door zijn lijf. Dat krijg je niet voor elkaar met forseren.

Schop niet zo tegen me aan want dat gevoel heb ik. Als er mensen zijn die opmerkingen maken waarvan duidelijk is dat ze een dier kwaad/pijn en ongemak bezorgen snap ik dat.
Ik ben zelf bewust bezig zodat het paard blij is, het communiseren lijkt er voor mij op deze manier op, of ik me moet verdedigen terwijl we over een onerwerp praten waar we volgens mij allemaal het welzijn vh paard voorop stellen. Samen werken werkt beter dan schoppen.....


Adrenaline is een actie hormoon die een kwik gevoel geeft, en als je de balans in je leven op de rit hebt, kan je hiermee overweg zodat je er op het moment goed gebruik van kan maken. De natuur heeft het allemaal goed voor elkaar.
Adrenaline kan voor angst en stress zorgen als het niet in goede banen wordt geleid. Een paard zal van nature in schrik vluchten adrenaline word voortijds aangemaakt waardoor hij effectief efficient met zijn zelfbehoud om kan gaan. Overleven. Het paard in onze maatschappij willen we graag naar ons plooien zodat hij merkt dat je niet altijd hoeft te vluchten en kan kennis maken met mensen dingen en ons leert vertrouwen. Op deze manier kunnen we adrenaline in goede banen leiden. Je hoeft niet telkens op de vlucht te slaan, zou wel erg gevaarlijk worden.

Je hoort mij nergens zeggen dat een paard opgesloten moet staan, een paard hoort zich vrij te kunnen bewegen. Daar hadden we het niet over, we hadden het over een verantwoorde training van het paard in handen.