Christel Provaas schreef op maandag 31 oktober 2011, 7:29:


Ten eerste is het niet "Frans zijn theorie". Hij is niet van mij en het is bovendien geen theorie maar een bewezen feit. Van dit principe maken we dankbaar gebruik met fokken, kweken, en hebben we overlast omdat steeds allerlei antibiotica en andere bestrijdingsmiddelen na enige tijd onwerkzaam worden.

Ten tweede heb je gelijk. Door kalk te strooien selecteert je de boterbloemen uit die beter tegen kalk kunnen, een prima manier om boterbloemen te kweken die beter bestand zijn tegen kalk.

Helaas duurt jouw leven te kort om de resultaten van dit kweekbeleid te kunnen aanschouwen. In het geval van wormen, die een zeer korte levenscyclus hebben en zich bovendien massaal voortplanten, kun je de resultaten al na korte tijd waarnemen.

En ten leste is jouw analogie met boterbloemen inderdaad een goed voorbeeld. Noch boterbloemen noch endoparasieten hebben een vrije keus om zich ergens te vestigen of een beter plekje te zoeken. In beide gevallen is "verdrijven", "verjagen", of "minder aantrekkelijk maken" simpelweg een synoniem voor "dood maken".

Frans

Frans Veldman schreef op maandag 31 oktober 2011, 10:24:

Hoe meet je resistentie?

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Spirithorses schreef op zondag 30 oktober 2011, 23:21:


Bij twijfel dus een EPG


Ik ken de samenstelling van de groep, ik ken het "worm-profiel" van elk paard en van de groep. Als je 7 paarden hebt lopen moet je maar 1 eitelling laten doen, in plaats van 7.
Heb je een duidelijke stijging in het groeps beeld, kan je het "zwakste" paard nog individueel monsteren. (je sterkste paard zal zelden de 'boosdoener' zijn.) Scheelt toch 5 eitellingen.

Wicher Holland heeft er ervaring mee, mail hem eens?

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Ik blijf het even irritant niet snappen, mijn excuus
Pak ik er even een eerder bericht bij:

Frans Veldman schreef op woensdag 19 oktober 2011, 18:50:


Hoe maakt het paard er dan korte metten mee? Waarom kan het ene paard dat beter dan het andere? Want als er bij paarden op dezelfde weide die op dezelfde wijze gehouden verschillende tellingen voorkomen dan is er toch ergens een verschil?

Waar is dat paard dan net mee bezig?
En dat afweersysteem kan op geen enkele manier versterkt worden?


Anne

Nils Vellinga schreef op maandag 31 oktober 2011, 20:32:


Een levensvorm is resistent geworden tegen een bepaald soort gif zodra de betreffende levensvorm zodanig veranderd is dat het gif nauwelijks tot geen uitwerking meer heeft op die levensvorm.

Frans

Anne Maria schreef op maandag 31 oktober 2011, 21:09:


Frans wil het altijd simpel houden, voor de leesbaarheid. Hij slaat hier (voor het gemak) een fase over en dat is het larve stadium. Mijn 'aan name' is dat de worm al in het larve stadium aangepakt word. Niet alle larven, maar voldoende om de ei productie laag te houden. Net als de voeding bodem van de klaver, van jou en Cristel.


Worm bestrijding?


En hoe werkt dat 'afweersysteem' dan volgens Frans?

Tuurlijk wel, maar het betreft altijd een aantal criteria, waar aan moet worden voldaan.
Het is altijd 'holistisch'

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Frans Veldman schreef op maandag 31 oktober 2011, 21:21:

Zo werkt het, maar hoe meet je het?
Gewoon, het simpele feit dat er geen meer dood gaan?

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Frans Veldman schreef op maandag 31 oktober 2011, 10:37:

Ik zou toch heus zeggen dat je een zwakkere soort kweekt, omdat hij immers geen ideale voedingsbodem heeft. Zuurminnende planten op een basische bodem staan eerder te verpieteren dan heel sterk te worden.

Anne Maria schreef op maandag 31 oktober 2011, 21:09:


Geeft niet hoor!


Nu kom je op het terrein van het immuunsysteem. In tegenstelling tot gif, kruiden, etc. is het immuunsysteem een actieve bestrijding, die zich kan aanpassen aan de omstandigheden en zelfs kan leren. (Op dit laatste principe berust vaccinatie). Het natuurlijke afweersysteem is feitelijk de enige vorm van bestrijding waarbij resistentie actief wordt bestreden: Als de parasiet verandert, verandert het afweersysteem gewoon mee.

Waarom het ene paard het beter kan dan het andere? Hiervoor zijn vele oorzaken. Leeftijd bijvoorbeeld. Een immuunsysteem kan leren. Herhaalde blootstelling aan een bepaalde ziekteverwekker zorgt voor een herkenning van die ziekteverwekker zodat die beter kan worden bestreden. Veulens lopen gemakkelijker ziektes op omdat het immuunsysteem nog niet alle ziekteverwekkers herkent. In dit systeem kun je niet van buitenaf ingrijpen, zonder blootstelling gaat het niet. Je kan ook niet immuun worden tegen rode hond zonder blootstelling (al dan niet middels een vaccin).
Een andere reden kan zijn dat het paard tegelijkertijd ook nog met andere ziekteverwekkers bezig is. Het immuunsysteem kan maar een beperkt aantal verschillende ziekteverwekkers tegelijk "behandelen".
En verder is er natuurlijk ook een aangeboren variatie. De ene heeft nu eenmaal een aangeboren betere weerstand, terwijl een andere aangeboren betere hoeven heeft. Ook daar kun je niet echt invloed op uitoefenen, behalve dan door selectief te fokken.


Ja, in de mate waarin het paard immuun is geworden voor de ziekteverwekker. Hiervoor is dus ook blootstelling aan die ziekteverwekker nodig. Vaker ontwormen leidt tot een geringere blootstelling dus ook aan een verminderde weerstand tegen die ziekteverwekker.


Met het afstoten van de betreffende worm. Waarschijnlijk middels een lokale ontstekingsreactie, maar de details hierover weet ik niet, dat is echt een vakgebied apart.


Nee. Alleen (herhaalde) blootstelling werkt. Je wordt niet immuun tegen rode hond door wat kruiden te gebruiken, noch zal na een blootstelling de immuniteit "beter" worden als je er ook nog wat "weerstand verhogende" middeltjes bij gebruikt. Er worden heel wat zogenaamde "weerstandsverhogende" middeltjes verkocht, maar geen van allen doorstaat een simpele dubbelblinde proef. Het immuunsysteem lijkt niet echt van buitenaf te besturen te zijn, behalve dan door vaccinaties, maar dat zijn gewoon verkapte blootstellingen aan de ziekteverwekker.

Het wordt nu trouwens ook wat verwarrend. De kruiden zouden de wormen verjagen, maar nu zijn we op zoek naar iets dat de weerstand verhoogt? Dat zijn wel twee totaal verschillende dingen hoor!

ALS er al een weerstandsverhogend middel zou worden uitgevonden dan kun je dat moeilijk aanprijzen als "ontwormmiddel", het zou een veel bredere werking hebben dan dat (en de uitvinder ervan een Nobelprijs opleveren).

Frans

Christel Provaas schreef op maandag 31 oktober 2011, 22:00:


Als hij zich aan heeft gepast aan een basische bodem is het geen zuurminnende plant meer.

Zo is die diversiteit aan planten ook ontstaan, doordat planten zich gingen aanpassen aan "lastige" grondsoorten, verschillende klimaten, predatoren, etc. Die zuurminnende plant is waarschijnlijk ooit begonnen op een PN-neutrale bodem, is steeds verder zijn grenzen gaan verleggen naar een zuurdere bodem omdat daar minder concurrentie was, en is daarmee steeds beter aangepast aan een zure bodem. Dat proces kun je ook weer de andere richting opsturen door hem gedwongen in een minder zure omgeving te laten groeien. Elke soort (plant en dier) is ontstaan door een opeenvolging van aanpassingen aan een veranderende omgeving.

Frans

Frans Veldman schreef op maandag 31 oktober 2011, 22:08:


Ik wist niet waar te knippen, heb ik dit maar laten staan om mijn reactie op te plaatsen.

De maag/darm worm is dan wel een parasiet, maar nog geen ziekte verwekker, in de zin dat het lichaam word aangevallen. Het leeft in de darmen en produceert eitjes die uitgescheiden (gescheten ) worden, zonder het paard kwaad te doen.
Zelfs de opgenomen larfjes doen het paard geen kwaad, dat komt pas als er teveel larfjes zijn. Zelfs het inkapselen schaad het paard niet, DAT komt pas als teveel ingekapselde larven "besluiten" uit hun rustplaats te komen. (teveel "beschadigingen" in de darmwand, ineens)
Naar mijn bescheiden mening ligt het geheim van het "immuunsysteem" in een onaangenaam darm milieu, waarin een larve niet naar volwassenheid groeit.
Nu heb ik toevallig geen idee, wat de levens verwachting van een volwassen bloedworm is, hoe "oud" die zouden kunnen worden? Maar ik verwacht niet, vele jaren.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard