Anne Maria schreef op zaterdag 5 november 2011, 15:41:
> Ik weet al lang van diwaterstofmonoxide, mijn eerste shetlander kreeg het
> zelfs al!
> Had ik van een meisje op de manege gehoord, die had haar eerste 3 ponies
> er niet op, maar toen die allemaal doodvielen probeerde ze het bij de
> vierde eens, en ze verzekerde me dat die nu echt véél beter liep.
> Wel krijgen m'n huidige ponies het verstrekt via een tijdschakelaar
> druppelsysteem, om de kans op een overdosis te verkleinen.
>
> Maar, was het alleen maar een grapje tussendoor
Een grapje, maar ik zal mijn leven niet vergeten (het is al een jaar of 40 geleden toen we nog in Amsterdam woonden) dat mijn moeder met haar hondje helemaal ontdaan thuis kwam met een verhaal dat een mevrouw op het buurtpleintje haar aanschoot met de vraag of honden ook water moesten want ze was dat vergeten te vragen en nu moest ze op dat hondje passen... pffff
Werkelijkheid is meer bizar dan we met zijn allen bij elkaar kunnen verzinnen.
Warboel
